Του Θοδωρή Καλούδη
Τι συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα;
Πέντε βασικά ζητήματα κυριαρχούν αυτήν την περίοδο την επικαιρότητα:
- Η έξαρση της πανδημίας και η οριακή κατάσταση του ΕΣΥ
- Η κόπωση των πολιτών από το «κλείσιμο» και η εξάντληση της αγοράς, κυρίως των μικρομεσαίων του λιανεμπορίου, της εστίασης και του τουρισμού
- Το σταδιακό άνοιγμα, με τις αντιφάσεις του (συμβαίνει στην κορύφωση της πανδημίας) και το διχασμό «φοβισμένων» και «κουρασμένων» πολιτών
- Η διαρκής στήριξη επιχειρήσεων και εργαζομένων
- Το Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης που απέκτησε η χώρα. Ένα ρεαλιστικό πλάνο το οποίο κινητοποιεί πόρους ύψους 57 δισ. ευρώ και ανοίγει τεράστιες αναπτυξιακές και επενδυτικές ευκαιρίες για την χώρα την επόμενη μέρα της πανδημίας.
***
Πως πορεύεται η κυβέρνηση σε αυτές τις συνθήκες;
Η αντιμετώπιση της πανδημίας είναι, σε γενικές γραμμές, αποτελεσματική. Δεν το λέμε εμείς. Το καταγράφουν τα επίσημα στοιχεία που δημοσιεύουν οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
- Σύμφωνα με τον πίνακα που καταρτίζoυν κάθε μέρα τα worldometers, η χώρα μας έχει την καλύτερη επίδοση στην ΕΕ, στην καταγραφή κρουσμάτων ανά ένα εκατομμύριο κατοίκους και την τρίτη καλύτερη επίδοση στην καταγραφή θανάτων ανά ένα εκατομμύριο κατοίκους από τον κοροναϊό (δημοσιευμένα επίσημα στοιχεία 28 και 29.03.21)
Χώρες, που θεωρούνται πιο οργανωμένες και με αρτιότερα συστήματα υγείας από την Ελλάδα, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Ισπανία και η Γαλλία βρίσκονται στις πρώτες 12 “μαύρες” θέσεις, μεταξύ των 27 της ΕΕ. Η Γαλλία ήδη ανακοίνωσε νέο γενικό lockdown ενός μηνός
Είναι αλήθεια ότι στη δεύτερη φάση της πανδημίας, «χάθηκε η μπάλα» σε μια διελκυστίνδα πιέσεων μεταξύ των οικονομικών υπουργών και της «κυβέρνησης των λοιμωξιολόγων», γεγονός που δημιούργησε δυσάρεστες εντυπώσεις στην κοινή γνώμη που, άλλωστε, καταγράφηκαν και στις τελευταίες δημοσκοπήσεις.
Στη διάρκεια της πανδημίας κυβέρνηση στήριξε και εξακολουθεί και στηρίζει την αγορά και τα νοικοκυριά με 14 δις. ευρώ, ενώ επιχειρεί να «μας επιστρέψει» τη ζωή και τις δουλειές μας με ένα «σχέδιο ανοίγματος» που μένει να κριθεί.
Στο μέτωπο της προστασίας των πολιτών, ο εμβολιασμός εξελίσσεται ομαλά και με υποδειγματικές διαδικασίες. Έως τα τέλη Απριλίου θα έχουν εμβολιαστεί 3.000.000 πολίτες, όλοι των άνω των 60 ετών και όσοι πάσχουν από υποκείμενα νοσήματα.
Σε «μάκρο» επίπεδο σχεδιάζεται το μέλλον της οικονομίας, με ένα – μοναδικό στα χρόνια της μεταπολίτευσης – σχέδιο ανάπτυξης που ξεπερνά δυόμιση φορές το ιστορικό «Σχέδιο Μάρσαλ», το οποίο αποτέλεσε τη βάση ανασυγκρότησης της χώρας τη δεκαετία του ’50.
Και αυτά συμβαίνουν όταν εξελίσσεται – με επιτυχία όπως φαίνεται – ένα πολύπλευρο διπλωματικό σχέδιο δράσης, που αναδεικνύει διεθνώς τα επιχειρήματα της Ελλάδας απέναντι στην επιθετικότητα του κακού γείτονα.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που η πλειοψηφία των πολιτών ουσιαστικά στηρίζει την κυβέρνηση – στην πιο δύσκολή περίοδο της διαδρομής της – και θεωρεί τον κ. Μητσοτάκη «καταλληλότερο πρωθυπουργό».
***
Ποια είναι η στάση της Αξιωματικής αντιπολίτευσης;
Απέναντι σε αυτές τις συνθήκες η αξιωματική αντιπολίτευση είναι απογοητευτική. Θα περίμενε κάποιος από ένα κόμμα που άσκησε εξουσία για πέντε χρόνια, να αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες αυτής της περιόδου και να λειτουργεί ως ισχυρός, και αξιόπιστος παράγων της Πολιτείας.
Ο κ. Τσίπρας, δυστυχώς πελαγοδρομεί εκτός τόπου και χρόνου. Έχει επιστρέψει στην πρώιμη εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν «κόμμα διαμαρτυρίας» και επηρεαζόταν από ιδεοληψίες, εμμονές, ατελείς σχεδιασμούς, επικίνδυνους πειραματισμούς και πρόσωπα που ζούσαν το προσωπικό τους όνειρο για εξουσία. Έχει επιλέξει να ασκεί πολιτική καφενείου, να επενδύει στη μιζέρια και να ελπίζει στην καταστροφή. Αρνείται να δει την πραγματικότητα ή τη διαστρεβλώνει συνειδητά και συστηματικά, πράγμα πιο επικίνδυνο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, κατακερματισμένος σε «τάσεις» και «ομπρέλες» αδικείται και από το γεγονός ότι στηρίζει τη στρατηγική του όχι σε συντεταγμένο σχέδιο και ουσιώδη επιχειρηματολογία, αλλά σε ευκαιριακές κινήσεις και παρόλες (οι οποίες συνήθως στηρίζονται σε λάθος εντυπώσεις, συμφέροντα εξωκομματικών παραγόντων ή χοντρά ψέματα).
Αλλά επίσης αδικείται και από την κυριαρχία, σε επίπεδο εντυπώσεων, του κ. Πολάκη, ο οποίος, όταν δεν μοιράζει κομματικές ταυτότητες στους … αγωνιστές του 1821 (sic), είναι υβριστής, διχαστικός, ανυπόληπτος και, τελικά, μοιραίος για το ίδιο το κόμμα του.
Λογικά οι πολίτες έχουν εγκλωβίσει το ΣΥΡΙΖΑ σε ποσοστά κατά 5 μονάδες χαμηλότερα από την τελευταία εκλογική του επίδοση. Λογικά η όποια φθορά της Ν.Δ. πηγαίνει στην «αδιευκρίνιστη ψήφο» και όχι στο ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτονόητα ο κ. Τσίπρας συναγωνίζεται τον «κανένα» σε «καταλληλότητα» για πρωθυπουργός…
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
