Του Θοδωρή Καλούδη
«Μια φορά αναξιόπιστος, για πάντα αναξιόπιστος». Αυτό είναι ένα δίδαγμα στην πολιτική ζωή (και όχι μόνο) που ο Αλέξης Τσίπρας είτε αγνοεί είτε προσπερνά αδιάφορα…
Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, που υπέστη το 2019 δύο αλλεπάλληλες συντριπτικές εκλογικές ήττες, επανέρχεται υποσχόμενος να πράξει ότι δεν έπραξε επί πέντε χρόνια στην εξουσία. Και υπόσχεται παροχές και «μια ζωή χαρισάμενη» προς εκείνους, τη μεσαία τάξη, που «μάδησε», συνειδητά και για ιδεολογικούς λόγους, όπως μας είχε βεβαιώσει ο υπουργός του επί των Οικονομικών κ. Τσακαλώτος. Και όχι γιατί ήταν «δύσκολη η συγκυρία» όπως ψευδώς ψέλισε ο κ. Τσίπρας στη ΔΕΘ.
Στην ίδια πονεμένη μεσαία τάξη, που τον έστειλε αδιάβαστο στις εκλογές, μας είπε ότι ποντάρει τώρα ο κ. Τσίπρας. Δηλώνοντας ότι θα ξανακυβερνήσει, τη φορά αυτή όχι μόνος του, αλλά επικεφαλής ένός «προοδευτικού σχήματος», δηλαδή με το ΚΙΝΑΛ και τον Βαρουφάκη. Ποιο ΚΙΝΑΛ; Της αδύναμης Φώφης ή του Λοβέρδου που τον έστειλε με άθλιες μεθοδεύσεις στον εισαγγελέα; Του 80% των ψηφοφόρων του που βγάζουν σπυράκια ακούγοντας τη λέξη ΣΥΡΙΖΑ ή του υπόλοιπου 20%, δηλαδή του 1,4% του εκλογικού σώματος, που δεν μας έχει πει ακόμα τη γνώμη του για μια τέτοια ενδεχόμενη συνεργασία με την Αριστερά;
Και εντάξει, με το ΚΙΝΑΛ, με το οποίο ερωτοτροπεί, υπονομεύοντάς το διαρκώς, ο κ. Τσίπρας. Αλλά και με τον Βαρουφάκη; Το άνυπόληπτο άτομο που θα μας πέταγε έξω από την Έυρωπαϊκή Ένωση, πριν τον καταλάβει και τον πετάξει από τα σκαλοπάτια του Μαξίμου ο κ. Τσίπρας;
Εκτός και αν σκέφτεται ο κ. Τσίπρας να συμμαχήσει με το ΚΚΕ «για να λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση». Αλλά τότε, ας μας το πει να το ξέρουμε, για να ονειρευτούμε και εμείς…
«Έπεα πτερόεντα».
Αλλά, για να σοβαρευτούμε: Γιατί ένας κεντρώος να ψηφίσει σήμερα Τσίπρα (και μαζί του τον Πολάκη, τον Παππά, τον Παπαγγελόπουλο, τον Δρίτσα και όλο το «κακό συναπάντημα»); Αν το δίλημμα είναι Μητσοτάκης ή Τσίπρας ο κλασσικός κεντρώος – με τις όποιους αστερίσκους του – καλύπτεται περισσότερο από τον σημερινό πρωθυπουργό. Κυρίως καλύπτεται από τη μεταρρυθμιστική πολιτική του, την προοπτική που βλέπει στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας και την αποκατάσταση του διεθνούς κύρους της. Εντάξει…Θα ήθελε λιγότερη «μαυρίλα» σε ορισμένα πόστα, αλλά μην ξεχνάμε ότι ο «κεντρώος» κ. Μητσοτάκης είναι αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας.
Ο κλασσικός μετριοπαθής και ψύχραιμος κεντρώος ψηφοφόρος και να μην θέλει να ψηφίσει Μητσοτάκη, θα ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, γιατί πιστεύει ότι, άν θα χρειαστεί μια μορφή συγκυβέρνησης, θα νοιώθει καλύτερα με ένα ισχυρότερο και ωριμότερο ΠΑΣΟΚ μέτοχο στην εξουσία, παρά με τον ΣΥΡΙΖΑ των αριστερών εμμονών, των σχιζοφρενικών πολιτικών και των ψεύτικων ελπίδων – τελικά, του αποτυχημένου ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτά δεν τα γνωρίζει ο κ. Τσίπρας;
Προφανώς τα γνωρίζει. Συνεπώς, διακηρύσσοντας μια αδύνατη σήμερα (ιδίως υπό την ηγεσία του) “προοδευτική πολιτική συμμαχία”, απευθύνεται κυρίως στο εκλογικό σώμα του ΣΥΡΙΖΑ του 2019, που διαπιστώνει ότι φυλλοροεί…Και προσπαθεί να το «τσιμεντώσει», πουλώντας ελπίδα. Και φοβούμενος ότι όσο εξελίσσεται στην πράξη το κυβερνητικό σχέδιο του κ. Μητσοτάκη (στον πραγματικό κόσμο, όχι στον κόσμο του «να’χαμε να λέγαμε» του κ. Τσίπρα και των απατηλών «προγραμμάτων της ΔΕΘ») τόσο θα χάνεται το όνειρο της επιστροφής του στην εξουσία.
Και αν ο κ. Τσίπρας ηττηθεί πάλι, στις επόμενες εκλογές, τότε τον περιμένουν τα δρεπανηφόρα του κόμματός του…
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
