Μπορεί η Τουρκία να προσπαθεί να δείξει ένα αποφασιστικό πρόσωπο προς τις ΗΠΑ, όσον αφορά στο ζήτημα των S-400 ωστόσο όσο περνά ο καιρός, τόσο γίνεται πιο εμφανές ότι οι κυρώσεις που επέβαλε η Ουάσινγκτον στην Άγκυρα για το ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα γίνονται όλο και πιο επώδυνες.
Η γραμμή υπεράσπισης
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ, μίλησε για «μοντέλο Κρήτης» όσον αφορά στους S-400, έστω κι αν λίγες ώρες αργότερα ο Ιμπραήμ Καλίν, ο «εξ απορρήτων» του Ερντογάν έσπευσε να μιλήσει για «παρερμηνεία» των δηλώσεων Ακάρ και να δηλώσει ότι η Τουρκία δεν κάνει πίσω.
Ωστόσο, σύμφωνα με το σάιτ Army Recognition, ουσιαστικά ο Ακάρ έδωσε το στίγμα της επιχειρηματολογίας της Άγκυρας, όταν αρχίσει η ουσιαστική συζήτηση με την Ουάσινγκτον για το τι μέλλει γενέσθαι με το ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα, το οποίο οι ΗΠΑ θέλουν να φύγει εκτός εδάφους Τουρκίας.
Η ανάλυση στο σάιτ αναφέρει ότι ο Ακάρ ουσιαστικά «έδειξε» την Ελλάδα ως το υπόδειγμα για το τι μπορεί να συμβεί με τους S-400, καθώς η χώρα μας έχει εντάξει επιχειρησιακά στο δίκτυο αεράμυνάς της τους S-300 που είχε αγοράσει η Κύπρος, αλλά και τα -επίσης ρωσικά- αντιαεροπορικά συστήματα Tor-M1 και Osa-AKM μεσαίου και χαμηλού βεληνεκούς.
Το διπλό πρόβλημα
Επί της ουσίας, λέει η ανάλυση, η Τουρκία θα ισχυριστεί ότι αφού η Ελλάδα χρησιμοποιεί κανονικά τα συγκεκριμένα οπλικά συστήμαρα εντός ΝΑΤΟ, θα μπορούσε και η Τουρκία να κάνει κάτι αντίστοιχο με τους S-400, υπενθυμίζοντας, επίσης, ότι αρκετά μέλη του ΝΑΤΟ στην ανατολική Ευρώπη διαθέτουν οπλικά συστήματα από την τέως Σοβιετική Ένωση.
Φυσικά, το πρόβλημα της Τουρκίας είναι διπλό: πρώτον, τα περισσότερα από αυτά τα συστήματα είναι παλιάς τεχνολογίας ενώ οι S-400 θεωρούνται τόσο εξελιγμένοι, ώστε να υπάρχει φόβος ότι τα ραντάρ τους μπορούν να «μάθουν» να αναγνωρίζουν ακόμα και stealth ΝΑΤΟϊκά μαχητικά, όπως το F-22 και το F-35.
Δεύτερον, η Τουρκία τα τελευταία χρόνια έχει ακολουθήσει μια πορεία που δεν συνάδει απαραίτητα με τις αρχές και τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ. Στο πλαίσιο αυτό, η αγορά των S-400 μπορεί να θεωρηθεί ως ένα ακόμα δείγμα της απομάκρυνσης της Άγκυρας από τη Δύση και του εναγκαλισμού της με τη Ρωσία.
Πολλαπλοί κίνδυνοι από τις κυρώσεις των ΗΠΑ
Από την άλλη, πάντως, η Τουρκία επιδιώκει διακαώς να βρεθεί μια λύση και οι ΗΠΑ να άρουν τις κυρώσεις που έχουν επιβάλλει σε βάρος των αμυντικων βιομηχανιών της χώρας, καθώς πλέον είναι ορατός ο κίνδυνος πολλά οπλικά συστήματα να βρεθούν κυριολεκτικά «στον αέρα», με την εφαρμογή των κυρώσεων.
Τούρκοι αναλυτές εκτιμούν ότι, εκτός από την αναβάθμιση των τουρκικών F-16, σε κίνδυνο λόγω των κυρώσεων τίθενται και πολυδάπανα αμυντικά προγράμματα, όπως αυτά της φρεγάτας κλάσεως Istanbul, του υπερηχητικού μαχητικού Hurjet και του μαχητικού 5ης γενιάς T-FX, που αποτελεί και ένα «όνειρο» του Ερντογάν.
Γι’ αυτό και η δήλωση Μπλίνκεν προς τον Τσαβούσογλου, όπου «προέτρεψε την Τουρκία να μην διατηρήσει το ρωσικό σύστημα πυραύλων εδάφους-αέρος S-400» πάγωσε την Άγκυρα που βλέπει ότι τα περιθώρια ελιγμών τελειώνουν.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
