- Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε δεινή θέση. Οι αποκαλύψεις για την πολιτεία κεντρικών στελεχών της συγκυβέρνησής του με τους ΑΝΕΛ απαξιώνουν την εικόνα της “πρώτη φορά Αριστεράς” ακόμη και στο 32% που τους ψήφισε στις τελευταίες εκλογές. Από την Παπαδημούπολη μέχρι τις παρακρατικές πρακτικές Καμμένου, από τις δικαστικές περιπέτειες του Παπαγγελόπουλου μέχρι την υπόθεση Παππά, σκελετοί βγαίνουν συνεχώς από τα ντουλάπια της αξιωματικής αντιπολίτευσης τραβώντας την προς το βυθό.
- Ο Αλέξης Τσίπρας -όπως αποδεικνύεται στην πράξη- δεν μπορεί να αλλάξει. Κάνει ό,τι έκανε πάντα στα εσωκομματικά: Αργεί να αντιδράσει, καταλήγει σε μεσοβέζικες λύσεις, δίνει μεγάλη σημασία στις ισορροπίες, δεν τιμωρεί κανέναν και, τελικά, τους δυσαρεστεί όλους. Πχ και ο Παπαδημούλης θεωρεί ότι τον “άδειασε” και δεν τον “άδειασε”. Και ο Παππάς δείχνει να πιστεύει ότι ανέλαβε τις ευθύνες του και είναι ο μόνος που το πιστεύει.
- Το σενάριο των πρόωρων εκλογών αναζωπυρώνεται. Οι υποστηρικτές της προσφυγής στις κάλπες το φθινόπωρο βρίσκουν νέα επιχειρήματα υποστηρίζοντας ότι χρειάζονται εκλογές κάθαρσης. Στα κόμματα της αντιπολίτευσης θεωρούν υπαρκτό έως ισχυρό το ενδεχόμενο εφόσον τα ελληνοτουρκικά και η πανδημία το επιτρέψουν.
- Η συναίνεση στα εθνικά θέματα δυσχεραίνεται. Κανείς δεν θα το πει επίσημα από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είναι προφανές ότι δεν πρόκειται να βάλουν πλάτη όπως έκαναν στη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης ή στα ελληνοτουρκικά μέχρι τώρα. Οι τόνοι θα ανέβουν και αυτό αφορά και την εξωτερική πολιτική.
- Οι σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ επιδεινώνονται ραγδαία. Στην Χαριλάου Τρικούπη θεωρούν ότι τώρα είναι η ευκαιρία να ενισχύσουν την επιρροή τους στο χώρο που έχει καταλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και στην Κουμουνδούρου θεωρούν ότι η Φώφη Γεννηματά συμπεριφέρεται ως συμπολιτευόμενη αρχηγός κόμματος. Η “γραμμή Λοβέρδου” έχει επικρατήσει, λένε χαρακτηριστικά.
- Οι δημοσκοπήσεις της επόμενης περιόδου θα έχουν σοβαρή επίδραση στη διαμόρφωση του πολιτικού τοπίου. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ πέσει κάτω από το 20%, αυτό θα φέρει μεγάλη αντάρα στο εσωτερικό του όσο κι αν (πουν ότι) πρόκειται πρόκειται για “φωτογραφία της στιγμής”.
- Στη ΝΔ δεν υπάρχουν πια ανοιχτές εσωκομματικές πληγές. Ακόμη κι όσοι πίστευαν ότι ο Αντώνης Σαμαράς θέλει πιο σκληρή γραμμή στην Προανακριτική και πιέζει τον Κ. Μητσοτάκη, αναγνωρίζουν τώρα ότι δεν υπάρχουν σκιές στις σχέσεις τους. Η συσπείρωση στο κυβερνών κόμμα είναι πρωτοφανής.
- Ο ρόλος των ΜΜΕ γίνεται καθοριστικός για τη διαμόρφωση των πολιτικών εξελίξεων. Η έκβασή τους εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις αποκαλύψεις που θα γίνουν. Και ως προς αυτό δεν παίζει ρόλο μόνο η ανεξάρτητη δημοσιογραφική έρευνα αλλά και οι προθέσεις μεγάλων επιχειρηματιών που έχουν ή επηρεάζουν ΜΜΕ.
- Η κοινή γνώμη έχει κάθε λόγο να αηδιάζει με τη δυσωδία που αναδύεται από τα έγκατα της δημόσιας ζωής. Το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο αγριεύει εκ νέου και οι φανατικοί του Τσιπρισμού επιχειρούν αντεπιθέσεις.
- Τα μεγάλα εθνικά διακυβεύματα (οικονομική κρίση-προσφυγικό/μεταναστευτικό/ελληντουρκικά) προφανώς δεν εξυπηρετούνται από το κλίμα πόλωσης. Περνούν, όμως, επικοινωνιακά, σε δεύτερη μοίρα αλλά θα επανέλθουν στο προσκήνιο, με δραματικό ίσως τρόπο, αν η πραγματικότητα το επιβάλει. Ως τότε ανελέητο “ξύλο” για το παρακράτος που οι μεν καταλογίζουν στους δε.
Καμία δημοσίευση για προβολή
