“Αντι να μιλάμε για οικονομία συζητάμε για παρακολουθήσεις” έλεγε, με εμφανή προβληματισμό, χθες το βράδυ κυβερνητικό στέλεχος. Και, πράγματι, η πολιτική θύελλα που έχει ξεσπάσει από την αποκάλυψη της – “νόμιμης” μεν αλλά πολιτικά και ηθικά απαράδεκτης – παγίδευσης του τηλεφώνου του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ (όταν εκείνος ήταν ακόμη ευρωβουλευτής) Νίκου Ανδρουλάκη ανατρέπει τους (άμεσους τουλάχιστον) σχεδιασμούς της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Και μεταφέρει το δημόσιο διάλογο και το πολιτικό κλίμα από τα καυτά προβλήματα και τις προοπτικές της χώρας, στο ζοφερό κλίμα της δράσης των μυστικών υπηρεσιών και της προστασίας της δημόσιας ζωής από τους “μυστικούς” τυφλοπόντικες.
Η στρατηγική της κυβέρνησης
Η διαρροή (προς την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ) της συγγνώμης του πρωθυπουργού στον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, δείχνει και τη στρατηγική της κυβέρνησης στο θέμα. Όπως όλα δείχνουν:
- Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται αιφνιδιασμένος από την όλη υπόθεση: “Δεν το γνώριζα, δεν θα το επέτρεπα ποτέ, δηλώνει. Οφείλω στον κ. Ανδρουλάκη μία συγγνώμη”. Τη γραμμή αυτή θα ακολουθήσει και στις δημόσιες δηλώσεις του τη Δευτέρα.
- Η κυβέρνηση ανέλαβε την πολιτική ευθύνη του ατυχούς (και κατακριτέου) γεγονότος και την υλοποίησε πάραυτα με την παραίτηση του ουσιαστικού προϊσταμένου της ΕΥΠ Γρηγόρη Δημητριάδη, κύριο συνεργάτη, έμπιστο φίλο και συγγενή εξ αίματος του πρωθυπουργού. Και βεβαίως με την αποπομπή του επικεφαλής της ΕΥΠ.
- Η κυβερνητική αντίδραση επί του θέματος θα εξακολουθήσει να κινείται στη γραμμή “είμαστε υπέρ της πλήρους διαλεύκανσης της υπόθεσης, γιατί οι παρακολουθήσεις αυτού του τύπου δεν αντιπροσωπεύουν ούτε την κυβέρνηση και πολύ περισσότερο τον πρωθυπουργό, η προσωπικότητα και η πολιτεία του οποίου δεν επιτρέπει παρερμηνείες“. Συνεπώς αποδέχεται την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής που ζητά ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ.
Ερωτηματικά για την ουσία της υπόθεσης
Επί της ουσίας της υπόθεσης , το “αστυνομικό ρεπορτάζ” αναφέρεται σε εμπλοκή ξένων υπηρεσιών που διερευνούσαν τις διεθνείς επαφές και τις σχέσεις του ευρωβουλευτή Ανδρουλάκη (ενδεχομένως και άλλων ξένων ευρωβουλευτών). Οι υπηρεσίες αυτές ζήτησαν τη συνδρομή της ΕΥΠ, η οποία με τη σειρά της πήρε ειδική άδεια παρακολούθησης από την αρμόδια εισαγγελέα εφετών Βασιλική Βλάχου, παρουσιάζοντας τα στοιχεία και τις πληροφορίες που της είχαν διαβιβαστεί, στοιχεία που επέτρεψαν στη δικαστική λειτουργό να εκδόσει άδεια υποκλοπής τηλεφωνημάτων.
Ερώτημα παραμένει η σοβαρότητα των “πληροφοριών”, η ευκολία υιοθέτησής τους από την ΕΥΠ και η εισαγγελική νομιμοποίηση της παρακολούθησης. Όπως επίσης και ο κύκλος των πολιτικών προσώπων που γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν την υπόθεση, ώστε να ενημερώσουν και τον πρωθυπουργό – τουλάχιστον από τη στιγμή που ο παρακολουθούμενος ευρωβουλευτής έγινε αρχηγός του τρίτου σε δύναμη και ιστορικού κόμματος.
Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ σε δράση
Οι εξελίξεις έδωσαν (και δικαίως) τη δυνατότητα στο ΠΑΣΟΚ “να βγεί μπροστα” ως το κόμμα που υπερασπίζεται “τα θεμελιώδη ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα και τη δημοκρατική τάξη στη δημόσια ζωή”.
Πέραν της δίκαιης “αγανάκτησης” του επιτελείου του, η υπόθεση δίνει νέο περιεχόμενο στην προβληματική έως τώρα “διμέτωπη” αντιπολίτευσή του (που το έχει οδηγήσει σε δημοσκοπική αδυναμία), αφού επιτρέπει στο ΠΑΣΟΚ να επιλεξει νέα ατζέντα και να υπεραμυνθεί της “δημοκρατικής νομιμότητας” και των δημοκρατικών διαδικασιών, ενισχύοντας έτσι το προφίλ του, ως κόμμα αρχών.
Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε μια ανέλπιστη ευκαιρία δυναμικής αντιπολίτευσης στα μέτρα της ρητορικής του αρχηγού του Αλέξη Τσίπρα και για ένα θέμα που αγγίζει την ψυχή των κουρασμένων – από τον ανούσιο και ατελέσφορο βερμπαλισμό της ηγεσίας του – ψηφοφόρων του.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
