Της Δάφνης Γρηγοριάδη
Σύμφωνα με έκθεση του ΔΝΤ για τις προοπτικές της παγκόσμιας ανάπτυξης: H οικονομία βρίσκεται σε καλύτερα επίπεδα από αυτά του Απριλίου. Ωστόσο, η έξαρση του ιού σε πολλές χώρες, η οποία οδηγεί στην λήψη νέων μέτρων, επιβραδύνει την επιστροφή στα επίπεδα προ πανδημίας με τα επίπεδα οικονομικής δραστηριότητας των χωρών (με εξαίρεση την Κίνα) να παραμένουν χαμηλά.
Ακόμη όμως και μετά την επαναφορά, δηλαδή από τα 2021 και μετά, η παγκόσμια ανάπτυξη αναμένεται να επιβραδυνθεί σταδιακά στον μεσοπρόθεσμο ορίζοντα κατά 3,5%.
Ανατρέπονται δηλαδή οι προβλέψεις για επιτάχυνση της οικονομικής δραστηριότητας τόσο των αναδυόμενων όσο και των αναπτυγμένων οικονομιών έως το 2025.
- Προβλέπεται επίσης μείωση του βιοτικού επιπέδου όλων των χωρών, αύξηση του ποσοστού φτώχειας και των κοινωνικών ανισοτήτων.
Υπό αυτές τις συνθήκες, αναμένουμε ότι η οικονομική πραγματικότητα θα αλλάξει καθώς ήδη έχει δημιουργηθεί η ανάγκη για διαρθρωτικές αλλαγές του οικονομικού μοντέλου τόσο από τις κυβερνήσεις όσο και από τις επιχειρήσεις ώστε να αυξηθεί η παραγωγικότητα, να διασφαλιστεί η υγεία των υπαλλήλων στην αγορά εργασίας αλλά και να μην είναι εύκολο οι εργοδότες να προβούν σε απολύσεις.
Με απλά λόγια: Είναι απαραίτητη η χάραξη μιας πολιτικής για την αντιμετώπιση σύνθετων προκλήσεων όπως για παράδειγμα η προσέλκυση υψηλής προστιθέμενης αξίας στην οικονομία των χωρών διασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι τα κέρδη θα μοιράζονται ομοιόμορφα και το χρέος κάθε χώρας θα παραμένει βιώσιμο.
Πολλές χώρες αντιμετωπίζουν ήδη δυσκολίες εξισορρόπησης των μέτρων εφαρμογής για την υποστήριξη της βραχυπρόθεσμης ανάπτυξης και την αποφυγή περαιτέρω συσσώρευσης χρέους που θα είναι δύσκολο να εξυπηρετηθεί. Σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσουμε ότι οι οίκοι αξιολόγησης θεωρούν ότι η Ελλάδα μπορεί παρά το γεγονός ότι το δημόσιο χρέος της αυξήθηκε, να εξυπηρετήσει τις δανειακές της υποχρεώσεις ακόμα.
Προσανατολισμός προς: Επενδύσεις στην υγεία, την εκπαίδευση και έργα υποδομών υψηλής απόδοσης που θα βοηθήσουν την παγκόσμια οικονομία να ανακάμψει καθώς και εναρμόνιση με τους στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης ( προστασία περιβάλλοντος, θωράκιση κοινωνίας, προώθηση εταιρικής κοινωνικής υπευθυνότητας) είναι τα απαραίτητα συστατικά για την αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης.
