Φόρος στους πλούσιους ή στους… συνταξιούχους; – Τα μεγάλα διλήματα της επόμενης μέρας της πανδημίας και μιας ιστορικής οικονομικής κρίσης

Φόρος πλούσιοι

Ο πιο δύσκολος ίσως χειμώνας της ανθρωπότητας μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο αφήνει το βαρύ αποτύπωμα μιας διπλής, ιστορικής κρίσης –υγειονομικής και οικονομικής. Κι όταν η πρώτη παρέλθει με τον εμβολιασμό του πληθυσμού, οι κυβερνήσεις σε όλον τον κόσμο θα βρεθούν αντιμέτωπες με τα μεγάλα διλήμματα της δεύτερης.

Οι ανισότητες και η δημοσιονομική κατάρρευση

Αυτά τα διλήμματα, σύμφωνα με το Bloomberg, θα εστιάσουν σε δύο καίρια μέτωπα:. Το πρώτο είναι η καταπολέμηση των ανισοτήτων που διευρύνθηκαν από την πανδημία – τα τεράστια εισοδηματικά χάσματα ανάμεσα σε εκείνους που κατάφεραν να κρατήσουν τις δουλειές τους είτε χάρις στην φύση του επαγγέλματός τους, είτε χάρις στην τηλεεργασίας, και σε όσους έμειναν άνεργοι λόγω των lockdowns.

Το δεύτερο μέτωπο θα είναι η ανόρθωση των δημοσίων οικονομικών που επλήγησαν καίρια λόγω της αύξησης των κρατικών δαπανών και της μείωσης των φορολογικών εσόδων.  Με την ύφεση στην ευρωζώνη φέτος να εκτιμάται από την Κομισιόν στο 8,8% και στην Βρετανία στο 13,4%, είναι προφανές ότι κάθε προσπάθεια ενίσχυσης των πιο αδύναμων εισοδηματικών τάξεων θα προσκρούει στην απειλή της δημοσιονομικής κατάρρευσης.

Εφάπαξ φόρος στον παγκόσμιο πλούτο;

Ενώπιον αυτών των μετώπων όλο και περισσότεροι οικονομολόγοι παγκοσμίως υποστηρίζουν το εργαλείο ενός εφάπαξ φόρου στον παγκόσμιου πλούτο: την επιβολή έκτακτης φορολογίας για έναν χρόνο στους πλούσιους για να χρηματοδοτηθεί η ανάταξη των οικονομιών και η μείωση των ανισοτήτων.

Οι αναλύσεις που επικαλείται το Bloomberg δείχνουν ότι ένας φόρος της τάξης του 5% στους εκατομμυριούχους της Βρετανίας θα μπορούσε να εισφέρει 260 δισεκατομμύρια λίρες σε φορολογικα έσοδα – έσοδα, αντίστοιχα με μια αύξηση του ΦΠΑ κατά 6%. Ενας φόρος επίσης  στα νοικοκυριά με περιουσία άνω των 4 εκατομμυρίων λιρών θα απέφερε έσοδα 80 δισεκατομμυρίων.

Την ιδέα της φορολόγησης του πλούτου σε παγκόσμιο επίπεδο προκρίνει εσχάτως ανοιχτά και το ΔΝΤ, ως εργαλείο μείωσης των κρατικών χρεών.

Η διέξοδος του φθηνού δανεισμού

Η πρόταση αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό από τον αναλυτή του Bloomberg Φερντινάντο Τζουλιάνο. Αναγνωρίζει μεν ότι η συγκεκριμένη επιλογή αποτελεί προοπτικά μια λογική λύση για αρκετές χώρες, επισημαίνει όμως ότι ο οποιοσδήποτε νέος φόρος αυτή την στιγμή θα μπορούσε να είναι τόσο αντιπαραγωγικός, όσο και αναποτελεσματικός καθώς η πανδημία εξακολουθεί να πλήττει σφοδρά την Ευρώπη και τις οικονομίες της. Πόσο μάλλον, όπως σημειώνει, αφού οι κυβερνήσεις έχουν στην συγκεκριμένη συγκυρία την σπάνια δυνατότητα να δανείζονται με ιστορικά χαμηλά, έως αρνητικά, επιτόκια από τις κεντρικές τράπεζες.

Ο Φερντινάντο Τζουλιάνο διατηρεί όμως τις επιφυλάξεις του και για την επόμενη ημέρα της πανδημίας, εάν η επιλογή είναι η οριζόντια φορολόγηση του πλούτου. Διότι, όπως λέει, και οι πλούσιοι έχουν πληγεί επίσης από την οικονομική κρίση της πανδημίας.

Κι εάν, αντί για τους πλούσιους φορολογηθούν οι… συνταξιούχοι;

«Το 2020», επισημαίνει, «μπορεί να αποτέλεσε μια πολύ καλή χρονιά για τις εταιρείες τεχνολογίας όπως η Amazon.com. Αλλά, για παράδειγμα, οι ξενοδόχοι της ακτής του Αμάλφι στην Ιταλία, έχουν σχεδόν καταστραφεί. Θα ήταν δίκαιη, λοιπόν, μία ολική θέσπιση φορολογίας προς όλους τους πλούσιους, συμπεριλαμβανόμενων κι αυτών που έπρεπε να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους;».

Κι εδώ, ο αναλυτής του Bloomberg αντί απάντησης βάζει στο τραπέζι ένα δεύτερο, και αιρετικό, ερώτημα: Το εάν θα ήταν ίσως καλύτερη, και πιο δίκαιη, λύση μια έκτακτη φορολόγηση των συνταξιούχων και των εργαζόμενων με τηλεεργασία – όλων εκείνων, δηλαδή, που διατήρησαν ανέπαφη την δουλειά και το εισόδημά τους στην διάρκεια της πανδημίας.

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο

Καμία δημοσίευση για προβολή