Το θεσμικό πλαίσιο για την τηλεργασία στο Δημόσιο ορίζει με νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση, προκειμένου να αποσαφηνιστεί ένα νέο τοπίο που διαμορφώθηκε εν μέσω πανδημίας.
Μέχρι σήμερα, όπως τόνισε και ο αρμόδιος υπουργός Εσωτερικών κ. Μάκης Βορίδης, η τηλεργασία επεκτάθηκε εσπευσμένα λόγω της πανδημίας αλλά είναι πια απολύτως προφανές ότι χρειάζεται μία μόνιμη θεσμική κατοχύρωση η οποία μπορεί να διευκολύνει και στη βελτίωση της παραγωγικότητας και της απόδοσης άλλα και της αυτονομίας του προσωπικού.
Επίσης, μπορεί να διευκολύνει όσους αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, να δώσει την ευκαιρία σε υπαλλήλους -κυρίως γυναίκες- να διαχειριστούν καλύτερα την ισορροπία ανάμεσα στην εργασία και στις υπόλοιπες υποχρεώσεις τους.
Και βέβαια είναι ένα νομοσχέδιο το οποίο έρχεται να προστεθεί στον ψηφιακό μετασχηματισμό του κράτους, καθώς εκμεταλλεύεται τις μεγάλες δυνατότητες που μας δίνει πια η τεχνολογία.
Εξαιτίας της πανδημίας κατέστη αναγκαία η λήψη κατεπειγόντων μέτρων, τα οποία αποσκοπούν αφενός στην προστασία των εργαζομένων και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους, αφετέρου στη συνέχιση της λειτουργίας των υπηρεσιών, με γνώμονα και την προστασία της δημόσιας υγείας.
Στόχος τώρα είναι η θεσμοθέτηση ενός ενιαίου -για όλους τους φορείς- και σύγχρονου θεσμικού πλαισίου για την εφαρμογή της τηλεργασίας στις δημόσιες υπηρεσίες, η οποία θα παρέχεται σε οικειοθελή βάση, τόσο σε κανονικές συνθήκες όσο και σε συνθήκες κρίσης (π.χ. covid-19), προκειμένου να προσαρμοστεί το Δημόσιο στα τρέχοντα κοινωνικά, οικονομικά και τεχνολογικά δεδομένα.
Αφορά στον τρόπο οργάνωσης και διαχείρισης της εργασίας βάσει κοινών αρχών, μεθόδων οργάνωσης και διαχείρισης της εργασίας, κανόνων προστασίας δεδομένων και τήρησης απορρήτου, κανόνων χρήσης των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνίας (ΤΠΕ).
Ποιοι στόχοι, επιδιώκονται με το νομοσχέδιο για την τηλεργασία στο Δημόσιο
- Ενίσχυση παραγωγικότητας.
- Ενδυνάμωση εργαζομένων λόγω της ενίσχυσης της αυτονομίας τους στην οργάνωση της εργασίας.
- Διευκόλυνση εργαζομένων που αντιμετωπίζουν μόνιμα ή πρόσκαιρα προβλήματα υγείας
(π.χ. ΑμεΑ). - Ισορροπία επαγγελματικής και κοινωνικής ζωής, λόγω εξοικονόμησης χρόνου μετακίνησης, ρύθμισης χρόνου εργασίας κλπ.
- Προσέλκυση στελεχών.
- Εξοικονόμηση πόρων (μείωση λειτουργικών εξόδων των υπηρεσιών και των εργαζόμενων από τη μείωση των μετακινήσεων).
- Αντιμετώπιση προκλήσεων που απορρέουν από την κλιματική αλλαγή (μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα -αντιμετώπιση ατμοσφαιρικής ρύπανσης- και της κυκλοφοριακής συμφόρησης, προστασία περιβάλλοντος κλπ.).
- Αποτελεσματική διαχείριση εργασίας σε περιόδους κρίσης (π.χ. covid-19).
- Αξιολόγηση της απόδοσης προσανατολισμένη στα αποτελέσματα της εργασίας.
- Προώθηση του ψηφιακού μετασχηματισμού του δημόσιου τομέα.
