Από την “Εστία” μέχρι τη “Δημοκρατία” και από τον Αδ. Γεωργιάδη μέχρι τον Κ. Μπογδάνο η “όλη ΝΔ” εξέφρασε ικανοποίηση για την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία σχετικά με την οριοθέτηση ΑΟΖ. Η σκληρή πατριωτική πτέρυγα του κυβερνώντος κόμματος δεν ενοχλήθηκε ούτε από την (προσωρινή;) αναγνώριση μειωμένης επήρειας στην Κρήτη ούτε από τη μερική κάλυψη της Ρόδου. Αραγε είναι και ο Αντώνης Σαμαράς ευχαριστημένος; Θα φανεί τις επόμενες μέρες. Ενόχληση πάντως δεν εκφράστηκε από βουλευτές και ΜΜΕ της επιρροής του και αυτό είναι από μόνο του σημαντικό.
- Για το χώρο του κέντρου, αυτή η διπλωματική εξέλιξη επιβεβαιώνει τους λόγους της απήχησης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Δεν υπάρχει απλώς ικανοποίηση αλλά ενθουσιασμός. Από τον Γ. Παγουλάτο του ΕΛΙΑΜΕΠ μέχρι τον Γρ. Ψαρριανό πολύ γρήγορα χειροκροτήθηκε η συμφωνία ως εθνική επιτυχία και ως απαρχή επόμενων διευθετήσεων.
Οι πολιτικές μετοχές του ΥΠΕΞ Νίκου Δένδια είναι εξαιρετικά ανεβασμένες. Στο Μέγαρο Μαξίμου του πιστώνουν την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία, ενώ στο εσωτερικό της ΝΔ αρκετοί μιλούν για τον ανερχόμενο πολιτικό τη κεντροδεξιάς που θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο κομματικό γίγνεσθαι το επόμενο διάστημα.
Η… αναμενόμενη στάση ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ
Η απορριπτική στάση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ ήταν αναμενόνενη για το Μέγαρο Μαξίμου. Δεν παραμένουν παρά μόνο “όχι” από τον Αλέξη Τσίπρα και έχουν καταλάβει ότι η Φ. Γεννηματά επιχειρεί επιστροφή στις ρίζες του ΠΑΣΟΚ που έχουν συνδεθεί με υψηλούς τόνους στα εθνικά.
Ο Αλέξης Τσίπρας θα δυσκολευτεί να συνεννοηθεί με τη “Γέφυρα” (Μπίστης κα) που θέλουν πολύ μεγαλύτερη ελαστικότητα στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και η Φ. Γεννηματά δεν συνεννοείται με τον Γ. Παπανδρέου παρόλο που ο πρώην πρωθυπουργός έχει ειδικό ενδιαφέρον και γνώσεις για τη διπλωματική/γεωπολιτική πραγματικότητα.
Επομένως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης βγαίνει πολιτικά ενισχυμένος από τη συμφωνία με την Αίγυπτο και απευθύνεται πειστικά τόσο προς τα δεξιά όσο και προς τα αριστερά του:
Στους μεν μπορεί να αναδείξει την απειθαρχία του απέναντι στη Μέρκελ προκειμένου να ανατρέψει το τουρκολιβυκό μνημόνιο αγνοώντας την παρασκηνιακή συμφωνία Βερολίνου-Αγκυρας. Στους δε μπορεί να προτάξει την επίτευξη συμβιβασμού προς όφελος του εθνικού συμφέροντος κάνοντας υπέρβαση σε σχέση με την επήρεια των νησιών, δηλαδή κάνοντας πίσω από μαξιμαλιστικές κόκκινες γραμμές.
