Ως μια ταινία που δεν απευθύνεται σε Έλληνες πολίτες γιατί αυτοί… γνωρίζουν, περιγράφεται από τους κριτικούς το «Ενήλικες στην Αίθουσα», του Κώστα Γαβρά που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Γιάν(ν)η Βαρουφάκη
«Πρόκειται στην ουσία για … εικονογράφηση του βιβλίου», γράφει ο Δημήτρης Δανίκας. Ο Γιάν(ν)ης Βαρουφάκης παρουσιάζεται ως μία αντιφατική φυσιογνωμία: και αλαζόνας και πατριώτης. Προφανώς ο Κώστας Γαβράς δεν ήθελε να ταυτιστεί εντελώς μαζί του, αλλά ούτε και να παρακάμψει το βιβλίο του.
Παράλληλα, ο Αλέξης Τσίπρας μοιάζει με ένα άβουλο και άχρωμο πρόσωπο σαν ένας επαρχιώτης.
Όλη η ταινία διαδραματίζεται σε γραφεία με πρωταγωνιστές Έλληνες και ξένους ηθοποιούς να υποδύονται όλους εκείνους που είχαν πάρει μέρος στις ατελέσφορες και παραλίγο καταστροφικές διαπραγματεύσεις του πρώτου εξαμήνου του 2015.
Δείτε το τρέηλερ της ταινίας «Ενήλικες στην Αίθουσα»
Το τρέηλερ της ταινίας «Ενήλικες στην Αίθουσα»
Όπως τόνισε ο Κώστας Γαβράς σε συνέντευξή του μετά την προβολή της ταινίας, η ιδέα ήταν της γυναίκας του Μισέλ Ρε, η οποία διάβασε το βιβλίο στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και αμέσως τηλεφώνησε στο σύζυγό της και του έιπε «αυτή είναι η επόμενη ταινία σου».
Είναι δύσκολο, πιστεύω, για κάθε Ελληνα να δει την ταινία του Κώστα Γαβρά «Ενήλικες στην Αίθουσα», που προβλήθηκε ήδη για τους δημοσιογράφους και το βράδυ κάνει επίσημη πρεμιέρα εδώ, στο Φεστιβάλ Βενετίας, αναφέρει ο Αιμίλιος Χαρμπής.
- Δύσκολο να την σκεφτεί πολιτικά, δύσκολο να κατανοήσει τους σκοπούς της, πολύ περισσότερο να την ζυγίσει σε κινηματογραφική αξία. Είναι όλα τόσο κοντά, ακόμη τόσο φορτισμένα. Πως να προσέξεις την σκηνοθεσία και την τεχνική όταν μπροστά σου ξεδιπλώνονται δράματα που έζησες από κοντά μόλις πριν από τρία χρόνια;
Με αυτή την έννοια η ταινία του Γαβρά είναι φτιαγμένη πολύ περισσότερο για τους ξένους παρά για τους Ελληνες που θα την δουν. Αν όχι εκ προθέσεως τότε εκ του αποτελέσματος. Σε αυτή, ως γνωστόν, παρακολουθούμε την περίοδο της διαπραγμάτευσης του 2015, μεταξύ της τότε ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών της χώρας, όπως την κατέγραψε αργότερα στο βιβλίο του «Ανίκητοι Ηττημένοι», ο πρώην Υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης.
- Ο Κώστας Γαβράς, που υποστήριξε ανοιχτά τον τελευταίο και στις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις, μένει πιστός στο περιεχόμενο του βιβλίου, σε βαθμό που τελικά μάλλον αποδεικνύεται υπερβολικός.
Πράγματι η καταγραφή του Βαρουφάκη είναι πολύ «κινηματογραφική» και οι περιγραφές του γλαφυρές σε βαθμό που πολλές φορές «παρακαλούν» να γίνουν ταινία. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι το σινεμά μπορεί να την μεταχειριστεί σχεδόν αυτούσια, όπως γίνεται εδώ.
Ως γνωστόν, η οικονομική ανάλυση, ακόμα και απλουστευμένη, σκοτώνει το ενδιαφέρον του θεατή, ειδικά όταν αυτός υποτίθεται πως παρακολουθεί πολιτικό θρίλερ και όχι δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ. Το ίδιο κάνει και η παράθεση πολλών όμοιων σκηνών -των ατελείωτων συνεδριάσεων για παράδειγμα. Από την άλλη μερικές από αυτές ακριβώς τις τελευταίες είναι ιδιοφυείς και απολύτως ενδεικτικές του κωμικοτραγικού έργου που παίχτηκε εκείνον τον καιρό πίσω από κλειστές πόρτες. Επιπλέον, η επιλογή να κρατηθεί σε γενικές γραμμές ανάλαφρος τόνος, βοηθά ώστε να μην ξεπέσει το σύνολο στο μελόδραμα ή την (ακραία) γραφικότητα.
- Ολα αυτά ωστόσο, όπως είπαμε, με το μάτι του… ξένου. Για εμάς βέβαια που ζήσαμε και ζούμε καθημερινά τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, όλα είναι πιο θολά.
Στην συνέντευξη τύπου που ακολούθησε την προβολή, ο Κώστας Γαβράς ανέφερε πως δεν διακρίνεται πια εύκολα τι θα πει αριστερά στην Ευρώπη. Για εκείνον είναι «2-3 ιδέες για την κοινωνία, μια φιλοσοφία ζωής. Οχι τα πρόσωπα». Και επίσης πως «το πρόβλημα της Ευρώπης είναι ότι στις μέρες μας έγινε μια νεοφιλελεύθερη αυτοκρατορία». Αυτές οι παρατηρήσεις, μαζί με άλλες, υπάρχουν και στο φιλμ, όμως συχνά πνίγονται σε έναν ωκεανό πληροφορίας. Ειδικά αν είσαι… Ελληνας.
ΠΗΓΗ: Καθημερινή, Πρωτο Θέμα
