Η συμπλήρωση 20 χρόνων από το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 ξανανοίγει τα θολά σημεία της τραγωδίας. Και, μαζί, επαναφέρει σε πρώτο πλάνο το ερώτημα γιατί, και πως, κατέρρευσαν τόσο γρήγορα οι Δίδυμοι Πύργοι των 110 ορόφων μετά την πρόσκρουση των αεροπλάνων οδηγώντας στον θάνατο 2.606 ανθρώπους.
Μτά από μια 20ετία ερευνών και αναλύσεων, οι επιστήμονες θεωρούν πως έχουν πια μια πλήρη εικόνα της τραγωδίας.
“Η αποδεκτή απάντηση για κάθε σοβαρό άνθρωπο ήταν ότι οι πύργοι κατέρρευσαν επειδή αποτέλεσαν αντικείμενο τρομοκρατικής οργάνωσης“, λέει στο BBC ο καθηγητής του ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών και περιβάλλοντος στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο (ΜΙΤ) της Μασαχουσέτης, Εντουάρντο Κάουσελ.
Ο ίδιος, μετά τις επιθέσεις, ηγήθηκε μίας σειράς ερευνών και δημοσιεύσεων, όπου μαζί με την ερευνητική του ομάδα ανέλυσαν τα αίτια της κατάρρευσης από την οπτική της δομής, της μηχανικής και της αρχιτεκτονικής. Σε αυτή τη βάση τίθεται και η ερμηνεία που επιχειρεί να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους οι δύο ουρανοξύστες κατέρρευσαν σαν “χάρτινοι” πύργοι.
Ο καταστροφικός συνδυασμός
Οι μελέτες του MIT, το 2002, που συμπίπτουν με τα ευρήματα της αντίστοιχης έκθεσης που είχε αναθέσει η τότε κυβέρνηση των ΗΠΑ στο Εθνικό Ινστιτούτο Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST) το 2008, αποδίδουν την κατάρρευση των Δίδυμων Πύργων σε συνδυασμό δύο παραγόντων:
- Οι σοβαρές δομικές ζημιές που προκλήθηκαν από την πρόσκρουση των αεροπλάνων σε κάθε πύργο
- Μία σειρά πυρκαγιών που ξέσπασαν και εξαπλώθηκαν σε αρκετούς ορόφους
Η έκθεση του NIST ανέφερε τότε πως υπήρχαν επίσημα έγγραφα που διατείνονταν ότι οι πύργοι είχαν σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να αντέχουν ακόμη και την πρόσκρουση ενός αεροσκάφους Boeing 707. Παρ’ όλα αυτά, οι ερευνητές του Ινστιτούτου ξεκαθάρισαν πως δεν βρήκαν πληροφορίες σχετικά με τα κριτήρια και τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για να εξάγουν αυτό το συμπέρασμα.
Αξίζει, ωστόσο, να σημειωθεί πως οι Δίδυμοι Πύργοι χτυπήθηκαν από Boeing 767 που είναι μεγαλύτερα από τα 707. Σύμφωνα με την έκθεση του NIST, η πρόσκρουση προκάλεσε σοβαρές ζημιές στις κολώνες και καταστρέφοντας και το χαλύβδινο περίβλημα από δοκούς και κολώνες, γεγονός που τις έκανες πιο ευάλωτες στη φωτιά.
“Κατέρρευσαν σαν κάποιος να ξεφλουδίζει μια μπανάνα”
Αυτό, σε συνδυασμό με τις τεράστιες ποσότητες καυσίμων (που έπεφταν στους κάτω ορόφους) οδήγησε στην εκδήλωση πυρκαγιών, με τις θερμοκρασίες να φτάνουν ακόμη και τους 1.000 βαθμούς Κελσίου. “Αυτή η πυρκαγιά είχε δύο αποτελέσματα”, εξηγεί ο μηχανικός του MIT: “Πρώτον την έντονη ζέστη που προκάλεσε διαστολή σε δοκούς και πλάκες σε κάθε όροφο. Δεύτερον, η διαστολή των δοκών ώθησε τις κολώνες προς τα έξω, κάτι που, με τη σειρά του, είχε ως αποτέλεσμα να μαλακώσει το ατσάλι τους και να γίνουν εύπλαστες και πλέον να μοιάζουν με σκοινιά που έσπρωχναν πλέον προς τα μέσα τις κολώνες στις οποίες εφάπτονταν. Οι κολώνες δεν ήταν πλέον κατακόρυφες. Αυτό ήταν μοιραίο για τους πύργους. Εκείνη τη στιγμή, είχαν γίνει όσα μπορούσαν να οδηγήσουν στην κατάρρευσή τους. Κατέρρευσαν σαν κάποιος να ξεφλουδίζει μια μπανάνα“.
