Σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο της, το οποίο υπογράφει ο έγκυρος αναλυτής Seth Franzman, με τίτλο «Πώς οι εκλογές του Ισραήλ μπορούν να επηρεάσουν τη Μέση Ανατολή», η εφημερίδα Jerusalem Post αναφέρεται στην επίδραση που θα έχει στη Μέση Ανατολή η επάνοδος του Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο, ωστόσο, για τη χώρα μας, είναι ότι ο αρθρογράφος υπενθυμίζει πως ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, επί διακυβέρνησής του, θεωρούσε «ότι το Ισραήλ έπρεπε να αποπνέει δύναμη μπροστά στις τουρκικές απειλές και να μη φοβάται να ασκεί κριτική στις ενέργειες της Άγκυρας».
Οι σχέσεις με την Τουρκία και το Λίβανο
Σε άλλη του ανάλυση, με τίτλο «Οι σχέσεις με Τουρκία και Λίβανο που καλείται να αντιμετωπίσει ο Netanyahu» και δεδομένης της επικράτησης του μπλοκ του Netanyahu στις εκλογές, ο δημοσιογράφος επανέρχεται στο θέμα, σχολιάζοντας, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
“Καθώς ο Netanyahu φαίνεται έτοιμος να επιστρέψει ως πρωθυπουργός με έναν ισχυρότερο και δυνητικά σταθερό συνασπισμό από ό,τι στο παρελθόν, θα κληθεί να αντιμετωπίσει ζητήματα εξωτερικής πολιτικής που τον απασχολούσαν από παλιά.
Σε πολλά απ’ αυτά η διαχείριση είναι ευκολότερη, όπως σε θέματα που αφορούν στους στενούς δεσμούς Ισραήλ-Ινδίας, στη συμμαχία με τις ΗΠΑ, στη συνεργασία με την Ε.Ε., στις Συμφωνίες του Αβραάμ ή στις σχέσεις με τις Ελλάδα και Κύπρο.
“Δύο κατσαρόλες στη φωτιά”
Ωστόσο, δύο άλλες περιπτώσεις προβάλλουν ως περισσότερο προβληματικές, κι αυτές είναι η Τουρκία και ο Λίβανος. (…) Οι σχέσεις με τις δύο αυτές χώρες συνιστούν περίπλοκο ζήτημα, δεδομένου ότι η κυβέρνηση Lapid- Bennett, η οποία εγκαταλείπει την εξουσία, κληροδοτεί στον Netanyahu «δύο κατσαρόλες πάνω στη φωτιά»:
Σ’ ό,τι αφορά στις σχέσεις Ισραήλ-Τουρκίας, οι δύο χώρες ανανέωσαν τους διπλωματικούς δεσμούς τους στη διάρκεια της θητείας της απερχόμενης κυβέρνησης, ενώ τον τελευταίο χρόνο σημειώθηκαν και πολλές εκατέρωθεν επισκέψεις. (…)
Η φιλοξενία τρομοκρατών της Χαμάς από την Άγκυρα
Η Άγκυρα φιλοξένησε τρομοκράτες της Χαμάς, ενώ δημοσιεύματα σε ξένα ΜΜΕ ανέφεραν ότι η Χαμάς σχεδίαζε επιθέσεις από την Τουρκία.
Επιπλέον, ο στολίσκος Mavi Marmara με προορισμό τη Γάζα οργανώθηκε από ακροδεξιούς εξτρεμιστές στην Τουρκία. Όταν ανακοινώθηκαν οι Συμφωνίες του Αβραάμ, η Άγκυρα προσπάθησε να τις σαμποτάρει, απειλώντας με διακοπή των σχέσεών της με τα ΗΑΕ. Η Τουρκία επιχείρησε επίσης να εμπλακεί στις σχέσεις του Ισραήλ με την Ελλάδα και την Κύπρο.
Όμως τον τελευταίο ενάμιση χρόνο η Άγκυρα αντιλήφθηκε ότι έχει λίγους φίλους στη Δύση και στην Ουάσιγκτον κι επιδιώκει έκτοτε να συμφιλιωθεί με πολλές χώρες της περιοχής, συμπεριλαμβανομένων των ΗΑΕ, της Αιγύπτου, της Σαουδικής Αραβίας και του Ισραήλ.
Η απερχόμενη ισραηλινή κυβέρνηση εμφανίστηκε πρόθυμη να αποκαταστήσει τους δεσμούς του Ισραήλ με την Τουρκία. Χρησιμοποίησε όμως η Άγκυρα το Ισραήλ απλώς και μόνο για να αποκτήσει επιρροή στην Ουάσιγκτον; Τι έχει κάνει η Άγκυρα για το Ισραήλ; (…)
Επί των κυβερνητικών ημερών του Νετανιάχου
Όσο ήταν ο Netanyahu πρωθυπουργός, ποτέ δεν είχε επιτρέψει στην Τουρκία να απειλήσει το Ισραήλ χωρίς να απαντήσει με τον ίδιο τρόπο. Ο ίδιος υποστήριζε τους Κούρδους και ήταν πάντα έτοιμος να αντισταθεί στις τουρκικές συκοφαντίες, με αποτέλεσμα οι σχέσεις των δύο χωρών να είναι ιδιαιτέρως προβληματικές, χωρίς όμως ευθύνη των Ιεροσολύμων.
Πλέον υφίστανται νέοι δεσμοί, πλην όμως δεν είναι ξεκάθαρο κατά πόσο η Άγκυρα θα μπορέσει να αλλάξει τις παλιές συνήθειές της και να σταματήσει να επιτίθεται στο Ισραήλ, ειδικά τώρα που η ισραηλινή Δεξιά προφανώς επανέρχεται στην εξουσία.
Την ίδια στιγμή, η Τουρκία παρακολούθησε την απόφαση του Ισραήλ να συνάψει συμφωνία με τον Λίβανο για την οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων. Η ίδια η Τουρκία συμμαχεί με τη Λιβύη, συνάπτοντας μαζί της συμφωνίες ικανές να οδηγήσουν σε νέα κρίση μεταξύ Άγκυρας και Αθηνών.
Οι απειλές της Άγκυρας κατά της Ελλάδας
Η Άγκυρα απειλεί τον τελευταίο χρόνο την Ελλάδα και το γεγονός αυτό προκαλεί ανησυχίες και σενάρια για πιθανή σύγκρουση. Παρότι μια τέτοια προοπτική δεν είναι ιδιαιτέρως πιθανή, η Άγκυρα θα μπορούσε να πράγματι να πυροδοτήσει μια κρίση.
- Το Ισραήλ έχει στενούς δεσμούς με την Ελλάδα και την Κύπρο, κι ενώ δεν επιθυμεί να βρεθεί εν μέσω μιας σύγκρουσης στην Ανατολική Μεσόγειο, ο Netanyahu ήταν ανέκαθεν θερμός στις σχέσεις με την Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι τα θαλάσσια σύνορα έχουν όντως σημασία. (…)
Η συμφωνία με το Λίβανο
Σ’ ό,τι αφορά στο δεύτερο προβληματικό ζήτημα, η κυβέρνηση που θα προκύψει θα πρέπει να εξετάσει τη συμφωνία με τον Λίβανο. Ο Netanyahu υπήρξε επικριτικός απέναντί της, όμως αυτό θα μπορούσε να αποτελεί απλώς άσκηση κριτικής την παραμονή των εκλογών.
Πάντως, η υπογραφή μιας τόσο σημαντικής συμφωνίας τις παραμονές των εκλογών μοιάζει όντως προβληματική. Η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να τηρήσει αυτή τη συμφωνία. (…) Η πολιτική Netanyahu κατά το παρελθόν συνίστατο σε γενικές γραμμές σε μια προσπάθεια να αποφύγει τον πόλεμο, αλλά και να διατηρήσει την αποτροπή ή, σε κάθε περίπτωση, να διατηρήσει κάποιο είδος διαχείρισης αυτών των συγκρούσεων, όπως έκανε στη Συρία επί μια δεκαετία.
Αυτό σημαίνει ότι, ενώ ο Netanyahu είναι ιδιαιτέρως εξοικειωμένος με τα θέματα στα βόρεια θαλάσσια σύνορα και στον άξονα Χεζμπολάχ- Ιράν, μια νέα συμφωνία θαλασσίων συνόρων δημιουργεί βάρος στην ελευθερία δράσης του Ισραήλ στον Βορρά.
ΠΗΓΗ: The Jerusalem Post
