Της Αγγελικής Σπανού
Η εκκένωση κατάληψης στο Κουκάκι και όσα ακολούθησαν καθορίζουν την ατμόσφαιρα στη δημόσια σφαίρα. Η αίσθηση καταλαγής και ομοψυχίας που υπήρξε μετά την τελευταία συνεδρίαση σε κλίμα συναίνεσης του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής και την υπερψήφιση από τον ΣΥΡΙΖΑ του νομοσχεδίου για την ψήφο των απόδημων χάθηκε στις κραυγές γύρω από την ανομία και την καταστολή.
Η κυβέρνηση ευθέως καταγγέλλει την αξιωματική αντιπολίτευση ότι βάζει πλάτη στους μπαχαλάκηδες, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπολύει πυρά για αυταρχισμό και καθεστωτισμό. Τα λόγια που ανταλλάσσονται είναι τόσο βαριά που δύσκολα μπορεί να δει κανείς πώς θα επιτευχθεί εθνική συνεννόηση αν και όταν χρειαστεί, δηλαδή μπροστά σε μια κορύφωση της κρίσης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Αν και στην κυβέρνηση αρκετοί αναγνωρίζουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή, στη συζήτηση πριν από την ψήφιση του προϋπολογισμού, απέφυγε να κινηθεί σε υψηλούς τόνους στα εθνικά, δεν τον εμπιστεύονται. Θεωρούν ότι οι μικροκομματικές σκοπιμότητες θα επικρατήσουν αν αισθανθεί ότι του δίνεται η ευκαιρία να αποδυναμώσει πολιτικά τον Κυρ. Μητσοτάκη αξιοποιώντας ακόμη και ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.
Αντίθετα, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν ότι εστιάζουν στα θέματα ασφάλειας καταγγέλλοντας αστυνομική αυθαιρεσία και πολιτική κάλυψή της από την κυβέρνηση για λόγους αρχής. Και αν κανείς τους θυμίσει πρόσφατες δηλώσεις του Δ. Τζανακόπουλου σύμφωνα με τις οποίες η στάση του ΣΥΡΙΖΑ στα ελληνοτουρκικά συνδέεται με τα θέματα εσωτερικής ασφάλειας, αποφεύγουν να σχολιάσουν.
Το βέβαιο είναι ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η κυβέρνηση διατηρεί πλεονέκτημα έναντι της αξιωματικής αντιπολίτευσης στους χειρισμούς τόσο στα θέματα εσωτερικής ασφάλειας όσο και στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Και ότι η συσπείρωση γύρω από τον Κυρ. Μητσοτάκη δεν είναι τόσο εύθραυστη ώστε να κινδυνεύει από το Κουκάκι και το επόμενο Κουκάκι.
