Ως κομήτης στο γαλλικό πολιτικό στερέωμα ο ακροδεξιός τηλεαστέρας Ερίκ Ζεμούρ βλέπει το τελευταίο διάστημα τις προεδρικές του φιλοδοξίες να ενισχύονται και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που πολλά διεθνή ΜΜΕ τον αποκαλούν «Γάλλο Τραμπ».
Αιφνιδιασμένα τα παραδοσιακά κόμματα στη Γαλλία
Η άνοδος του Ζεμούρ – πρόσφατη δημοσκόπηση τον έφερε μπροστά από την Μαρίν Λεπέν, να περνά στον β΄γύρο των προεδρικών εκλογών της ερχόμενης άνοιξης απέναντι στον Εμμανουέλ Μακρόν – έχει αιφνιδιάσει τα παραδοσιακά κόμματα στη Γαλλία μεταμορφώνοντάς τον – όπως σχολιάζει ο Economist – από σχολιαστή με εξωφρενικές απόψεις σε φρενήρη talk show στο αντικείμενο της συζήτησής τους, εκεί ακριβώς που θέλει να βρίσκεται ο καταδικασμένος για υποκίνηση φυλετικού μίσους ακραίος εθνικιστής.
Τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, όμως, δείχνουν και κάτι άλλο για τον Ζεμούρ, που δεν έχει ακόμη επιβεβαιώσει ότι θα κατεβεί υποψήφιος: ότι δηλαδή μπορεί να ανατρέψει τις προεδρικές φιλοδοξίες αντιπάλων του στην άκρα δεξιά, αλλά και την αριστερά.
Αμφιλεγόμενη προσωπικότητα για πάνω από 25 χρόνια
«Ο 63χρονος Ζεμούρ αποτελεί αμφιλεγόμενη προσωπικότητα εδώ και περίπου 25 χρόνια στη Γαλλία. Βιβλία του με τίτλους όπως “Γαλλική Μελαγχολία” και “Γαλλική Αυτοκτονία” προβλέπουν την κατάρρευση του γαλλικού πολιτισμού.
Πρόσφατα συγκέντρωσε πάνω του την προσοχή ως προβοκάτορας στο καλωδιακό δίκτυο Cnews, που ορισμένοι συγκρίνουν με το αμερικανικό Fox News. Αφίσες με συνθήματα “Πρόεδρος Ζεμούρ” φιγουράρουν σε στύλους ηλεκτρικού ρεύματος και τείχους.
Τον περασμένο μήνα αναγκάστηκε να αποχωρήσει από το νυχτερινό τηλεοπτικό του σόου βάσει της γαλλικής νομοθεσίας που απαιτεί δίκαιη κατανομή του τηλεοπτικού χρόνου σε πιθανούς υποψηφίους για την προεδρική κούρσα, με το ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο να κρίνει ότι ο Ζεμούρ είναι περισσότερο πολιτικός παρά δημοσιογράφος, άρα έτσι θα έπρεπε ονη σύμβουλό του.
Η διαφορετική στρατηγική του από τη Λεπέν
Σε αντίθεση με την Μαρίν Λεπέν, που προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από το ευρωσκεπτιστικό, ξενοφοβικό, ρατσιστικό παρελθόν του κόμματός της, ο «αντιφεμινιστής», αντι-μουσουλμάνος Ζεμούρ κάνει το ακριβώς αντίθετο προβοκάροντας και οδηγώντας την κουβέντα εκεί ακριβώς που θέλει.
Γόνος εβραϊκής οικογένειας αλγερινής καταγωγής έχει δηλώσει ότι το καθεστώς του Βισύ στην πραγματικότητα προστάτεψε τους Γαλλοεβραίους, ότι τα ξένα ονόματα θα πρέπει να απαγορευτούν στη Γαλλία κι ότι το Ισλάμ είναι ασύμβατο με τη χώρα.
Οι θέσεις του βρίσκουν απήχηση – όπως αποτυπώνεται και στις σφυγμομετρήσεις – στην ακροδεξιά με τον Ζαν Μαρί Λεπέν να ομολογεί ότι ο Ζεμούρ λέει «πράγματα που ουδείς τολμούσε να πει εκτός από μένα».
Ισορροπία ανάμεσα στον ωμό λαϊκισμό και μια πιο εκλεπτυσμένη εικόνα
Η υψηλή δημοτικότητα του Ζεμούρ μπορεί να αποδειχθεί παροδική, αλλά ο ίδιος φαίνεται πώς έχει βρει κάποια ισορροπία ανάμεσα στον ωμό λαϊκισμό και μια πιο εκλεπτυσμένη, διανοουμενίστικη εικόνα – σε σύγκριση π. χ. με τον Τραμπ – με τρόπο που συνδέει την ψήφο των συντηρητικών Καθολικών αστών με εκείνη του εκλογικού σώματος της εργατικής τάξης.
Την ίδια ώρα το άστρο της Μαρίν Λεπέν – που απέτυχε να κερδίσει έστω και μία περιφέρεια στις πρόσφατες τοπικές εκλογές – ξεθωριάζει και οι δύο τους διεκδικούν την ίδια μερίδα της δεξαμενής των απογοητευμένων ψηφοφόρων της ακροδεξιάς, με τον Ζεμούρ να απειλεί να την πετάξει έξω από τη μάχη του δεύτερου γύρου.
Ο περίεργος υποψήφιος
«Η κατάκτηση της προεδρίας, ωστόσο», σχολιάζει ο Economist, «είναι διαφορετική υπόθεση.
Καμία δημοσκόπηση δεν αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να τα καταφέρει ο Ζεμούρ και ίσως μάλιστα βοηθήσει τον Μακρόν διασπάζοντας την ακροδεξιά ψήφο και αποδυναμώνοντας την Δεξιά.
“Προσελκύει πάνω του την προσοχή ως ο περίεργος υποψήφιος” λέει ο Εμανουέλ Ριβιέρ του δημοσκοπικού ινστιτούτου Kantar.
“Είναι όμως πολύ πιο δύσκολο να διεξάγεις μια πραγματική προεκλογική εκστρατεία από το να εμφανίζεσαι στην τηλεόραση ή να υπογράφεις βιβλία”. Αλλά ακόμη κι έτσι κι ενώ απομένουν έξι μήνες μέχρι τις εκλογές ο Ζεμούρ φαίνεται έτοιμος να προκαλέσει αναταράξεις στη γαλλική πολιτική σκηνή και να συμβάλει σε μια διχαστική προεκλογική εκστρατεία».
