Μπορεί όταν μιλάμε για μαχητικά αεροσκάφη υψηλής τεχνολογίας το μυαλό μας να πηγαίνει στις ΗΠΑ -άλλωστε είναι η πρώτη χώρα που κατασκεύασε μαχητικό 5ης γενιάς, το F-22-, ωστόσο, όποιοι παρακολουθούν με προσοχή τα τεκταινόμενα, ήδη γνωρίζουν ότι στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή τρέχουν ήδη δύο προγράμματα ανάπτυξης μαχητικών αεροσκαφών 6ης γενιάς.
Πρόκειται για το βρετανικό (σε συνεργασία με Σουηδία και Ιταλία) Tempest και το FCAS για το οποίο συνεργάζονται η Γαλλία, η Γερμανία και η Ισπανία. Και τα δύο αεροσκάφη βρίσκονται σε πολύ πρώιμο στάδιο ανάπτυξης, με το Tempest να βρίσκευται ένα βημά μπροστά από το FCAS, και ο στόχος είναι τα δύο αεροσκάφη να είναι έτοιμα μέσα στη δεκαετία του 2030.
Τα βασικά χαρακτηριστικά
Θεωρητικά και τα δύο αεροσκάφη θα καλύπτουν το ίδιο έδαφος: θα ενσωματώνουν υψηλή τεχνολογία και τεράστια υπολογιστική ισχύ, θα μπορούν να πετούν επανδρωμένα και μη, θα λειτουργούν ως μητρικά σκάφη για σμήνη drones, θα έχουν αυξημένα stealth χαρακτηριστικά και θα είναι εξοπλισμένα με προηγμένα συμβατικά, αλλά και ενεργειακά όπλα (πχ λέιζερ).
Ωστόσο, αν και κανείς θα φανταζόταν ότι δύο μαχητικά 6ης γενιάς στην Ευρώπη είναι ένα παραπάνω απ’ όσα χρειάζονται, φαίνεται ότι το Tempest και το FCAS διέπονται από διαφορετικές φιλοσοφίες, στόχους και προοπτικές χρήσης. Ως εκ τούτου -πέραν του ότι αποτελούν ως πρόγράμματα έναν άθλο για τους κατασκευαστές τους-, θα είναι διακριτά και ως αεροσκάφη.
Διαφορετική φιλοσοφία
Η λογική του Tempest είναι πιο κοντα σε αυτή του F-16 και του F-35 (πριν το πρόγραμμα μετατραπεί σε… γαργαντούα που καταπίνει κεφάλαια): ένα σχετικά φθηνό και πιο ελαφρύ μαχητικό πολλαπλών ρόλων, καθώς η Βρετανία και η Ιταλία έχουν ήδη αποκτήσει τα πρώτα τους F-35 και προσανατολίζονται σε μια πλατφόρμα που θα αντικαταστήσει τα παλιά Typhoon που διαθέτουν οι δύο χώρες.
Από την άλλη, το FCAS ουσιαστικά αποτελεί ένα «σύστημα όπλων», καθώς περιλαμβάνει μαχητικό και συνοδευτικό drone, και θα έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτά του πιο ακριβού και προηγμένου -για την εποχή του- F-22, ενώ σημειώνεται ότι η Γαλλία απαιτεί το αεροσκάφος να μπορεί να πραγματοποιεί και πυρηνικά χτυπήματα, όπως τα Mirage και τα Rafale που σήμερα διαθέτει.
Στόχος και οι εξαγωγές
Φυσικά, αναγνωρίζεται ότι καμία από τις δύο πλατφόρμες δεν θα μπορέσει να αντικαταστήσει σε αναλογία 1:1 τα αεροσκάφη που έρχεται να «αποσύρει», καθώς το κόστος είναι πολύ υψηλά, ενώ τόσο το Tempest όσο και το FCAS θα μπορούν να εξαχθούν σε τρίτες χώρες ώστε να καλυφθεί το κόστος ανάπτυξης και παραγωγής τους, τουλάχιστον ως ένα βαθμό.
Ωστόσο, και για λόγους πρακτικούς, αλλά και για λόγους κύρους (η Ευρώπη «έχασε το τραίνο» των μαχητικών 5ης γενιάς με εντυπωσιακό τρόπο), και τα δύο προγράμματα θα «τρέξουν» (για το FCAS ρόλο θα παίξει και ο ανταγωνισμός μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου), οπότε οι εξελίξεις αναμένονται με μεγάλο ενδιαφέρον.
