Αν ήταν ποδοσφαιρικό ντέρμπι θα λέγαμε ότι “η Ελληνική ομάδα θα φροντίσει σήμερα περισσότερο την άμυνά της, ελπίζοντας στις αντεπιθέσεις για ένα καλό αποτέλεσμα”.
Γιατί η συνάντηση Μητσοτάκη – Τραμπ έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας κίνησης που επιδιώκει να εξασφαλίσει “ένα καλό αποτέλεσμα” από έναν απρόβλεπτο οικοδεσπότη.
Θεωρείται βέβαιο ότι ο κ. Τραμπ θα υποδεχτεί τον κ. Μητσοτάκη με θερμά λόγια, ως πρωθυπουργό “μιας μεγάλης φίλης χώρας των ΗΠΑ”.
Θα εκτιμήσει θετικά και θα στηρίξει την οικονομική και γεωπολιτική συνεργασία που στήνεται γύρω από τον East Med στην Ανατολική Μεσόγειο. Άλλωστε η συνεργασία Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ, Αιγύπτου εξελίσσεται μεθοδικά εδώ και κάμποσα χρόνια υπό τη σκέπη των ΗΠΑ.
Και, φυσικά, δεν θα έχει λόγους ο Αμερικανός πρόεδρος να μην αξιολογήσει με τα θερμότερα λόγια την προσπάθεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη να ανατάξει την οικονομία της χώρας και να την ενισχύσει, δίνοντας ευκαιρίες σε ξένους επενδυτές και βεβαίως σε Αμερικανικά κεφάλαια. Κάθε άλλο, μάλιστα, αφού ο κ. Τραμπ σκέπτεται περισσότερο ως businessman και λιγότερο ως πολιτικός.
Θεωρείται επίσης βέβαιο ότι ο Αμερικανός πρόεδρος θα αναγνωρίσει “πανηγυρικά” ότι η Ελλάδα σήμερα, σε αυτή την περιοχή του κόσμου, είναι ένας αξιόπιστος και προβλέψιμος σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών. Θα τονίσει ότι “ΗΠΑ και Ελλάδα είναι χώρες με κοινές αξίες και κοινά στρατηγικά συμφέροντα στην ανατολική Μεσόγειο». Ίσως μάλιστα, με την ευκαιρία, ζητήσει και περισσότερες “διευκολύνσεις” για τις Αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις από “τη φίλη χώρα”, που (ας μην ξεχνάμε) το Στέητ Ντηπάρτμεντ θεωρεί “μακρύ σύνορο των ΗΠΑ στην Ευρώπη”.
Δεν θα “πουλήσει” όμως τον φίλο του τον Ερντογάν. Μπορεί σημειολογικά να του στέλει ένα μήνυμα (και) μέσω της σημερινής συνάντησης, του τύπου: “Σε αγαπώ αλλά πρόσεχε”. Αλλά δεν θα καταδικάσει την επικίνδυνη προκλητικότητά του στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Δεν θα τον στενοχωρήσει. Η Τουρκία είναι για τις ΗΠΑ ισχυρό χαρτί για να μην το υπολογίζει. Και ο Ερντογάν είναι “αρρύθμιστος”…
Έτσι, ο κ. Τραμπ, θα ενισχύσει “την προσπάθεια που καταβάλει η ελληνική κυβέρνηση για να διατηρήσει ανοιχτές γραμμές επικοινωνίας με την Άγκυρα”. Και δεν θα του στοιχίσει να αναγνωρίσει, ότι η προσπάθεια αυτή “αποτελεί σαφές μήνυμα ότι η ελληνική πλευρά επιθυμεί να έχει μια εποικοδομητική σχέση γειτονίας” με την Τουρκία – ό,τι (“καλό” ή “κακό” ) και αν θεωρεί πως σημαίνει αυτό.
Μην ξεχνάμε πως ο Αμερικανός πρόεδρος έχει πολλές φουρτούνες στο κεφάλι του αυτή τη στιγμή για να πάρει πρωτοβουλίες στα Ελληνοτουρκικά, ακόμα κι αν ήθελε. Πολύ περισσότερο να πάρει πρωτοβουλίες “μοιράζοντας περισσότερα σπόρια” στον κ. Μητσοτάκη απ΄ όσα στον κ. Ερντογάν…
Περισσότερα νέα, ρεπορτάζ και αναλύσεις: ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
