Θέτοντας στους πολίτες (από το βήμα της Βουλής) το δίλημμα ότι η ψήφος τους στις ευρωεκλογές είναι «ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση» ο Αλέξης Τσίπρας αυτοπαγιδεύτηκε στο αποτέλεσμα που θα βγάλουν οι κάλπες το βράδυ της 26ης Μαΐου.
Αυτό τον οδηγεί να βιώνει συνθήκες μεγάλης πολιτικής και προσωπικής πίεσης. Παρά το τσουνάμι προεκλογικών παροχών, παρ’ όλες τις επικοινωνιακές προσπάθειές του και την όξυνση που δημιουργεί στο δημόσιο διάλογο, οι δημοσκοπήσεις (κυρίως τις «κυλιόμενες», που έχει υπόψη του) εξακολουθούν να είναι αρνητικές για τον ίδιο και το ΣΥΡΙΖΑ, 15 ημέρες πριν την κρίσιμη κάλπη.
Ο βασικός του αντίπαλος Κυριάκος Μητσοτάκης δεν άφησε χθες (12/05) ανεκμετάλλευτη αυτή τη δυσχερή κατάσταση στην οποία έχει αυτόεγκλωβιστεί ο πρωθυπουργός, αναδεικνύοντας ο ίδιος τις Ευρωεκλογές σε ψήφο εμπιστοσύνης (συνεπώς και αποδοκιμασίας) προς το πρόσωπό του και την κυβέρνησή. Στη διακαναλική συνέντευξη που παραχώρησε, ο πρόεδρος της νέας Δημοκρατίας τόνισε:
«Ο ίδιος (ο κ. Τσίπρας) είπε ότι η ψήφος στις Ευρωεκλογές είναι ψήφος εμπιστοσύνης. Χάνει, φεύγει! Μας χωρίζουν 4 μήνες μέχρι το απώτατο όριο για τις εθνικές εκλογές. Γιατί να ταλαιπωρείται η χώρα; Για να περάσει ο κ. Τσίπρας άλλο ένα καλοκαίρι πολυτέλειας; Μπορεί να το κάνει και ως αρχηγός αντιπολίτευσης και να ξεκουραστεί αν αισθάνεται κουρασμένος».
Στο Μαξίμου επικρατεί νευρικότητα. Οι ψυχραιμότεροι, ωστόσο, προτείνουν να σχεδιαστεί από τώρα η αντιμετώπιση μιας ενδεχόμενης καθαρής εκλογικής ήττας στην Ευρωκάλπη, που θα ήταν δύσκολα να διαχειριστούν εν θερμώ το βράδυ της 26ης Μαΐου. Δύο είναι οι τάσεις:
-Ορισμένοι (που αποτελούν όμως μειοψηφία) πιστεύουν ότι αν «χαθεί το παιχνίδι» με καθαρό σκορ στις Ευρωεκλογές , η κυβέρνηση πρέπει να πάει αμέσως σε εθνικές εκλογές, πιθανόν στο τέλος Ιουνίου. Αυτό, λένε, απαιτεί η στοιχειώδης ευθύνη απέναντι στους κινδύνους που συνεπάγεται μια παρατεταμένη και προφανώς πολωτική εκλογική περίοδος. Πέραν αυτού, η αναγνώριση της αλλαγής των κοινωνικών συσχετισμών, θα εμφανίσει το ΣΥΡΙΖΑ ως ένα εθνικό κόμμα και τον κ. Τσίπρα ως υπεύθυνο πρωθυπουργό, αναγκαίες συνθήκες για την ανασύνταξη τους στην αντιπολίτευση.
-Όσοι διαφωνούν, με αυτή την πρόταση (οι περισσότεροι του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος) πιστεύουν στη θεωρία της πολιτικής «νεκρανάστασης». Υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση πρέπει να εξαντλήσει την τετραετία της, αξιοποιώντας στο έπακρο τη διαχείριση της εξουσίας και ποντάροντας σε καλύτερα αποτελέσματα, με ένα νέο ισχυρό κύμα παροχών, το Σεπτέμβριο στην ΔΕΘ, λίγο πριν τις εθνικές κάλπες. Το ενδεχόμενο των σοβαρών οικονομικών επιπτώσεων, από τη ρευστοποίηση των κρατικών αποθεμάτων ασφαλείας, στο βωμό του κομματικού συμφέροντος, μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, γιατί αυτή η άποψη δίνει προτεραιότητα στην κομματική ιδιοτέλεια.
Όποια τάση και αν επικρατήσει, πολλοί στην κυβέρνηση συμφωνούν ότι στις επόμενες 15 ημέρες θα πρέπει να οξυνθεί η αντιπαράθεση με τη Νέα Δημοκρατία, επισείοντας τον «κίνδυνο της Δεξιάς» και επιχειρώντας να δημιουργηθεί ισχυρό μέτωπο «λαϊκής άμυνας» σε ό,τι εκπροσωπεί ο κ. Μητσοτάκης.
Όσοι όμως μελετούν τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων θέτουν διαφορετικές προτεραιότητες: Θεωρούν ότι η βασική στόχευση τις επόμενες δύο εβδομάδες θα πρέπει να είναι κυρίως η ανατροπή των αρνητικών διαθέσεων απέναντί στην κυβέρνηση – και της τάσης εγκατάλειψης – που επικρατούν στους Κεντροαριστερούς ψηφοφόρους που μετανάστευσαν στο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 και τώρα, απογοητευμένοι, είτε μετακινήθηκαν σε άλλους πολιτικούς χώρους είτε (οι περισσότεροι) κινούνται στο χώρο των «αναποφάσιστων».
Σε ένα τμήμα αυτών των πολιτών ποντάρει άλλωστε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, καλώντας τους να ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία, «έστω και με μισή καρδιά», για το καλό του τόπου.
Περισσότερα νέα, ρεπορτάζ και αναλύσεις : [home]
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
