Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις θεωρούνται από τις ισχυρότερες και πλέον ετοιμοπόλεμες στην ευρύτερη περιοχή. Ωστόσο, σύμφωνα με μελέτη του Διεθνούς Ινστιτούτου Ειρήνης της Στοκχόλμης (SIPRI), τα φαινόμενα ενίοτε απατούν, όπως αποκαλύπτει το Ahval.
Συγκεκριμένα, η έκθεση του SIPRI αποδεικνύειο ότι η Τουρκία κατέγραψε μείωση της τάξης του 59% στις εισαγωγές οπλικών συστημάτων την πενταετία 2016-2020. Η έκθεση εκτιμά ότι μείζονα ρόλο σε αυτή την εικόνα έπαιξε η αγορά των ρωσικών πυραυλικών συστημάτων S-400 από την Τουρκία, που οδήγησε σε αποβολή της χώρας από το πρόγραμμα ανάπτυξης των stealth μαχητικών αεροσκαφών F-35 αλλά και σε μπλόκο από τις ΗΠΑ σε άλλα εξοπλιστικά προγράμματα.
Αύξηση της εγχώριας παραγωγής
Η Τουρκία αναγκάστηκε υπό αυτές τις συνθήκες να προχωρήσει στην αύξηση της εγχώριας παραγωγής όπλων και έτσι συνέβαλε στη μείωση της εξάρτησης της Τουρκίας από τις εισαγωγές μεταξύ 2016-2020, σύμφωνα με την έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Ειρήνης της Στοκχόλμης. Σημειώνεται ότι η εγχώρια παραγωγή αντιπροσωπεύει περίπου το 50% του αμυντικού τομέα της Τουρκίας, σε σύγκριση με το 20% το 2003, γεγονός που αποδεικνύει τη μετάβαση από την προμήθεια όπλων στην κατασκευή και τις πωλήσεις όπλων.
Ένα άλλο ενδεικτικό στοιχείο είναι ότι το 2003, τη χρονιά που ανέλαβε την εξουσία το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης με ηγέτη τον Πρόεδρο Ερντογάν, «έτρεχαν» περίπου 62 αμυντικά προγράμματα για τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας. Το 2018, ο αριθμός αυτός αυξήθηκε στα 667 προγράμματα και ενώ δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία για το 2019 και το 2020, μπορεί να υπολογιστεί ότι αυτά έχουν ευξηθεί ακόμα περισσότερο, αν ληφθούν υπόψη εξαγγελίες κυβερνητικών εκπροσώπων και αξιωματούχων τα ελευταία δύο χρόνια.
Οι στόχοι και οι δυσκολίες
Όπως έχει σημειώσει η Frankfurter Allgemeine Zeitung, στόχος του Ερντογάν είναι να ενισχύσει την εγχώρια αμυντική βιομηχανία και η Τουρκία να γίνει παραγωγός και εξαγωγική χώρα οπλικών συστημάτων, ανταγωνιστική άλλων μεγάλων χωρών. Ωστόσο, το ζήτημα είναι ότι η Άγκυρα εξαρτάται ακόμα από τις εισαγωγές για την μεταφορά τεχνολογίας και τεχνογνωσίας, ειδικά σε προηγμένα οπλικά συστήματα, όπως τα άρματα μάχης, τα αντιαεροπορικά συστήματα ή τα μαχητικά αεροσκάφη.
Επίσης, οι κυρώσεις που οι ΗΠΑ επέβαλλαν στην Τουρκία για την αγορά των S-400 κάνουν ακόμα πιο δύσκολη την κατάσταση, καθώς «βάζουν στον πάγο» μείζονα αμυντικά προγράμματα (πχ την αναβάθμιση των F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας). Ταυτόχρονα, η εμπλοκή της Τουρκίας σε διάφορα «ανοιχτά μέτωπα» (Συρία, Ναγκόρνο Καραμπάχ, Λιβύη) οδηγεί δυτικές εταιρείες να σταματούν να προμηθεύουν την Άγκυρα με εξαρτήματα και συστήματα κρίσιμα για την ανάπτυξη οπλικών συστημάτων.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
