Το μήνυμα που εξέπεμψε χθες το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής περί αρραγούς εθνικού μετώπου ήταν αυτονόητο και χρήσιμο με δεδομένο ότι οποιοδήποτε άλλο, θα έδινε λάθος σήμα στην πιο λάθος ώρα.
Το ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι αν αποτελεί και δείγμα ή απόδειξη ωρίμανσης του πολιτικού συστήματος μπροστά στην επικίνδυνη κλιμάκωση εκ μέρους Ερντογάν. ΄Η αν αποκαλύπτει συνειδητοποίηση της ουσιαστικής έλλειψης εναλλακτικών διαδρομών ως αντίδραση στις διαρκείς προκλήσεις της Αγκυρας.
Ολες οι πληροφορίες από την συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών με τους εκπροσώπους των κομμάτων καταμαρτυρούν μία σε βάθος ενημέρωση από τον κ. Νίκο Δένδια αλλά και μία «ελεγχόμενη» , πλην διάχυτη ανησυχία της Αθήνας για τα μελλούμενα.
Χωρίς κανείς να το παραδέχεται ανοικτά, στην ατμόσφαιρα πλανάται το κρίσιμο ερώτημα τι θα πράξει η Αθήνα αν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υλοποιήσει την απειλή του και στείλει πλοίο νοτίως της Κρήτης.
Και ασφαλώς όλοι αντιλαμβάνονται ότι η επίκληση εκ μέρους της χώρας μας του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας είναι αυτονόητη, πιθανότατα και εύηχη σε κάποια τουλάχιστον ευρωπαϊκά ώτα, αλλά ενδεχομένως δεν αρκεί.
Ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γιώργος Κατρούγκαλος, αν και πιεζόμενος και μάλλον αμήχανα, εκτίμησε δημοσίως ότι δεν συντρέχει λόγος σύγκλησης του Συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών στην παρούσα συγκυρία.
Αυτό που πιθανότατα δεν θέλησε να παραδεχθεί ο αρμόδιος τομεάρχης της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι ότι απαιτείται χάραξη μιας νέας εθνικής στρατηγικής, με ρεαλισμό και κυρίως με το βλέμμα στην ουσία των ζητημάτων που ανακύπτουν και όχι στην ανάγκη επικοινωνιακής διαχείρισης ανάλογα με τα κομματικά ακροατήρια, ή πολύ περισσότερο με διάθεση ρεβανσισμού για τη στάση της σημερινής κυβέρνησης έναντι της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Τα ερωτήματα είναι συγκεκριμένα και απαιτούν σοβαρές απαντήσεις.
- Θα πάμε σε σύγκρουση; Θα δρομολογήσουμε νομική « μάχη»; Θα επιλέξουμε έναν άλλον δρόμο; Υπάρχει άλλος δρόμος; Ας το αποφασίσει η πολιτική ηγεσία της χώρας και ας το σχεδιάσει.
Ο χρόνος μετράει ανάποδα. Η παράταση και κλιμάκωση της έντασης θα υπονομεύει την ασφάλεια, την οικονομία, την ανάπτυξη, τη συνολική θέση της χώρας. Η τακτική της καταγγελίας είναι ήδη πράξη πεπερασμένη.
Πρέπει να αποφασίσουμε, να διακηρύξουμε στο εξωτερικό και να συνειδητοποιήσουμε στο εσωτερικό τις αποφάσεις και τις συνέπειες. Ομως όλοι μαζί. Ηγεσία και λαός.
