Η αποχώρηση των ΗΠΑ και των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων από το Αφγανιστάν και η ταχεία παράδοση της χώρας στα νύχια των Ταλιμπάν, εκτός από το σοκ που έχει προκαλέσει στη Δύση, η οποία παρακολουθεί με ανοιχτό το στόμα τις σκηνές πανικού που επικρατούν στην Καμπούλ, έχει επιφέρει και άλλη μια μεγάλη -μη εκπεφρασμένη ακόμα- ανησυχία: ποιος θα είναι από εδώ και πέρα ο ρόλος των ΗΠΑ στην παγκόσμια σκακιέρα.
Αν και κανείς δεν το έχει πει ανοιχτά, όλοι περιμένουν από την Ουάσινγκτον να διαβεβαιώσει τους συμμάχους της ότι θα είναι παρούσα σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, διασφαλίζοντας τη σταθερότητα και την ασφάλεια, σε μια στιγμή που όλο και περισσότεροι Αμερικανοί αξιωματούχοι κάνουν δηλώσεις κατά των «ατελείωτων πολέμων» και του τεράστιου κόστους τους σε χρήματα, σχεδιασμό και ανθρώπινο δυναμικό.
Το ζήτημα της Μέσης Ανατολής
Όπως σημειώνει άρθρο της Jerusalem Post, το τι θέλουν να κάνουν οι ΗΠΑ με τη Μέση Ανατολή είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για τις συμμαχικές τους δυνάμεις στην περιοχή, σε μια στιγμή που η Ουάσινγκτον στέλνει μήνυμα σε δύο πυλώνες των συμμαχών της στην περιοχή, την Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία, ότι η πιο χαλαρή προσέγγιση του Τραμπ απέναντί τους θα αλλάξει και ότι πλέον οι ΗΠΑ θα κρατήσουν μια πιο σκληρή στάση σε ζητήματα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι δημοκρατικές διαδικασίες.
Και, αν τα θέματα με αυτές τις δύο χώρες είναι περισσότερο ιδεολογικά, δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για το Ιράκ και τη Συρία, δύο χώρες που παραμένουν «στα κόκκινα», με τους συμμάχους των ΗΠΑ να ανησυχούν ότι η τακτική της Ουάσινγκτον στο Αφγανιστάν μπορεί να σηματοδοτεί μια συνολικότερη προσέγγιση, η οποία μπορεί να τινάξει στον αέρα τις ούτως ή άλλως εύθραυστες ισορροπίες σε αυτές της χώρες και να πυροδοτήσει νέα κύματα βίας και αστάθειας, όπως είχε γίνει στο κοντινό παρελθόν με το ISIS.
Αμφισβήτηση της παρεμβατικής πολιτικής
Πλέον, ωστόσο, αμφισβητείται ανοιχτά και συνολικά η παρεμβατική πολιτική των ΗΠΑ σε διάφορα σημεία του κόσμου: το Ιράκ, η Συρία και η Λιβύη είναι σε κατάσταση failed states χωρίς να διαφαίνεται στον ορίζοντα κάποια ουσιαστική λύση. Το Αφγανιστάν πέρασε ξανά στα χέρια ακραίων τζιχαντιστών. Σε άλλα σημεία του κόσμου, οι παρεμβάσεις των ΗΠΑ δεν βελτίωσαν την κατάσταση, αντιθέτως την επιδείνωσαν: ούτε κράτη χτίστηκαν, ούτε δημοκρατίες εγκαθιδρύθηκαν, ούτε η ειρήνη κυριάρχησε.
Φυσικά, δεν φταίνε για όλα οι ΗΠΑ: το χάος στη Λιβύη και στην Υεμένη δεν είναι δικό τους έργο, ωστόσο, το κακό είναι ότι η Ουάσινγκτον παραμένει ένας από τους παράγοντες που οδήγησαν τις χώρες αυτές στην αναρχία και το Αφγανιστάν είναι το καλύτερο παράδειγμα: μετά από 20 χρόνια και τεράστια ποσά που επενδύθηκαν εκεί, οι δυνάμεις της χώρας ήταν ανύπαρκτες και το ίδιο ισχύει και για την πολεμική αεροπορία της χώρας που αποδείχθηκε ότι αποτελείτο από μια χούφτα ελικόπτερα.
Τα «συμφέροντα» και οι «σύμμαχοι»
Επίσης, η φτώχεια και η εγκατάλειψε στο Αφγανιστάν κάνουν πολλούς να αναρωτιούνται πού πήγαν τα δισεκατομμύρια δολάρια που έρρευσαν προς τη χώρα. Και δεν είναι μόνο αυτά: οι ΗΠΑ κατηγορούνται ότι επί Τραμπ για να εξυπηρετήσουν τον Ερντογάν, αποχώρησαν από τη Σύρια παραδίδοντας τους σύμμαχους Κούρδους στις ορέξεις της Τουρκίας. Παρόμοιες ανησυχίες εκφράζονται και στο Ιράκ, όπου υπάρχει και ο πρόσθετος κίνδυνος φιλοϊρανικών δυνάμεων, αν και ο Μπάιντεν έχει διατάξει κάποιους βομβαρδισμούς.
Όπως σημειώνει το άρθρο, καθώς οι ΗΠΑ χαρακτηρίζουν ολόκληρες χώρες ως «συμφέροντα» αντί για «συμμάχους», πολλοί απορούν πώς θα τους ζητήσει να σταθούν στο πλευρό της στον ανταγωνισμό της με τη Ρωσία και την Κίνα. Ακόμα και το Ισραήλ αρχίζει να σκέφτεται πώς θα μπορεί να σταθεί μόνο του. Η εικόνα διάλυσης στο Αφγανιστάν, οι δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων, όλα δημιουργούν πολλά ερωτήματα, στα οποία η Ουάσινγκτον καλείται να απαντήσει με σαφή και οριστικό τρόπο.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
