Η προτροπή του Foreign Policy έρχεται στον απόηχο των αμερικανικών κυρώσεων κατά της Τουρκίας για τους S-400 και είναι ασυνήθιστα αιχμηρή: «Ηρθε ο καιρός να εγκαταλείψουμε την Τουρκία» («It is time to Let Turkey Go») είναι ο τίτλος του άρθρου που υπογράφει ο ερευνητής του think tank Νίκολας Ντάνφορθ και περιγράφει τις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας ως εκείνη δύο αμαξοστοιχιών που βρίσκονται σε τροχιά αργής σύγκρουσης.
Ο αρθρογράφος του Foreign Policy ζητά να τεθεί τέλος στην πολιτική κατευνασμού της Αγκυρας και τονίζει πως ο Τζο Μπάιντεν δεν έχει περιθώριο ηθικού συμβιβασμού απέναντι στην Τουρκία του Ερντογάν.
«Δεν μπορείς να συνεργαστείς με ένα αυταρχικό καθεστώς που είναι στοχοπροσηλωμένο ενάντια στη συνεργασία μαζί σου» γράφει, και τονίζει:
«Η Ουάσιγκτον θα πρέπει να είναι ξεκάθαρη για το ρόλο της Τουρκίας στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, καθώς και για το δικό της ρόλο στην εσωτερική τουρκική πολιτική: Θα είναι σχεδόν αδύνατο να συνεργαστεί με την Τουρκία όταν η τουρκική κυβέρνηση βλέπει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως απειλή».
Δείτε ακόμη: Σφίγγει ο κλοιός” για τον Ερντογάν: Μήνυμα δυσαρέσκειας και από τη Μέρκελ για τις προκλήσεις της Άγκυρας
Η πρόκληση για τον Μπάιντεν
«Εάν, όπως υποδεικνύουν οι αναλυτές, η σχέση ΗΠΑ-Τουρκίας μοιάζει με σύγκρουση αμαξοστοιχιών σε αργή κίνηση, τα καλά νέα είναι ότι τα τρένα κινούνται πιο αργά από ό, τι αναμενόταν. Τα κακά νέα είναι ότι συνεχίζουν να κατευθύνονται το ένα προς το άλλο στις ίδιες ράγες. Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος Τζο Μπάιντεν βρίσκεται τώρα στη διόλου αξιοζήλευτη θέση του μηχανοδηγού που φρενάρει… και δεν μπορεί να περιμένει πολλή βοήθεια από τον ομόλογό του στο άλλο τρένο», αναφέρει το Foreign Policy, εξηγώντας:
«Για τον Μπάιντεν, η πρόκληση θα είναι να ελαχιστοποιηθεί η ζημιά που μπορεί να κάνει η Τουρκία στα συμφέροντα των ΗΠΑ χωρίς να προκαλέσει νέες συγκρούσεις ή να αποκλείσει τη δυνατότητα μελλοντικής συνεργασίας».
Συνεργασία με την Αγκυρα μόνον εάν αποχωρήσει ο Ερντογάν;
Ο αρθρογράφος, μάλιστα, εξετάζει και την πιο προωθημένη οπτική – εκείνη που λέει ότι η ουσιαστική συνεργασία ΗΠΑ-Τουρκίας ίσως είναι πλέον δυνατή μόνον στην περίπτωση που φύγει από το προσκήνιο ο Ερντογάν.
«Δεδομένης», γράφει, «της εντεινόμενης απογοήτευσης της Ουάσινγκτον με τον Ερντογάν, ορισμένοι έχουν ήδη καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η πραγματική συνεργασία με την Τουρκία θα είναι δυνατή μόνο όταν ο Ερντογάν φύγει από την εξουσία.
Υπάρχει σίγουρα λόγος να ελπίζουμε ότι μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Τουρκίας, του Λαϊκού Κόμματος των Ρεπουμπλικανών, θα ήταν λιγότερο ανταγωνιστική έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών και της ΕΕ.
Μια τέτοια κυβέρνηση μπορεί επίσης να αποδειχθεί πιο πρόθυμη να συμφιλιωθεί με γείτονες όπως η Αίγυπτος, ενώ θα δείχνει λιγότερο ενθουσιασμό για άλλους περιφερειακούς φορείς όπως η Χαμάς.
Ωστόσο, υπάρχει επίσης κάθε λόγος να πιστεύουμε ότι η τουρκική αντιπολίτευση συμμερίζεται πολλές από τις καχυποψίες της κυβέρνησης για την Ουάσινγκτον και υποστηρίζει πολλές από τις προσπάθειες του Ερντογάν για το κάνει πίσω. Επιπλέον, αν βρεθούν στην εξουσία, θα αντιμετωπίσουν σχεδόν σίγουρα νέες πολιτικές πιέσεις, που θα αξιώνουν να αποδείξουν τις εθνικιστικά τους διαπιστευτήρια».
“Ο απελπισμένος ηθικός εναγκαλισμός Ερντογάν – Τραμπ”
«Εν μέσω των αντιφατικών προσδοκιών», επισημαίνεται σε άλλο σημείο του άρθρου, «ο Μπάιντεν πρέπει απλώς να είναι συνεπής στην κριτική της αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς του Ερντογάν. Πρέπει να καταδικάσει τη σύλληψη των δημοκρατικών αντιπάλων του Ερντογάν και να πιέσει για την απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων.
Αυτό από μόνο του θα ήταν μια ευπρόσδεκτη αλλαγή, τόσο από τον απελπισμένο ηθικό εναγκαλισμό του Ερντογάν με τον απερχόμενου πρόεδρο των ΗΠΑ, αλλά και από την περιστασιακή προθυμία του πρώην προέδρου Μπαράκ Ομπάμα να μην είναι επικριτικός με την ελπίδα ότι θα εξασφαλιστεί η συνεργασία της Άγκυρας.
Ο πρόεδρος δεν χρειάζεται να υποστηρίξει ανοιχτά την αντιπολίτευση, αλλά δεν πρέπει επίσης να διστάσει να απαντήσει στις προκλήσεις εξωτερικής πολιτικής του Ερντογάν με την ελπίδα να κερδίσει τη συμπάθειά τους.
Σε τελική ανάλυση, διαχωρίζοντας την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών για τη δημοκρατία από τις συγκεκριμένες γεωπολιτικές φιλοδοξίες μπορεί να είναι ο καλύτερος τρόπος για να δείξουμε ότι οι Αμερικανοί στηρίζουν πραγματικά την τουρκική δημοκρατία για δικό τους καλό.
Ο Μπάιντεν “έχει κληρονομήσει ένα ατύχημα εν εξελίξει”
Οι Ηνωμένες Πολιτείες επικρίνονται επί μακρόν για τη συνεργασία τους με αυταρχικά καθεστώτα στη Μέση Ανατολή. Ο Τραμπ το ενίσχυσε αυτό, διευκολύνοντας τον αυταρχισμό του Ερντογάν και δεν έλαβε καν τη συνεργασία του ως αντάλλαγμα.
Ο Μπάιντεν μπορεί να έχει κληρονομήσει ένα ατύχημα εν εξελίξει, αλλά τουλάχιστον δεν έχει περιθώριο ηθικού συμβιβασμού. Δεν μπορείς να συνεργαστείς με ένα αυταρχικό καθεστώς που είναι στοχοπροσηλωμένο ενάντια στη συνεργασία μαζί σου».
Δείτε ακόμη
Φρενίτιδα υπερεργασίας στον ΕΟΦ με εμβολιασμούς, νέα φάρμακα και ανατιμολόγηση
