Η επιβολή φόρου της τάξεως του 5% σε εργαζομένους που θα συνεχίσουν να εργάζονται από το σπίτι και μετά το τέλος της πανδημίας θα πρόσφερε 48 δισ. δολάρια ετησίως στις ΗΠΑ: Αυτό είναι το συμπέρασμα μελέτης της Deutsche Bank που προτείνει την χρήση των εσόδων από τον επιπλέον φόρο για να ενισχυθούν οι χαμηλόμισθοι που επλήγησαν περισσότερο από την πανδημία.
Συγκεκριμένα, η Deutsche Bank προτείνει όσοι έχουν την δυνατότητα να εργάζονται από το σπίτι να πληρώνουν επιπλέον φόρο της τάξεως του 5%, εάν το καθεστώς της τηλεργασίας συνεχιστεί και μετά το τέλος της πανδημίας. Ο επιπλέον αυτός φόρος είναι ικανός να επιδοτήσει εισοδήματα χαμηλόμισθων και ασθενέστερων οικονομικά πολιτών.
Η τηλε-εργασία φέρνει εξοικονόμηση χρημάτων
Ο σχεδιαστής στρατηγικής της Deutsche Bank, Λιουκ Τέμπλεμαν υποστηρίζει ότι “εδώ και χρόνια χρειαζόμασταν έναν φόρο για όσους βρίσκονταν σε καθεστώς τηλε-εργασίας, η πανδημία του κορωνοϊού όμως κάνει ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη αυτή σήμερα.»
«Με το να εργάζεται κανείς από το σπίτι αυτομάτως σημαίνει ότι εξοικονομεί και αρκετά χρήματα. Άνθρωποι λοιπόν οι οποίοι και πριν από την εμφάνιση της πανδημίας είχαν επιλέξει να εργάζονται από το σπίτι σημαίνει ότι δεν ξόδευαν χρήματα σε μετακινήσεις, φαγητό, καφέ, ρούχα κτλ. και άρα στήριζαν λιγότερο την οικονομία. Παράλληλα όμως συνεχίζουν να επωφελούνται από αυτή» συμπληρώνει.
Σε τηλε-εργασία το 56% των εργαζομένων στις ΗΠΑ
Η πανδημία, όπως αναφέρει το CNBC έχει θέσει 10 φορές περισσότερους εργαζομένους σε καθεστώς τηλεργασίας στις ΗΠΑ, ποσοστό δηλαδή 56% του εργατικού δυναμικού της χώρας, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 47%.
Η έρευνα της Deutsche Bank έδειξε επίσης ότι περισσότεροι από τους μισούς εργαζόμενους διεθνώς θα ήθελαν να συνεχίσουν να εργάζονται από το σπίτι δύο έως τρεις ημέρες την εβδομάδα ακόμη και μετά το τέλος της πανδημίας.
Ο νέος αυτός φορολογικός συντελεστής «δεν θα τους ζημιώσει περισσότερο από ότι εάν είχαν επιλέξει να πάνε στο γραφείο» εξηγεί ο Τέμπλεμαν.
Εσοδα 48 εκατ. δολαρίων ετησίως
Η Deutsche Bank υπολόγισε ότι βάσει ενός υποτιθέμενου μέσου μισθού 55.000 δολαρίων για έναν απομακρυσμένο εργαζόμενο στις Η.Π.Α., ένας φόρος της τάξεως του 5% υπολογίζεται περίπου ότι αντιστοιχεί σε 10 δολάρια ημερησίως, ποσό δηλαδή που ισούται περίπου με αυτό που θα ξόδευε ένας εργαζόμενος για μετακινήσεις, φαγητό και καφέ σε μία μέρα.
Στην Βρετανία, το πόσο αυτό φαίνεται να αντιστοιχεί σε περίπου 7 λίρες (9,21 $) την ημέρα για έναν απομακρυσμένο εργαζόμενο με μισθό 35.000 λίρες και αντίστοιχα μόλις 7,50 ευρώ (8,85 $) την ημέρα για κάποιον με μισθό 40,000 ευρώ στη Γερμανία.
Με βάση τα δεδομένα της έρευνας, αυτό σημαίνει ότι ο επιπλέον αυτός φόρος θα συνεισφέρει ένα ποσό της τάξεως των 48 εκατ. δολαρίων ετησίως στα κρατικά ταμεία -ποσό δηλαδή από το οποίο θα μπορούσαν να προκύψουν επιχορηγήσεις ύψους 1.500 δολαρίων για 29 εκατομμύρια εργαζόμενους που δεν μπορούν να εργαστούν από το σπίτι- κερδίζοντας περίπου 30.000 δολάρια ετησίως.
Εάν ο ίδιος αλγόριθμος εφαρμοστεί για την Βρετανία, ο φόρος εργασίας υπολογίζεται συνολικά σε 6,9 δισεκατομμύρια λίρες, ποσό ικανό για να καλύψει το κόστος επιχορήγησης που θα έφτανε τις 2.000 λίρες και θα προοριζόταν για ένα 12% εργαζομένων ηλικίας άνω των 25.
Αντίστοιχα, στη Γερμανία, από τον φόρο αυτό το κράτος θα μπορούσε να εισπράξει 15,9 δισεκατομμύρια ευρώ, και με τον τρόπο αυτό θα εξασφάλιζε επιχορηγήσεις ύψους 1.500 ευρώ για άτομα με εισόδημα που ανέρχεται σε 12.600 ευρώ.
Απευθείας καταβολή του φόρου από τους εργοδότες
«Είναι σαφές ωστόσο ότι ο συγκεκριμένος φόρος θα μπορούσε να εφαρμοστεί μόνο όταν το καθεστώς τηλεργασίας δεν αποτελεί κρατική εντολή όπως τώρα εξαιτίας της πανδημίας, και δεν θα αφορά αυτοαπασχολούμενους και χαμηλόμισθους εργαζομένους» διευκρινίζει ο Τέμπλεμαν.
«Ο φόρος θα καταβάλλεται απευθείας από εργοδότες και επιχειρήσεις οι οποίες θέτουν τους εργαζομένους σε καθεστώς τηλεργασίας και όχι από τους ίδιους τους εργαζομένους» συμπληρώνει.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
