Ηταν η εφημερίδα “Δημοκρατία” που παρουσίασε πρωτοσέλιδα τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκη Βορίδη ως…Καρανίκα γιατί επιτρέπει τη συνέχιση της καλλιέργειας κάνναβης. Και ήταν η εφημερίδα “Εστία” που τη μια μέρα αφιέρωσε το πρωτοσέλιδό της στην “γκάφα Θεοχάρη” για την επιδείνωση των σχέσεων με την Ιταλία και την άλλη στις παραιτήσεις μελών του ΔΣ του ΕΟΤ λόγω διαφωνίας με την ανάθεση της τουριστικής καμπάνιας σε συγκεκριμένη εταιρεία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ άδραξε την ευκαιρία από τα δημοσιεύματα της “Εστίας” για να ζητήσει την παραίτηση του υπουργού Τουρισμού Χάρη Θεοχάρη και για να ζητήσει εξηγήσεις από το Μέγαρο Μαξίμου. Μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι και οι δύο αυτές εφημερίδες ανήκουν στον ευρύτερο συντηρητικό χώρο, όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι φιλοκυβερνητικές. Κάνουν κριτική στον Κυριάκο Μητσοτάκη από δεξιά ομνύοντας στα ιερά και τα όσια της παράταξης που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Πέρα όμως από την “εκ δεξιών” αντιπολίτευση και η “Καθημερινή”, που είναι mainstream κεντροδεξιά εφημερίδα, αποκάλυψε κακοδιαχείριση στο υπουργείο μεταναστευτικής πολιτικής φέρνοντας σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τον Νότη Μηταράκη που ακόμη αναγκάζεται να απαντά γι αυτό το θέμα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η αξιωματική αντιπολίτευση καταγγέλλει την ΝΔ για επικοινωνιακή υπεροπλία και έλεγχο των συστημικών ΜΜΕ. Στην πραγματικότητα, περισσότερη ζημιά κάνουν στην κυβέρνηση δημοσιεύματα του φιλικού τύπου παρά το Documento.
Και αυτό γιατί η υπεροπλία αυτή δεν σημαίνει πάντα και “καθοδήγηση” των φιλικών Μέσων. Παράδειγμα, η αναπαραγωγή από φιλικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ ΜΜΕ των απόψεων του Γιάννη Πρετεντέρη που υποδεικνύουν στον πρωθυπουργό πρόωρες εκλογές στη λογική του “κάλιο γαϊδουρόδενε”. Το ίδιο είχε συμβεί και με άρθρο του εκδότη του “Φιλελεύθερου” Θ. Μαυρίδη εναντίον του βουλευτή Κ. Κυρανάκη για το ύφος με το οποίο αρθρώνει πολιτικό λόγο. Και βεβαίως οι δημοσιογράφοι έχουν γνώμη και κάνουν τη δουλειά τους. Όπως και η αντιπολίτευση τη δική της…
Οι πολιτικοί αντίπαλοι της κυβέρνησης λένε ότι “έχει τα κανάλια”. Τα έχει; Στο ένα κανάλι έδωσε συνέντευξη ο πρωθυπουργός και στο άλλο (του ίδιου επιχειρηματία) ο Αλέξης Τσίπρας και λίγες μέρες μετά ο Παύλος Πολάκης. Παιχνίδια ζατρικίου… στην εποχή του πλουραλισμού.
