Δεξιοί, κεντροδεξιοί, φιλελεύθεροι, νεοφιλελεύθεροι, παλιοί φανατικοί οπαδοί του πασοκικού εκσυγχρονισμού και πολλοί περαστικοί από το Ποτάμι, ετοιμάζονται για την εξουσία. Δικαίως, αφού ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πλέον αέρα στα πανιά του και αν δεν υπάρξει κάποιο δραματικό απρόοπτο για το κόμμα του, θα είναι ο νικητής των εκλογών. Είτε με αυτοδυναμία είτε χωρίς αυτήν, θα είναι ο κυρίαρχος της επόμενης κάλπης. Και όπως συμβαίνει πάντα σε όλους τους μεγάλους μηχανισμούς εξουσίας το στριμωξίδι και οι αγκωνιές για τις μικρές και μεγάλες καρέκλες έχει ξεκινήσει.
Σφίγγουν τα δόντια τους, στελέχη και κυρίως οι ψηφοφόροι της λαϊκής δεξιάς, όταν βλέπουν παλιούς πασοκτζήδες να λένε τα καλύτερα για τον αρχηγό τους και να συντάσσονται χωρίς όρους στο κίνημα «να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ». Και δαγκώνουν τα χείλη τους κάθε φορά στα πάνελ και στα καφενεία που δεν μπορούν να βρίσουν το ΠΑΣΟΚ όπως παλιά. Η νέα εποχή απαιτεί ισορροπίες με τον μεσαίο χώρο που είναι χθεσινός και πιθανότατα αυριανός κυβερνητικός εταίρος. Όχι πως οι δεξιοί δεν θέλουν ψήφους από το ΠΑΣΟΚ. Κάθε άλλο. Φοβούνται όμως πως οι νεοεισερχόμενοι, θα διεκδικήσουν μερίδιο στην νομή της εξουσίας. Δίκιο έχουν. Αλλά καλό είναι να προσαρμοστούν από τώρα στην ιδέα ότι αυτό ακριβώς που φοβούνται, θα τους συμβεί.
Να το πάρουμε από την αρχή. Το κόμμα που θα κερδίσει τις εκλογές είναι μια καινούργια Ν.Δ με διαφορετική σύνθεση στη βάση, παρότι μοιάζει ίδια στην κορυφή. Τα κεντρικά στελέχη είναι πάνω κάτω αυτά που ξέρουμε με εξαίρεση την κλειστή ομάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη που είναι νέα πρόσωπα. Άγνωστα τα περισσότερα στον πολύ κόσμο. Στη βάση όμως έχει συντελεστεί κοσμογονία.
Οι μετακινήσεις των ψηφοφόρων τα χρόνια της κρίσης είναι πρωτόγνωρες . Το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε πλήρη αναδιάταξη και ο καταλύτης σ’αυτό ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ και μέχρι κάποια εποχή οι ΑΝΕΛ. Την πρώτη φορά που εκτέθηκε στην κάλπη ο Πάνος Καμμένος πήρε ποσοστό που σόκαρε το κόμμα που ίδρυσε ο Κωσταντίνος Καραμανλής . Μην ξεχνάμε ότι στην πρώτη αναμέτρηση το καλοκαίρι του 2012 η Ν.Δ έφθασε σε ιστορικό χαμηλό, κάτω από 20% ! Στην δεύτερη κάλπη ο Αντώνης Σαμαράς με το φόβητρο του ΣΥΡΙΖΑ που είχε πάρει φόρα, κατάφερε να γυρίσει το παιχνίδι και να πάρει σχεδόν 10 επιπλέον μονάδες. Εκεί συντελέστηκε η πρώτη μεγάλη μετακίνηση. Η αυτοκρατορία του ΠΑΣΟΚ ήταν σε πλήρη κατάρρευση. Φορτώθηκε όλες τις αμαρτίες του πολιτικού συστήματος και πλήρωσε την χρεοκοπία και την μεγάλη οικονομική κρίση όσο κανένα άλλο κόμμα στον ευρωπαϊκό Νότο.
Το ΠΑΣΟΚ έπεσε εύκολα. Δεν πρόλαβε να δώσει μάχη. Δεν κατάφερε καν να υπερασπιστεί τον εαυτό του και να θυμίσει ότι επί ημερών του δεν συνέβησαν μόνο άσχημα πράγματα στη χώρα. Έγινε μια μεγάλη κοινωνική ανατροπή και τερματίστηκε ουσιαστικά ο εμφύλιος.
Ο μεγάλος κερδισμένος ήταν ο Αλέξης Τσίπρας που πήρε αμέσως τα μεγαλύτερα φέουδα της παλιάς επικράτειας του κόμματος του Ανδρέα. Έτσι έφθασε στην εξουσία. Με τα συνθήματα και τις υποσχέσεις, για επιστροφή στις καλές εποχές. Το μεγαλύτερο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ ήταν έτοιμο να τον ακούσει, να τον πιστέψει και να τον ακολουθήσει.
Υπήρξε όμως και ένα σημαντικό ποσοστό που ακολούθησε αντίθετη πορεία. Ήταν οι άνθρωποι που γύρισαν την πλάτη στον ανερχόμενο ΣΥΡΙΖΑ και μπήκαν κάτω από την ομπρέλα του λεγόμενου ‘’ευρωπαϊκού τόξου ‘’.
Όσο πλησιάζουμε στις εκλογές οι μετακινήσεις ψηφοφόρων συνεχίζονται. Δεν ευθύνονται οι πολιτικές τις Φώφης Γεννηματά που το Κίνημα Αλλαγής δεν κατάφερε να σταματήσει την αιμορραγία του μεσαίου χώρου προς την κεντροδεξια. Η αιτία είναι η μεγάλη πόλωση, με αποτέλεσμα οι φανατικοί αντι-ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόροι να επιλέγουν να δώσουν τη μάχη με τον πιο μεγάλο παίχτη της αναμέτρηση. Με αλλά λόγια, μ´ αυτόν που μπορεί να βγει πρώτος και να κερδίσει το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα. Είναι δύσκολο να μετρηθεί πόσοι από το ΠΑΣΟΚ πήγαν στον Σαμαρά το 2012 και πόσοι θα πάνε το 2019 από το ΚΙΝΑΛ στον Μητσοτάκη.
Καλό πάντως είναι να γνωρίζουν από τώρα οι παραδοσιακοί δεξιοί – που είναι το μεγαλύτερο κομμάτι της παράταξης -ότι πάνω από το 10 % του 36% που έχει το κόμμα τους είναι ΠΑΣΟΚ. Όπως άλλωστε τα δύο τρίτα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ΠΑΣΟΚ. Αυτός είναι και ο λόγος που το Κίνημα Αλλαγής, πάει ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω στην κατάκτηση του διψήφιου ποσοστού. Η Ν.Δ θέλει από τώρα να κλειδώσει τη μετεκλογική συμμαχία μαζί του αφού πρώτα πάρει ένα κομμάτι του.
Από την άλλη, ο Αλέξης Τσίπρας έχει επιδοθεί σε ένα καθημερινό μαρκάρισμα προς τη Χαριλάου Τρικούπη, για τη δημιουργία δήθεν του αντιδεξιού μετώπου. Ο προφανής στόχος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ είναι η σταδιακή δημιουργία μιας μεγάλης κεντροαριστερής παράταξης, στην οποία θα είναι ο κυρίαρχος.
Συμπέρασμα. Η διάταξη του πολιτικού σκηνικού βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Νικητές και ηττημένοι την επόμενη των εκλογών θα πρέπει να ξέρουν από τώρα ότι τα κόμματά τους δεν είναι αυτά που ήξεραν, άρα και η διαχείριση των ηγεσιών στην κατανομή ρόλων των στελεχών θα είναι διαφορετική, Με άλλα λόγια, θα χάσουν καρέκλες αρκετοί, που τις θεωρούν σίγουρες.
Από το Politisonline.com
Περισσότερα νέα, ρεπορτάζ και αναλύσεις:[home]
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
