Οι αγορές δεν συμπαθούν τις εκλογές και άλλες παρόμοιες «δοκιμασίες» δημοκρατικές μεν, αλλά εν δυνάμει απειλητικές για την κανονικότητα και τη συνέχεια της πολιτικής και της οικονομίας.
Περισσότερο μισούν τα δημοψηφίσματα, εξαιρουμένων βεβαίως εκείνων που διεξάγονται στην Ελβετία με ερωτήματα σαν κι αυτά του περασμένου Φεβρουαρίου, παραδείγματος χάρη, για την απαγόρευση ή όχι των πειραμάτων σε ζώα ή για την χορήγηση κρατικής στήριξης στα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης.
Οι εκλογές για την άμεση ανάδειξη νέου αρχηγού ενός κράτους από τους ψηφοφόρους έχουν έναν έντονο δημοψηφισματικό χαρακτήρα, δεδομένου ότι στο δεύτερο γύρο οι εκλογείς καλούνται να επιλέξουν έναν εκ των δύο «φιναλίστ».
Που συνήθως πρεσβεύουν δύο αντιθετικά μεταξύ τους μοντέλα διακυβέρνησης, ένα φιλελεύθερο (με την πολιτική και κοινωνική έννοια του όρου) και ένα πιο συντηρητικό.
Οσο πιο ακραίος είναι ο ένας εκ των δύο φιναλίστ, τόσο περισσότερο τρομοκρατούνται οι αγορές
Όσο περισσότερο προς τα άκρα του πολιτικού φάσματος τοποθετείται ιδεολογικοπολιτικά ένας εκ των δύο «φιναλίστ» (ή και οι δύο…), όσο περισσότερο «δεξιός» ή «αριστερός» είναι δηλαδή, τόσο περισσότερο τρομοκρατούνται οι επενδυτές.
Η μονομαχία Εμμανουέλ Μακρόν–Μαρίν Λεπέν, όπως όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν, θα διεξαχθεί στο δεύτερο γύρο των γαλλικών εκλογών στις 24 Απριλίου.
Είναι η ημέρα του Πάσχα των Ορθοδόξων. Και η ιδέα και μόνο ότι ο Γάλλος πρόεδρος θα μπορούσε να έχει την τύχη εκατοντάδων χιλιάδων αμνών στην ελληνική ύπαιθρο, ακόμα και σε πιλοτές, και αντ’ αυτού να μετακομίσει για την επόμενη πενταετία στο Μέγαρο των Ιλισίων η γνωστή ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, φίλη του Πούτιν, του Όρμπαν και οπαδό κάθε οπισθοδρομικής έως και σκοταδιστικής ιδέας, που όμως έχει ενδυθεί τη λεοντή της «θεσμικής» και της «κανονικής» πολιτικού, έχει σπείρει την ταραχή (είναι υπερβολή να μιλάμε πριν ακόμα τη διεξαγωγή του πρώτου γύρου για πανικό) στο Bourse de Paris.
«Η Λεπέν ξύπνησε τις αγορές»
Βοήθησαν σ’ αυτό και οι δημοσκοπήσεις που ανακοινώθηκαν και φέρουν την «ευρωσκεπτικιστική» (διάβαζε αντιευρωπαΐστρια) Λεπέν να κλείνει τη διαφορά με τον «φίλα προσκείμενο στον κόσμο των επιχειρήσεων» (άρα και ευνοούμενο των επενδυτών) Εμμανουέλ Μακρόν στα όρια του «στατιστικού λάθους»: 51,5% ο πρόεδρος, 48,5% η Λεπέν, σύμφωνα με τη μέτρηση το Ινστιτούτου Harris Interactive για λογαριασμό του εβδομαδιαίου περιοδικού Challenges.
Εύλογη λοιπόν η υποχώρηση του CAC-40 κατά 1,28% στη συνεδρίαση της Τρίτης στο Παρίσι. Δικαιολογημένη και η μεταδοτικότητα της ανησυχίας στην αγορά της Φραγκφούρτης, που έκλεισε με απώλειες 0,65%. Όπως και η υποχώρηση του δείκτη Euronext 100 κατά 0,90%.
«Ο Μακρόν κέρδισε εύκολα τη Λεπέν πριν από πέντε χρόνια με διαφορά δύο τρίτων των ψήφων στο δεύτερο γύρο. Αλλά τώρα η ψαλίδα φαίνεται πως έχει κλείσει και η μονομαχία θα διεξαχθεί εντός των περιθωρίων λάθους», σημειώνει το Reuters, σημειώνοντας μάλιστα ότι η αβεβαιότητα για την έκβαση της εκλογικής μάχης έχει εκτινάξει τη διαφορά (spread) των αποδόσεων του γαλλικού και του γερμανικού 10ετούς ομολόγου σε επίπεδο-ρεκόρ διετίας.
«Η Λεπέν ξύπνησε τις αγορές», δήλωσε στο Reuters ο Ζερόμ Λεγκρά, επικεφαλής ερευνών της Axiom Alternative Investments. Το βρετανικό πρακτορείο θυμίζει ότι μετά την ήττα της το 2017 η Λεπέν με μεθοδικότητα και υπομονή «μαλάκωσε» το πολιτικό της προφίλ, αποστασιοποιούμενη από την αντισυστημική, ριζοσπαστική πολιτική περσόνα της γαλλικής Δεξιάς που ενσάρκωνε προ πενταετίας.
Η μεταμόρφωση της Λεπέν λόγω Ζεμούρ
Η παρουσία του Ερίκ Ζεμούρ στον πρώτο γύρο της ερχόμενης Κυριακής, ενός ακόμα εκπροσώπου της ευρωσκεπτικιστικής, ξενοφοβικής και ρατσιστικής Δεξιάς (πολύ πιο οπισθοδρομικής και ακραίας εκδοχής από αυτή της Λεπέν), μεταμορφώνει την κόρη του καταδικασθέντα το 2008 για «άρνηση των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας από τους Ναζί», Ζαν-Μαρί Λεπέν, σε μετριοπαθή συντηρητική πολιτικό.
Για να κρατήσει αποστάσεις από τον πατέρα της, η Λεπέν δεν δίστασε να αλλάξει την επωνυμία του κόμματος που κληρονόμησε από Εθνικό Μέτωπο (Front National) σε Εθνικό Συναγερμό (Rassemblement National), που παραπέμπει για προφανείς καθησυχαστικούς λόγους στο παλαιό κόμμα της γκωλικής Δεξιάς RPR (Rassemblement pour la République) που ίδρυσε το 1976 ο Ζακ Σιράκ και μέχρι το 2002 είχε προέδρους, εκτός από τον επί 12 συναπτά έτη (1995-2007) πρόεδρο της γαλλικής Δημοκρατίας, τους συντηρητικούς αλλά αδιαμφισβήτητα δημοκράτες πολιτικούς Αλέν Ζιπέ, Φιλίπ Σεγκέν και Μισέλ Αλιό-Μαρί.
Μέχρι στιγμής, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, η προεκλογική εκστρατεία στη Γαλλία είναι πολύ υποτονική. Και είναι γνωστό ότι η λεγόμενη «χαλαρή ψήφος» εγκυμονεί τέρατα που γεννούν, κατά καιρούς, οι κάλπες.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
