Κώστας Μποτόπουλος

Εκλογές και οικονομία: Το τοπίο της ανάπτυξης, και τα προβλήματα που παραμονεύουν

 

 Κάθε εβδομάδα με τον Κώστα Μποτόπουλο

Να λοιπόν που οι εκλογές έφτασαν. Στο τέλος της τετραετίας, σε μέρα εθνικής (σχεδόν) γιορτής και με κάποια «βαριά», αλλά όχι οριστικά, δεδομένα:

  • Την καθαρή, παρά τα Τέμπη, πρωτοπορία του κυβερνώντος κόμματος
  • Το κάψιμο, κυρίως λόγω Τεμπών, αλλά και από τη γενικότερη πορεία των τελευταίων μηνών, της αυτοδυναμίας
  • Το γκρίζο κλίμα, λόγω Τεμπών, υποκλοπών, πολέμου, τραπεζικών αναταραχών και διεθνούς κατάστασης
  • Το φάσμα της αποχής ή της τυφλής αποδοκιμασίας και τη βεβαιότητα της έντασης και της πόλωσης
  • Την ύφεση των λεγόμενων «εθνικών θεμάτων», δηλαδή κυρίως όσων έχουν σχέση με την Τουρκία
  • Την συγκριτικά θετική, αλλά ευμετάβλητη, εικόνα της ελληνικής οικονομίας.

Σε αυτήν την τελευταία, και στη συμβολή της στο εκλογικό αποτέλεσμα, θα ήθελα να σταθώ στο σημερινό σημείωμα και σε αρκετά από αυτά που θα ακολουθήσουν κατά τις επτά εβδομάδες που μας χωρίζουν ως τη μέρα της λαϊκής ετυμηγορίας. Με την καθαρή γλώσσα των γεγονότων και ορισμένες, ελπίζω επίσης καθαρές, αξιολογικές κρίσεις.

Τις τελευταίες, ταραγμένες και δυσάρεστες στο πολιτικό και το κοινωνικό πεδίο, εβδομάδες, στο οικονομικό μέτωπο είχαμε:

  • Σειρά θετικών δημοσιευμάτων από έγκυρα διεθνή μέσα και μεγάλους «παίκτες» (Bloomberg, GoldmanSachs, JPMorganκαι, ίσως πιο σημαντικό από όλα, την έμπρακτη ευαρέσκεια, για την ελληνική οικονομία αλλά και προσωπικά για τον Έλληνα Υπουργό Οικονομικών, που σηματοδοτεί ο ορισμός του επόμενου Eurogroupστην Αθήνα)
  • Επιτυχή έκδοση κρατικού ομολόγου (άντληση 2,5 δις, κάλυψη 86% ετήσιων δανειστικών αναγκών), έστω και με «τσιμπημένο» επιτόκιο (3,9%)
  • Αναγγελία για ρυθμό ανόδου ΑΕΠ στο 2,3% από 1,8% που είχε υπολογιστεί και καταγραφεί στον τρέχοντα προϋπολογισμό
  • Διατήρηση αυξημένου τζίρου σε πολλούς κλάδους, με πρώτο τον εμπορικό
  • Συνέχιση με καλό ρυθμό –αλλάμε όχιαπολύτως ικανοποιητική διαφάνεια- της προετοιμασίας απορρόφησης πόρων από το «Ταμείο Ανάκαμψης»

Με βάση αυτά, αλλά και τις γενικότερες τάσεις των τελευταίων μηνών, πραγματικές και πραγματικά θετικές –όσο κι αν δεν αρέσει σε κάποιους κι όσο κι αν δεν δικαιολογούν τον παραμικρό εφησυχασμό- όψεις της ελληνικής οικονομίας είναι

  • Τα σχετικά υψηλά ταμειακά διαθέσιμα (περίπου 38 δις)
  • Η άνοδος, με πολλά περιθώρια ακόμη, των επενδύσεων, ιδίως των ξένων
  • Η αυξημένη πιθανότητα ενός «κύματος πιστοληπτικής αναβάθμισης», με πρώτο σταθμό την 21η Απριλίου και πρώτο «σταθμάρχη» την S&P
  • Η βελτίωση της κερδοφορίας των τραπεζών, η σχετικά καλή κεφαλαιακή τους κατάσταση (παρά μια πρόσφατη τάση εκροών, οφειλόμενων κυρίως στη διεθνή τραπεζική αναταραχή), η διατήρηση (λογιστικά) χαμηλά των «κόκκινων δανείων»
  • Η σταθερή μείωση του κόστους εξυπηρέτησης δανείων/ομολόγων
  • Το κάπως αυξημένο –με πιθανότητα να υλοποιηθεί και με νέες εισαγωγές (πρώτος υποψήφιος η τράπεζα Optima)- ενδιαφέρον για αναζωογόνηση του ελληνικού Χρηματιστηρίου.

Από την άλλη, δεν λείπουν τα προβλήματα, οι αδυναμίες και οι διαιωνιζόμενες δυσλειτουργίες. Στην τελευταία του, πολύ πρόσφατη, Έκθεση, το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής θέτει στην πρώτη γραμμή των κινδύνων (εκτός από πιθανούς περαιτέρω περιορισμούς στη νομισματική και δημοσιονομική πολιτική, και το περιβάλλον υψηλών επιτοκίων, που αμφότερα ισχύουν για όλες τις χώρες της Ευρωζώνης και δεν χαρακτηρίζουν ούτε ειδικά ούτε σε σημαντικό βαθμό την ελληνική οικονομία),

  • Την μη ανατρεπόμενη αύξηση των τιμών, ιδίως στα τρόφιμα
  • Το έλλειμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών (τη βαθύτερη συστημική δυσπραγία της ελληνικής οικονομίας, όπως φαίνεται και από το γεγονός ότι παραμένει παρά τη βελτίωση σχεδόν όλων των άλλων δεικτών)
  • Το ρόλο του κράτους και της συμβολής του στην ανάπτυξη.

Η τελευταία παρατήρηση ανοίγει το φακό σε ευρύτερα και «πολιτικότερα» ζητήματα, ανάμεσα στα οποία θα πρόσθετα

  • Την έλλειψη μακροπρόθεσμου οικονομικού και αναπτυξιακού σχεδιασμού που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τα πλεονεκτήματα της χώρας μας
  • Την αβεβαιότητα, λόγω συνεχών αλλαγών ή καθυστερήσεων, σε κρίσιμους για την κοινωνική συνοχή τομείς της οικονομίας, όπως οι πλειστηριασμοί, η λειτουργία των fundsπου αναλαμβάνουν τα «κόκκινα δάνεια», η ισότιμη αντιμετώπιση του οικονομικού εγκλήματος
  • Τη ρηχότητα του Χρηματιστηρίου και γενικώς της αγοράς κεφαλαίων και την αμελητέα επίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κεφαλαιαγορών (CapitalMarketsUnion)
  • Τη διατήρηση –και μάλιστα παρά τα άλματα στην ψηφιοποίηση, για τα οποία δικαίως υπερηφανεύεται η απερχόμενη κυβέρνηση- της πολυνομίας και της γραφειοκρατίας στο οικονομικό περιβάλλον και της αδυναμίας εγκαθίδρυσης ενός απλού, ή έστω συνεκτικού, φορολογικού καθεστώτος
  • Τη συγκριτική υστέρηση, παρά τα βήματα που έγιναν τα τελευταία χρόνια, στον τομέα στον οποίο η χώρα μας θα μπορούσε να πρωτοπορεί, δηλαδή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας
  • Τον όχι πλήρη εξοβελισμό –η προεκλογική περίοδος θα κρίνει πολλά- της τάσης «παροχών», υπό τη μορφή επιδομάτων, «δώρων», εξαιρέσεων, ή υποσχέσεων, τάση η οποία, για να είμαστε δίκαιοι, βαρύνει εξίσου, αν όχι περισσότερο, τα κόμματα που βρίσκονται στην αντιπολίτευση.

Μια αντιπολίτευση, πάντως, που δεν έχει, κατά τη γνώμη μου, λόγο να καταστήσει την οικονομία βασικό σημείο της προεκλογικής διαπάλης.

Κώστας Μποτόπουλος

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο

Καμία δημοσίευση για προβολή