Και η δημοσκόπηση της Pulse που δημοσιοποιήθηκε χθες (ΣΚΑΪ) επιβεβαίωσε την εικόνα που έχει παγιωθεί τους τελευταίους μήνες από πλήθος σφυγμομετρήσεων και η οποία μπορεί να περιγραφεί, συνοπτικά, με δέκα διαπιστώσεις:
–Η κυβέρνηση δεν απολαμβάνει απλώς περίοδο χάριτος (άλλωστε σε ένα μήνα θα κλείσει χρόνο) αλλά έχει κερδίσει ένα τεράστιο κεφάλαιο εμπιστοσύνης το οποίος αποτελεί πλεονέκτημα που δεν έχει αναλογίες με όσα ξέραμε μέχρι τώρα.
–Ο πρωθυπουργός έχει αποδοχή που υπερβαίνει τα όρια του κόμματός του. Η διεισδυτικότητά του στο χώρο του κέντρου είναι πρωτοφανής, ενώ η διαχείριση της πανδημίας, με τον τρόπο που την έκανε, επιδοκιμάζεται ακόμη και από ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Η κοινή γνώμη είναι, παρόλα αυτά, απαιτητική. Και γι αυτό ζητά ανασχηματισμό προκειμένου να απομακρυνθούν όσοι δεν τα κατάφεραν και να επιβραβευθούν οι καλύτεροι. Η στήριξη στην κυβέρνηση δεν αποτελεί λευκή επιταγή, συνδυάζεται με κριτική και αξιολόγηση, όπως επίσης με απαίτηση για παραγωγή έργου και λύσεων.
–Η αξιωματική αντιπολίτευση αποσυσπειρώνεται σταθερά χωρίς οποιαδήποτε αντιπολιτευτική τακτική που επιλέγει να αποδίδει. Είτε σηκώνει τους τόνους είτε ακολουθεί πιο μετριοπαθή στάση, το αποτέλεσμα είναι ίδιο. Χάνει διαρκώς δυνάμεις και το 32% των εκλογών μοιάζει πολύ μακρινό. Παρόλα αυτά, δεν κινδυνεύει να χάσει τον ηγεμονικό του ρόλο στο χώρο της κεντροαριστεράς λόγω της πολιτικής αδυναμίας του ΚΙΝΑΛ.
–Παρά τις απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ δεν παίρνει τίποτα. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό ότι δεν επωφελείται από τις διαρροές στο γειτονικό κόμμα, ενώ πρόκειται για ευθέως ανταγωνιστικούς χώρους. Αυτό φέρνει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση την Φώφη Γεννηματά.
–Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ που τον εγκαταλείπουν παραμένουν στη μεγάλη τους πλειοψηφία ανένταχτοι. Δεν καταφεύγουν σε άλλο κόμμα αλλά παρακολουθούν τις εξελίξεις και περιμένουν.
-Οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ γοητεύονται ιδιαίτερα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Είναι σε μεγάλο βαθμό σκληρά αντιΣΥΡΙΖΑ και σε καμία περίπτωση δεν ενθαρρύνουν οποιαδήποτε αριστερή στροφή. Η στάση αυτή εκ των πραγμάτων επηρεάζει τις αποφάσεις της ηγεσίας.
-Ούτε η “Ελληνική Λύση” ούτε το “ΜΕΡΑ 25” δεν δείχνουν δυναμική ανόδου. Αντέχουν και συγκρατούν τα εκλογικά τους ποσοστά αλλά τίποτα δεν δείχνει ότι η κοινοβουλευτική τους παρουσία δημιουργεί προϋποθέσεις διεύρυνσης της επιρροής τους.
-Τα εντυπωσιακά ποσοστά αποδοχής του Σωτήρη Τσιόδρα δείχνουν τη δίψα του κόσμου για σοβαρούς ανθρώπους σε θέσεις ευθύνης, για τεχνοκράτες στην πρώτη γραμμή των πολιτικών αποφάσεων, για αναβάθμιση της ποιότητας του πολιτικού προσωπικού.
-Η κοινωνική πλειοψηφία δεν θέλει εκλογές. Αποζητά σταθερότητα, κανονικότητα, ομαλότητα. Η εισήγηση προς τον Κ. Μητσοτάκη για κάλπες εδώ και τώρα προκειμένου να αξιοποιήσει την πολύ ευνοϊκή για τη ΝΔ συγκυρία δεν έχει λαϊκή απήχηση.
–Η βασική ανησυχία των πολιτών είναι η οικονομική κατάσταση. Η αγωνία για την πανδημία έχει υποχωρήσει και κυριαρχεί πλέον το άγχος της καθημερινότητας και του βιοπορισμού. Αυτό εκ των πραγμάτων επηρεάζει και την ατζέντα της πολιτικής αντιπαράθεσης.
