Η εκπεφρασμένη θέση τόσο της κυβέρνησης της Ουκρανίας, όσο και των χωρών της Δύσης που από την πρώτη στιγμή έχουν σταθεί στο πλευρό της, μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής, είναι ότι ο πόλεμος αυτός θα τελειώσει με νίκη του αμυνόμενου.
Αυτό μεταφράζεται σε επιστροφή στο status quo ante, δηλαδή, στην πλήρη αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων από εδάφη της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένης και της Κριμαίας και στην παροχή πλήρους αποζημίωσης από τη Ρωσία για τις καταστροφές που η «ειδική επιχείρηση» έχει προκαλέσει στη χώρα, αλλά και την δίκη όσων διέπραξαν εγκλήματα πολέμου στη διάρκεια των εχθροπραξιών.
Προς αυτή την κατεύθυνση, οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές χώρες ενισχύουν διαρκώς την Ουκρανία με οπλικά συστήματα, προκειμένου να αποκρούσει τη ρωσική επίθεση, ενώ η αποτυχία των ρωσικών δυνάμεων να καταλάβουν το Κίεβο στην αρχή της εισβολής ενθάρρυνε τους Ουκρανούς και τους συμμάχους τους να πιστέψουν ότι μια τέτοια εξέλιξη -δηλαδή, η τελική νίκη των Ουκρανών- είναι εφικτή και εν τέλει πιθανή.
Η απαισιόδοξη ανάλυση
Ωστόσο, γράφοντας για το έγκυρο Foreign Affairs, ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο ΜΙΤ, Μπάρι Πόζεν, εκφράζει πολλές αμφιβολίες για το αν ο στόχος αυτός μπορεί να είναι εφικτός. Αντιθέτως, στο άρθρο του ο Πόζεν περιγράφει μια απαισιόδοξη εικόνα, όπου η Ρωσία αργά αλλά σταθερά θα συνεχίζει να καταλαμβάνει εδάφη στα ανατολικά της Ουκρανίας, με τον πόλεμο να διαρκεί για πολλούς μήνες ή και χρόνια, οι απώλειες να αυξάνονται και τελικά, την ώρα της διαπραγμάτευσης το Κίεβο να έχει μειωμένη δυνατότητα μόχλευσης.
Κατ’ αρχάς, ο Πόζεν αμφισβητεί τις εκτιμήσεις Δυτικών πηγών για τις απώλειες της Ρωσίας ως τώρα στην Ουκρανία, επισημαίνοντας ότι τα νούμερα που δίνονται, αν ήταν αληθινά, θα είχαν καταστήσει τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις ανίκανες όχι να προελάσουν στα ανατολικά της Ουκρανίας, αλλά ακόμα και να πραγματοποιήσουν στοιχειώδεις επιχειρήσεις. Αντιθέτως, για την ώρα η Ρωσία -αργά, βασανιστικά και οδυνηρά- συνεχίζει να κατακτά εδάφη της Ουκρανίας και να ενισχύει τις θέσεις της, τόσο στο Ντονμπάς, όσο και στα νοτιοανατολικά, στη Μαύρη Θάλασσα.
Οι δύο στρατηγικές
Μπροστά σε αυτό το δεδομένο, ο Πόζεν εκτιμά ότι οι στρατηγικές που η Ουκρανία μπορεί να ακολουθήσει με στόχο τη νίκη είναι δύο: ή ένας πόλεμος φθοράς -ακόμα και γκουερίλα σε περιοχές υπό κατοχή- ή στρατιωτικές κινήσεις περικύκλωσης και αποκοπής ρωσικών δυνάμεων από την τροφοδοσία τους. Κατά τον καθηγητή, τα στοιχεία ως τώρα αποκαλύπτουν ότι η Ρωσία δείχνει να μπορεί να απαντήσει πολύ αποτελεσματικά στον πόλεμο φθοράς, προκαλώντας επίσης μεγάλες απώλειες στους Ουκρανούς, ενώ, ιδίως μετά το φιάσκο του Κιέβου, μοιάζει να έχει μάθει να προβλέπει τις κινήσεις των ουκρανικών δυνάμεων.
Στην ουσία, λέει ο Πόζεν, οι όποιες επιτυχίες των Ουκρανών ως τώρα οφείλονται κυρίως στο ότι οι ίδιοι αμύνονται και αυτό τους επιτρέπει ευκολότερα να φέρνουν τη μάχη σε σημεία που επιθυμούν ή τους βολεύουν. Αντιθέτως, αν επιτεθούν -για τη νίκη-, θα βρεθούν μπροστά σε ισχυρότερες δυνάμεις, πιο πολυάριθμες και πιο καλά εξοπλισμένες για «ανοιχτή» μάχη. Όσο για τα οπλικά συστήματα που η Δύση στέλνει στην Ουκρανία, αυτά απλώς ενισχύουν το πλεονέκτημα που δίνει η άμυνα.
Ο παράγοντας Ρωσία
Επίσης, υπογραμμίζει ότι οι ελπίδες ότι ο πόλεμος θα προκαλέσει δυσφορία στη Ρωσία, τέτοια που να προκαλέσει ανατροπή του καθεστώτος Πούτιν μοιάζουν φρούδες: ο Ρώσος πρόεδρος έχοντας την εμπειρία των μυστικών υπηρεσιών, πιθανότατα θα έχει μελετήσει σενάρια απόπειρας ανατροπής του και πώς να το αποτρέψει, ενώ η προπαγάνδα του Κρεμλίνου μοιάζει να έχει κάνει καλή δουλειά στον πληθυσμό της Ρωσίας. Προσθέτοντας στα παραπάνω και το γεγονός ότι η ρωσική οικονομία ακόμα δεν υποφέρει από τις δυτικές κυρώσεις, η ελπίδα για ανατροπές στη Μόσχα μοιάζουν προς το παρόν φρούδες.
Εν τέλει, ο Πόζεν εκτιμά ότι για να αποτραπεί μια μακρά, οδυνηρή και επικίνδυνη σύγκρουση, Μόσχα και Κίεβο θα πρέπει να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, έχοντας ρεαλιστικές προσδοκίες για το τι θα κερδίσει ο καθένας. Ειδάλλως, ο πόλεμος θα συνεχιστεί για πολύ καιρό, οι απώλειες θα αυξάνονται, όπως και ο κίνδυνος διάχυσής του και σε άλλες χώρες, όπως, για παράδειγμα, η Μολδαβία, και εν τέλει η πιθανότητα μιας επιπλέον ήττας της Ουκρανίας και στο διπλωματικό πεδίο θα γίνεται όλο και πιο πιθανή.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
