Κάλεσμα προς την Ε.Ε. να σταματήσει να συμπεριφέρεται με αδυναμία απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις σε βάρος της Ελλάδας, ειδάλλως κινδυνεύει να απωλέσει κύρος και ισχύ, απευθύνει αρθρογράφος της Jerusalem Post, σε ένα κείμενο-«φωτιά» για τις Βρυξέλλες και τη στάση τους μπροστά στην επιθετικότητα του Ερντογάν.
«Όρθωσαν ανάστημα στις ΗΠΑ»
Ο αρθρογράφος, Salem Al Ketbi, πολιτικός αναλυτής με έδρα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και πρώην υποψήφιος στο Ομοσπονδιακό Εθνικό Συμβούλιο των ΗΑΕ, υπογραμμίζει ότι «σε πολλές περιπτώσεις, διαβάζουμε δηλώσεις που εκδίδονται από τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τη συνοχή και τη δύναμη της Ένωσης και την επιθυμία των ηγετών της να έχει το διεθνές καθεστώς που της ταιριάζει. Δεν ξέρω γιατί η Ε.Ε. στέκεται ήσυχη ενάντια στις τουρκικές προκλήσεις εναντίον της Ελλάδας, μιας από τις χώρες της ένωσης, αν και το πιο ισχυρό τρίο στην Ένωση αντιμετώπισε, τον περασμένο Αύγουστο, την αυστηρή αμερικανική στάση εναντίον των ιρανών μουλάδων».
Ο Al Ketbi υπενθυμίζει ότι «η Γαλλία, η Γερμανία και η Βρετανία ανακοίνωσαν τότε σε μια κοινή επίσημη δήλωση ότι δεν θα υποστηρίξουν το αίτημα της Ουάσινγκτον από τα Ηνωμένα Έθνη να επιβάλουν εκ νέου κυρώσεις στο Ιράν στο πλαίσιο κατηγοριών κατά της Τεχεράνης για παραβίαση της πυρηνικής συμφωνίας που συνήφθη το 2015. Απέτρεψαν τις προσπάθειες των ΗΠΑ να ενεργοποιήσουν τον λεγόμενο μηχανισμό “snapback”, ο οποίος στοχεύει να επιβάλει εκ νέου κυρώσεις στο Ιράν, στο βαθμό που ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο κατηγόρησε το ευρωπαϊκό “τρίο” ότι είχε συμμαχήσει με τους μουλάδες του Ιράν».
Αντιδράσεις κατώτερες της τουρκικής απειλής
Στο πλαίσιο αυτό, ο αρθρογράφος αντιπαραβάλλει τις «ευρωπαϊκές αντιδράσεις σε διαδοχικές τουρκικές προκλήσεις, ειδικά όταν το θέμα δεν περιορίστηκε στην απειλή της κυριαρχίας της Ελλάδας, αλλά επεκτάθηκε και στις επανειλημμένες προσβολές κατά του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν και απειλώντας τα συμφέροντα των χωρών της Ε.Ε. με παρουσία στη Λιβύη, της οποίας η σταθερότητα και η ασφάλεια είναι ένα από τα κλειδιά της ευρωπαϊκής ασφάλειας και σταθερότητας».
Ο Al Ketbi σημειώνει ότι «οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες δεν παραμένουν σιωπηλές για την Τουρκία, αλλά οι αντιδράσεις τους εξακολουθούν να είναι κάτω από το επίπεδο του τουρκικού κινδύνου και απειλής, ειδικά επειδή οι φιλοδοξίες του “Σουλτάνου” Ερντογάν δεν περιορίζονται στο επίπεδο της ανάλυσης ή των εκτιμήσεων. Αντιθέτως, τους μιλά ανοιχτά, καθώς πρόσφατα ανέφερε ότι η χώρα του επιδιώκει να επεκτείνει την ειρήνη στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου με την ιδιότητα του “κληρονόμου του οθωμανικού πολιτισμού”».
Τα σχέδια του «σουλτάνου»
Προσθέτει, δε, ότι «η επιδείνωση της τουρκικής οικονομικής κρίσης προκαλεί “ασφυξία” στον “σουλτάνο” και τον ωθεί να διαπράξει περισσότερες εξωτερικές τρέλες. Στοχεύει τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγω και έργω, αφού έχει βεβαιωθεί για τον “θάνατο” της ιδέας ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. Αυτό τον οδηγεί να υιοθετήσει μια διαφορετική γλώσσα και προσέγγιση απέναντι στην Ευρώπη, πιστεύοντας ότι διέρχεται από περιόδους αδυναμίας και υποχώρησης που το καθιστούν δύσκολο να σταθεί μπροστά στις συνεχείς φιλοδοξίες και προκλήσεις του».
Τονίζει, επίσης, ότι «ορισμένοι παρατηρητές πιστεύουν ότι η κλιμάκωση με την Ευρώπη δεν τρομάζει τον Ερντογάν, αλλά είναι μια πολύτιμη ευκαιρία για αναδιανομή ρόλων υπό το φως της κατάρρευσης του υπάρχοντος παγκόσμιου συστήματος και της επιθυμίας των διεθνών δυνάμεων να αναδιανείμουν και να τακτοποιήσουν ρόλους σύμφωνα με τα στρατηγικά δεδομένα που επιφέρει η κρίση του κοροναϊού. Αυτό προστίεται στο κρυφό μίσος που έχει ο Ερντογάν απέναντι στην Ευρώπη και τις ιδεολογικές του απόψεις που κυριαρχούν στις πολιτικές και τους προσανατολισμούς του. Πιστεύεται επίσης ότι αυτή η κλιμάκωση αντιμετωπίζεται με αμερικανική σιωπή, η οποία εκφράζει τη θέση του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ έναντι των ευρωπαίων εταίρων του».
Χλιαρές αντιδράσεις
Καταλήγοντας, ο Al Ketbi υπογραμμίζει ότι «όποιοι και αν είναι οι λόγοι και τα κίνητρα, οι συνεχείς τουρκικές προκλήσεις και η ωμή παρέμβαση σε πολλές κρίσεις ταυτόχρονα χωρίς σοβαρή απάντηση από τις μεγάλες δυνάμεις, ειδικά την Ευρωπαϊκή Ένωση, ως το μέρος που επηρεάζεται περισσότερο από τη συμπεριφορά της Τουρκίας, ενθαρρύνει τον Ερντογάν να συνεχίσει αυτήν τη συμπεριφορά. Η τελευταία ευρωπαϊκή αντίδραση στην Τουρκία προήλθε από τον Γερμανό Υπουργό Εξωτερικών Heiko Maas. Πρόσφατα κάλεσε την Τουρκία να “τερματίσει τον κύκλο της χαλάρωσης και της πρόκλησης” στην Ανατολική Μεσόγειο, αφού η Άγκυρα έστειλε ένα πλοίο για αναζήτηση φυσικού αερίου, απειλώντας να κλιμακώσει την ένταση, ξανά με την Ελλάδα».
Απαιτείται ενωμένη και ισχυρή φωνή
Και σημειώνει ότι «η Ε.Ε. εξακολουθεί να κολλάει σε ένα λεπτό νήμα που τη συνδέει με την Τουρκία, καθώς αρκέστηκε να καταγγείλει τις τουρκικές προκλήσεις και υπαινίχθηκε κατά τη διάρκεια μιας συνόδου που πραγματοποιήθηκε στις αρχές του μήνα ότι θα επιβάλει κυρώσεις εάν η Τουρκία δεν σταμάτησε παράνομες δραστηριότητες γεώτρησης και εξερεύνησης. στα ύδατα που διεκδικεί η Κύπρος και η Ελλάδα. Είναι σαφές ότι το ζήτημα έγκειται στην ευρωπαϊκή διχογνωμία για την τιμωρία της Τουρκίας. Αυτό είναι ένα από τα διλήμματα της κοινής ευρωπαϊκής δράσης και της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής γενικά. Οι ευρωπαίοι ηγέτες υποτίθεται ότι μελετούν αυτό το δίλημμα που αποδυναμώνει την ισχύ και το κύρος της Ευρώπης και περιορίζει την αποτελεσματικότητά της στο να επηρεάζει διεθνείς κρίσης. Πρέπει να ακουστεί μια ενωμένη Ευρώπη. Η Ε.Ε. πρέπει να αφήσει τον κόσμο να ακούσει την ενωμένη ισχυρή φωνή της σε όλες τις κρίσεις, ιδίως εκείνες που συνδέονται με τα στρατηγικά της συμφέροντα, διαφορετικά κινδυνεύει να μην έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα στον κόσμο μετά την πανδημία του κοροναϊού».
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
