Αν ο πόλεμος στην Ουκρανία, αλλά και οι επιθέσεις της Χαμάς με ρουκέτες κατά του Ισραήλ απέδειξαν κάτι, αυτό δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι η αντιαεροπορική άμυνα, την εποχή των κατευθυνόμενων βομβών, των πυραύλων και των drones είναι μια πολύπλοκη και εξαιρετικά δαπανηρή διαδικασία. Ωστόσο, κάποιοι θεωρούν ότι υπάρχει ήδη μια φθηνή και αποτελεσματική εναλλακτική.
Συγκεκριμένα, η Βρετανία παρουσίασε πριν από λίγες ημέρες ένα νέο όπλο λέιζερ, το οποίο, σύμφωνα με τον στρατό της, θα μπορούσε να παρέχει αποτελεσματική άμυνα κατά πυραύλων ή αεροσκαφών με κόστος περίπου 13 δολάρια ανά βολή, εξοικονομώντας ενδεχομένως δεκάδες εκατομμύρια δολάρια σε σχέση με το κόστος των αντιπυραυλικών αναχαιτιστικών συστημάτων που κάνουν αυτή τη δουλειά τώρα. Σε βίντεο που κυκλοφόρησε πρόσφατα από μια δοκιμή αυτού που το υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου αποκαλεί DragonFire (Φωτιά του Δράκου), ένα σύστημα όπλων κατευθυνόμενης ενέργειας με λέιζερ (LDEW), κατέγραψε αυτό που το υπουργείο λέει ότι ήταν η επιτυχής χρήση του λέιζερ εναντίον ενός εναέριου στόχου κατά τη διάρκεια μιας επίδειξης τον Ιανουάριο στη Σκωτία.
Εναλλακτική λύση
“Είναι μια πιθανή αλλαγή του παιχνιδιού για την αεράμυνα“, λέει το βίντεο καθώς μια φωτεινή ακτίνα λέιζερ διαπερνά τον νυχτερινό ουρανό πάνω από ένα πεδίο βολής στο απομακρυσμένο αρχιπέλαγος των Εβρίδων, δημιουργώντας μια μπάλα φωτός καθώς χτυπά τον στόχο της. Το Υπουργείο Άμυνας λέει ότι το DragonFire μπορεί να χτυπήσει με ακρίβεια έναν στόχο τόσο μικρό όσο ένα νόμισμα “σε μεγάλες αποστάσεις“, αλλά δεν έδωσε λεπτομέρειες, καθώς όπως σημειώθηκε, η ακριβής εμβέλεια του όπλου είναι απόρρητη. Η ακτίνα λέιζερ μπορεί να κόψει το μέταλλο “οδηγώντας σε δομική αστοχία ή σε πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα εάν η πολεμική κεφαλή είναι στοχευμένη“, ανέφερε ανακοίνωση του βρετανικού υπουργείου Άμυνας.
Υποστηρίζεται ότι επίσης εξουδετερώνει τους στόχους του με ένα μικρό κλάσμα του κόστους των σημερινών πυραύλων αεράμυνας. Το υπουργείο Άμυνας υπολόγισε την τιμή της εκτόξευσης μιας ριπής λέιζερ διάρκειας 10 δευτερολέπτων σε περίπου 13 δολάρια. Για σύγκριση, ο πύραυλος Standard Missile-2 που χρησιμοποιείται από το Πολεμικό Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών για την αεράμυνα κοστίζει περισσότερα από 2 εκατομμύρια δολάρια ανά βολή. “Έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει μια μακροπρόθεσμη εναλλακτική λύση χαμηλού κόστους για ορισμένα καθήκοντα που εκτελούν σήμερα οι πύραυλοι“, ανέφερε ανακοίνωση του Υπουργείου Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου τον Ιανουάριο.
Αλλαγή υποδείγματος
Το κόστος των πυραύλων αεράμυνας είναι κεντρικό θέμα στους αμυντικούς κύκλους τα τελευταία χρόνια, καθώς τα χαμηλού κόστους μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν αποδείξει την αποτελεσματικότητά τους στα πεδία μάχης στην Ουκρανία και στις επιθέσεις των ανταρτών Χούτι εναντίον εμπορικών και στρατιωτικών πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα και στον Κόλπο του Άντεν. Οι αναλυτές έχουν αμφισβητήσει πόσο καιρό οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι εταίροι τους μπορούν να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν πυραύλους πολλών εκατομμυρίων δολαρίων εναντίον μη επανδρωμένων αεροσκαφών των Χούθι που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν να αποκτηθούν με πολύ λιγότερα από 100.000 δολάρια.
Εν τω μεταξύ, τα ακριβά συστήματα αεράμυνας από τους δυτικούς συμμάχους ήταν ζωτικής σημασίας για την ικανότητα της Ουκρανίας να υπερασπιστεί τον εαυτό της από επιθέσεις ρωσικών πυραύλων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών. “Τα χαμηλού κόστους μη επανδρωμένα αεροσκάφη και οι πύραυλοι έχουν αλλάξει τον οικονομικό υπολογισμό της επίθεσης και της άμυνας υπέρ εκείνων που χρησιμοποιούν μεγάλες ποσότητες φθηνών μη επανδρωμένων συστημάτων και πυρομαχικών για να υπερκεράσουν τις πιο εξελιγμένες αεροπορικές και πυραυλικές άμυνες“, έγραψε ο Τζέιμς Μπλακ, βοηθός διευθυντή άμυνας και ασφάλειας της δεξαμενής σκέψης RAND Europe, σε ανάρτησή του σε ιστολόγιο τον Ιανουάριο.
Ερωτηματικά
Το DragonFire θα μπορούσε να βοηθήσει να αλλάξει αυτός ο υπολογισμός προς όφελος του Ηνωμένου Βασιλείου, δήλωσε ο Μπλακ. “Αυτού του είδους τα όπλα αιχμής έχουν τη δυνατότητα να φέρουν επανάσταση στο πεδίο της μάχης μειώνοντας την εξάρτηση από τα ακριβά πυρομαχικά“, δήλωσε ο υπουργός Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου Γκράντ Σαπ τον Ιανουάριο μετά τη δοκιμή του DragonFire. Ωστόσο, ο Μπλακ και άλλοι αναλυτές σημειώνουν ότι τα λέιζερ όπως το DragonFire δεν έχουν ακόμη αποδείξει τις ικανότητές τους στο πεδίο της μάχης και ότι θα έχουν περιορισμούς. Μάλιστα, πριν από μερικές εβδομάδες, ο Ίαν Μπόιντ, διευθυντής του Κέντρου Πρωτοβουλιών Εθνικής Ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, απαρίθμησε ορισμένα προβλήματα με τα λέιζερ.
Η βροχή, η ομίχλη και ο καπνός διασκορπίζουν τις φωτεινές ακτίνες και μειώνουν την αποτελεσματικότητα. Επίσης, τα όπλα λέιζερ απελευθερώνουν πολλή θερμότητα, οπότε απαιτούνται μεγάλα συστήματα ψύξης. Τα κινητά λέιζερ, τοποθετημένα σε πλοία ή αεροσκάφη, θα χρειάζονται επαναφόρτιση της μπαταρίας και οι ακτίνες των λέιζερ πρέπει να παραμείνουν «κλειδωμένες» σε κινούμενους στόχους για έως και 10 δευτερόλεπτα για να τους ανοίξουν τρύπες, σημείωσε ο Μπόιντ.
Τα όπλα των Αμερικανών
Οι Βρετανοί δεν είναι οι πρώτοι που αναπτύσσουν ένα λέιζερ που μπορεί να καταρρίψει έναν εναέριο στόχο. Το 2014, το Πολεμικό Ναυτικό δοκίμασε και ανέπτυξε με επιτυχία ένα οπλικό σύστημα λέιζερ στο USS Ponce στον Περσικό Κόλπο. Το σύστημα ήταν ικανό να προσβάλει μη επανδρωμένα αεροσκάφη, μικρά αεροσκάφη και μικρά σκάφη. Το 2020 και το 2021, το Πολεμικό Ναυτικό δοκίμασε ένα πιο προηγμένο σύστημα λέιζερ στο USS Portland.
Το 2022, ένα σύστημα λέιζερ εγκαταστάθηκε στο αντιτορπιλικό κατευθυνόμενων πυραύλων USS Preble. Το σύστημα αυτό εξακολουθεί να υποβάλλεται σε δοκιμές, δήλωσε ο υποναύαρχος Fred Pyle, διευθυντής της Διεύθυνσης Επιφανειακού Πολέμου του Πολεμικού Ναυτικού, σε συμπόσιο του Ιανουαρίου. Επίσης, το 2022, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ δοκίμασε με επιτυχία ένα σύστημα λέιζερ υψηλής ενέργειας εναντίον ενός στόχου που αναπαριστούσε έναν πύραυλο κρουζ.
