Πέθανε ο πρώην πρόεδρος της Κίνας, Τσιανγκ Ζεμίν, σε ηλικία 96 ετών, σύμφωνα με κρατικά μέσα ενημέρωσης.
Το πρακτορείο ειδήσεων Xinhua μετέδωσε ότι πέθανε λίγο μετά το μεσημέρι της Τετάρτης μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της κινεζικής ιστορίας των τελευταίων δεκαετιών, ο οποίος ανήλθε στην εξουσία μετά τις διαδηλώσεις στην πλατεία Τιεν Αν Μεν και προήδρευσε σε μια εποχή όπου η Κίνα σημείωσε μεγάλη ανάπτυξη.
Υποψήφιος συμβιβασμού
Ο Τσιάνγκ Τσεμίν γεννήθηκε στις 17 Αυγούστου του 1926 και διατέλεσε Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας από το 1989 έως το 2002, πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατία της Κίνας από το 1993 ως το 2003 και πρόεδρος του Λαϊκού Κογκρέσου και του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού από το 1989 ως το 2004.
Θεωρείται μια αμφιλεγόμενη πολιτική προσωπικότητα, καθώς κατά τα χρόνια της προεδρίας του φέρεται να εξουδετέρωσε πολιτικούς αντιπάλους, αντιφρονούντες και όσων τάσσονταν εναντίον του. Είχε, επίσης, κατηγορηθεί για εισβολή στο Θιβέτ, κάτι το οποίο ο ίδιος το διέψευσε.
Ο Τσιανγκ Ζεμίν ανήλθε στην εξουσία ως ένας υποψήφιος συμβιβασμού μετά τις Διαδηλώσεις της Πλατείας Τιεν Αν Μεν το 1989, αναλαμβάνοντας Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας στις 24 Ιουνίου 1989. Θεωρούνταν ως μία μεταβατική φιγούρα κατά τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησής του, καθώς δε διέθετε ευρεία κομματική υποστήριξη, ωστόσο κατόρθωσε να μακροημερεύσει και να φθάσει στα ανώτατα αξιώματα.
«Σοσιαλιστική οικονομία της ελεύθερης αγοράς»
Ο ιστορικός ηγέτης της Κίνας Ντενγκ Σιαοπίνγκ, παρά την αυξημένη ηλικία του εξακολουθούσε να ασκεί μεγάλη επιρροή στην κατεύθυνση της πολιτικής του Τσιανγκ Ζεμίν, ιδιαίτερα την οικονομική με την Κίνα να ασπάζεται επισήμως το 1992 το δόγμα της «σοσιαλιστικής οικονομίας της ελεύθερης αγοράς» έπειτα από μία περιοδεία του Ντενγκ στη νότια Κίνα. Στις 27 Μαρτίου 1993, ανέλαβε και Πρόεδρος της Κίνας, παγιώνοντας πλέον την εξουσία του στην ηγεσία της χώρας.
Στη διάρκεια της διακυβέρνησής του η μεγάλη οικονομική ανάπτυξη της Κίνας συνεχίστηκε με αμείωτους ρυθμούς, αν και η Κίνα άρχισε να αντιμετωπίζει σοβαρά κοινωνικά προβλήματα στο εσωτερικό της, με κυριότερα τους ολοένα και περισσότερο αυξημένους ρυθμούς αστικοποίησης, την εγκατάλειψη της υπαίθρου, τα υψηλά ποσοστά ανεργίας που ξεπερνούσαν σε μερικές αστικές περιοχές το 40% και την εκτεταμένη περιβαλλοντική καταστροφή.
Συνετή εξωτερική πολιτική
Τα έτη 1997 και 1999 επεστράφησαν στην Κίνα το Χονγκ Κονγκ από το Ηνωμένο Βασίλειο και το Μακάου από την Πορτογαλία αντίστοιχα, δύο ιδιαίτερα σημαντικά οικονομικά κέντρα της ανατολικής Ασίας. Στην εξωτερική πολιτική, η Κίνα διατήρησε καλές σχέσεις με τις περισσότερες χώρες, αν και υπήρξαν περίοδοι εντάσεων, ιδίως με τις ΗΠΑ, μετά τον βομβαρδισμό της κινεζικής πρεσβείας στο Βελιγράδι από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ, το 1999.
Στις 15 Νοεμβρίου 2002 ο Τσιανγκ Τσεμίν εγκατέλειψε τη θέση του Γενικού Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας και στις 15 Μαρτίου 2003 αποχώρησε και από την προεδρία της χώρας, παραδίδοντας και τις δύο θέσεις στον Χου Τζιντάο. Το 2005 αποσύρθηκε και από τις τελευταίες θέσεις εξουσίας που κατείχε.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
