“Εγκλωβισμένος” ο Ερντογάν επιλέγει το δρόμο της έντασης – Στο “πόδι” η Αθήνα για ενδεχόμενη κλιμάκωση των προκλήσεων από την Άγκυρα

'Εγκλωβισμένος

Η Αθήνα προετοιμάζεται για μία περίοδο αναταράξεων αλλά και έντονης διπλωματικής κινητικότητας, καθώς “εγκλωβισμένος” ο Ερντογάν επιλέγει το δρόμο της έντασης.

  • Ο τελευταίος γύρος των διερευνητικών επαφών και των πολιτικών διαβουλεύσεων, οι αντιδράσεις της Αγκυρας στις εξελίξεις σε επίπεδο Ε.Ε. αλλά και στην εντεινόμενη αμερικανική παρουσία στην Ελλάδα, ενισχύουν την εντύπωση ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν οδηγείται σε ένα μονόδρομο, ο οποίος οδηγεί στην κλιμάκωση.

Οι κινήσεις του Ερντογάν στο εσωτερικό υποδηλώνουν ότι ο επί σχεδόν είκοσι χρόνια κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού στη Τουρκία, επενδύει σε κινήσεις που ενισχύουν τα εθνικιστικά και τα ισλαμιστικά αντανακλαστικά της κοινωνίας, συνδυασμός εκ των πραγμάτων ιδιαίτερα επικίνδυνος.

Οι κινήσεις του Ερντογάν υποσκάπτουν τη συνεννόηση με Ε.Ε και ΗΠΑ

Παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις για αμοιβαία επωφελή συνεργασία με τη Δύση, οι κινήσεις του Ερντογάν υποσκάπτουν τη δυνατότητα ειλικρινούς συνεννόησης με την Ε.Ε. ή τις ΗΠΑ.

  • Την κατάσταση περιπλέκει μια ακόμη παράμετρος η οποία φαίνεται ότι ενοχλεί σφοδρότατα την Αγκυρα. Αυτή της αναβάθμισης της Ελλάδας στους κόλπους της Δύσης, κυρίως των ΗΠΑ.

Οι δυσανάλογα επιθετικές δηλώσεις των Τούρκων αξιωματούχων για την παρουσία αμερικανικών στρατευμάτων (δηλαδή Νατοϊκών συμμάχων) στη Θράκη, αλλά και τη χρήση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης υποδηλώνει μια ανησυχία στην Αγκυρα.

Πιο στρατηγικές οι ανησυχίες της Άγκυρας 

Οπως παρατηρούν πηγές με πολυετή και βαθιά εμπειρία των γεωπολιτικών ισορροπιών στην ευρύτερη περιοχή της βαλκανικής και της Ανατολικής Μεσογείου, οι Τούρκοι δεν ενοχλούνται απλώς από την ad hoc παρουσία των αμερικανικών στρατευμάτων στη Θράκη ή αλλού στην Ελλάδα, όπως για παράδειγμα στη Σούδα ή το Στεφανοβίκειο αλλά διότι αντιλαμβάνονται πως η Ουάσιγκτον αναζητεί εναλλακτικές σε περίπτωση που τα πράγματα με την Αγκυρα οδηγηθούν σε αδιέξοδο.

  • Η Ελλάδα, εν ολίγοις, αντιμετωπίζεται ως το νότιο σημείο ενός άξονα που ξεκινάει από το Αιγαίο και φθάνει έως τη Βαλτική, με την Τουρκία να μην αποτελεί απαραίτητα, στάση.

Η αναζωπύρωση του φαραωνικού σχεδίου του «Καναλιού της Κωνσταντινούπολης», ενός δεύτερου Βοσπόρου που δεν θα υπόκειται στους περιορισμούς (κατά την τουρκική οπτική γωνία) της Συνθήκης του Μοντρέ, υποδηλώνει ακριβώς αυτό τον εκνευρισμό του κ. Ερντογάν και των συνοδοιπόρων του στο ΑΚΡ.

Φυσικά, ουδείς στη Δύση επιθυμεί στην παρούσα φάση μια ρήξη με την Τουρκία, ωστόσο η δημιουργία εναλλακτικών οδών και η χάραξη σχεδίων ανάσχεσης προκύπτει αβίαστα από την ανάγνωση που πραγματοποιούν στις εξελίξεις όσοι τις παρακολουθούν από κοντά.

Η στάση της Ε.Ε απέναντι στην Τουρκία 

Αναλόγως, ιδιάζουσα είναι και η στάση της Ε.Ε. Οι εκπρόσωποι μεμονωμένων κρατών όπως η Ισπανία και η Γερμανία είναι ιδιαίτερα σκεπτικοί για το μέλλον των ευρωτουρκικών σχέσεων.

Το τραπεζικό σύστημα της Ισπανίας είναι επικίνδυνα εκτεθειμένο στην υπό πίεση τουρκική οικονομία, ενώ στη Γερμανία υπάρχει μόνιμος πολιτικός φόβος ότι οι τουρκικής καταγωγής πολίτες θα επηρεάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση.

Ωστόσο, η έκθεση του ύπατου εκπροσώπου Ζοζέπ Μπορέλ, αποτέλεσμα περισσότερο των ισορροπιών μέσα στην Κομισιόν και λιγότερο της συνολικής στάσης του βετεράνου Ισπανού πολιτικού, καταδεικνύει, μεταξύ άλλων, ότι η στάση της Ε.Ε. γίνεται πιο καχύποπτη.

Την αρχική πεποίθηση ότι τα προβλήματα μπορεί να αμβλυνθούν έχει αντικαταστήσει η βούληση να βρεθεί κάποιο modus operandi με μια χώρα η οποία βρίσκεται πλέον ξεκάθαρα σε τροχιά αποκλίνουσα από την Ε.Ε. και τις προτεραιότητές της.

Η Αθήνα βρίσκεται άγρυπνη και περιμένει

Σύμφωνα με πληροφορίες ( Καθημερινή της Κυριακής ),  υφίστανται συνολικά τρία σενάρια για τον τρόπο κλιμάκωσης που μπορεί να επιλέξει η Αγκυρα.

  • Πρώτον, την επαναφορά κάποιου ερευνητικού πλοίου στην Ανατολική Μεσόγειο
  • Δεύτερον, την κινητοποίηση πλωτού γεωτρύπανου.
  • Τρίτον, την εκ νέου εργαλειοποίηση του προσφυγικού και μεταναστευτικού.

Η Αθήνα διένυσε ένα σχετικά ήρεμο χρόνο στο μεταναστευτικό, καθώς αποδείχθηκε ότι η πανδημία λειτούργησε ανασχετικά. Ωστόσο, η αίσθηση ότι η κατάσταση βελτιώνεται, έχει αποθρασύνει για ακόμα μια φορά τους δουλέμπορους, όπως φάνηκε και από τις πρόσφατες εικόνες στο Ανατολικό Αιγαίο.

Η παράμετρος της  Λιβύης

Η αναμονή δεν σημαίνει και απραξία. Η επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Τρίπολη τη Τρίτη, ενώ στην Αγκυρα θα βρίσκονται οι θεσμικές κεφαλές της Ε.Ε., η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάγιεν και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, υποδηλώνουν τη βούληση της Αθήνας να επανέλθει στη Λιβύη, η οποία γεωγραφικά αποτελεί μια χώρα που έχει σύνορα με την Ελλάδα.

Η ταυτόχρονη παρουσία στη Τρίπολη του πρωθυπουργού της Ιταλίας Μάριο Ντράγκι πέρα ότι αποτελεί μια θεωρητικά ιδανική ευκαιρία για συνάντηση υπενθυμίζει πως η Λιβύη αυτή τη περίοδο είναι ιδιαίτερης σημασίας για όλες τις σημαντικές χώρες της περιοχής.

Για την Αθήνα το τουρκολιβυκό μνημόνιο θεωρείται παράτυπο και εκ των πραγμάτων ακυρωμένο για τυπικούς λόγους (δεν έχει καν ψηφιστεί από τη Βουλή της Λιβύης) αλλά και ουσιαστικούς (η συμφωνία με την Αίγυπτο).

Εξίσου σημαντική είναι και η αυριανή επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια στο Βελιγράδι.

Πέρα από τη τριμερή Ελλάδας, Σερβίας και Κυπριακής Δημοκρατίας, αναμένεται να συζητηθούν πολύ σημαντικές πτυχές των πολιτικών που θέλουν να ακολουθήσουν αυτές και άλλες χώρες στον χώρο της βαλκανικής χερσονήσου, όπου τα τελευταία χρόνια οι νέο-οθωμανικές βλέψεις της Αγκυρας είχαν δημιουργήσει εστίες ανεπιθύμητης τουρκικής επιρροής.

Υπό αυτές τις συνθήκες η μετάβαση του κ. Δένδια στην Αγκυρα σε περίπου δέκα ημέρες, παραμένει προς το παρόν ενεργή αν και οι Τούρκοι δοκιμάζουν διαρκώς τα αντανακλαστικά της Αθήνας, όπως έγινε και με τις υπερπτήσεις της περασμένης Τετάρτης.

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο

Καμία δημοσίευση για προβολή