Μέσα στον Μάιο θα αρχίσουμε να κυκλοφορούμε κάπως κανονικά. Μέσα Ιουνίου θα μπορούμε να μετακινηθούμε και εκτός του νομού της κατοικίας μας. Μέσα Ιουλίου θα αρχίσει όπως-όπως η τουριστική περίοδος. Στο μεταξύ θα έχουν γίνει οι πανελλαδικές, εύκολα μάλλον θέματα θα πέσουν, θα έχουν ανοίξει αρκετές επιχειρήσεις, θα καθόμαστε σε τραπεζάκι έξω σε ταβέρνες και καφετέριες, θα πηγαίνουμε στις παραλίες κρατώντας αποστάσεις και θα αναρωτιόμαστε τι θα μας βρει το φθινόπωρο.
Κάποιους τους βρίσκει ήδη. Στον ιδιωτικό τομέα έχουν αρχίσει τα όργανα. Κάπου έδωσαν το δώρο Πάσχα χωρίς να δώσουν το μισθό, αλλού τους είπαν να δηλώσουν ως άδεια το μήνα της καραντίνας γιατί το καλοκαίρι δεν θα φύγει κανείς, έγιναν και μειώσεις μισθών κατά 30% για 6ωρο αντί για 8ωρο – κατά δήλωση αφού οι ώρες δουλειάς είναι πολύ περισσότερες. Βγήκαν σε αναστολή για το 800άρι εργαζόμενοι που δουλεύουν κανονικά γιατί τους το ζήτησε ο εργοδότης για να διευκολυνθεί, σε άλλους τους ζητήθηκε να παραιτηθούν αφού δεν μπορούν να τους απολύσουν τους επόμενους μήνες – γενικά η κανονικότητα στην οποία είχαμε επιστρέψει δεν υπάρχει και τώρα θα επιστρέψουμε σε μια νέα κανονικότητα που μπορεί να μην είναι και πολύ κανονική.
Για τον τουρισμό οι γνώμες διίστανται. Αλλοι λένε ότι η βαριά βιομηχανία μας που προσφέρει το 1/3 του ΑΕΠ μας θα δεχθεί πρωτοφανές πλήγμα, κάποιοι πιστεύουν ότι κουτσά-στραβά θα γυρίσει η ρόδα. Ολοι ξέρουν ότι η ανεργία θα εκτιναχθεί και επειδή πολλοί εποχικοί εργαζόμενοι δεν θα έχουν φέτος δουλειά.
Με τους ελεύθερους επαγγελματίες τι θα γίνει; Πάλι τα ίδια; Τα παλιά, τα μνημονιακά; Και με το εμπόριο; Θα υπάρχει κατανάλωση; Η μόνο τα e-shop θα δουλεύουν; Στα ΜΜΕ η κρίση έχει ήδη ξεκινήσει, με σαρωτική πτώση διαφημιστικών εσόδων. Είναι αναστρέψιμη αυτή η κάθοδος; Η στον ορίζοντα υπάρχουν -ξανά- λουκέτα, απολύσεις, μειώσεις μισθών;
Θα ανοίξουν τα θέατρα το φθινόπωρο; Και αν ανοίξουν μπορεί μετά να ξανακλείσουν επειδή θα έρθει το δεύτερο κύμα της πανδημίας; Και αυτό θα ισχύσει για κινηματογράφους, συνεδριακούς χώρους, ξενοδοχεία, κέντρα εστιάσης και διασκέδασης και τα σχετικά; Τι θα γίνει με τα σχολεία και τα πανεπιστήμια; Θα ναι κανονική η επόμενη σεζόν;
Είναι κουραστικό και μόνο να σκέφτεται κανείς την επόμενη μέρα. Να μαστε υγιείς και εμείς και οι δικοί μας και μετά θα δούμε. Αντοχές δεν υπάρχουν. Ούτε οικονομικές ούτε ψυχικές. Οσοι απεργάζονται σενάρια εκλογών απλώς δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα. Εχουν μείνει στον παλιό κόσμο, πριν την πανδημία.
