Η χθεσινή συνάντηση του Ανδρέα Λοβέρδου με την Φώφη Γεννηματά δεν διήρκεσε περισσότερο από… 50 δευτερόλεπτα. Ηταν ικανός χρόνος για να ανακοινωθεί από την πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ η αποπομπή Λοβέρδου από την θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου, να επικυρωθεί η ρήξη και να ανοίξει ο δρόμος για πολιτικές εξελίξεις – ενδεχομένως και ταχύτατες – στο Κίνημα Αλλαγής.
Στο διαδικαστικό του σκέλος το «διαζύγιο», που δεν ήρθε κοινή συναινέσει, ήταν αιφνιδιαστικό και συνοπτικό. Ο Ανδρέας Λοβέρδος ενημερώθηκε ότι καλείται σε τετ-α-τετ κορυφής το απόγευμα της Δευτέρας, η διαχείριση ήταν μάλλον πομποδώς «ηγετική», και το επιχείρημα που προβλήθηκε ως αιτία της απομάκρυνσης ήταν, σε γενικές γραμμές, πως από την στιγμή που θα είναι υποψήφιος για την ηγεσία του κόμματος δεν μπορεί να αξιοποιεί(;)την θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου για προσωπική προβολή.
Η μάχη για την ηγεσία και η υποψηφιότητα Λοβέρδου
Στην πολιτική της ουσία, η ρήξη έχει δυναμική να επιφέρει μείζονες συνέπειες σε ένα ήδη εγκλωβισμένο, πολιτικά και δημοσκοπικά, ΚΙΝΑΛ. Και, σε πρώτο χρόνο, δείχνει ικανή να φέρει πολύ νωρίτερα την εκλογή ηγεσίας στο κόμμα, που είναι προγραμματισμένη για τον επόμενο Νοέμβριο.
Εδώ, για τον Ανδρέα Λοβέρδο τα πράγματα μάλλον απλοποιούνται: Οι χειρισμοί Γεννηματά τον καθιστούν ντε φάκτο βασικό αντίπαλό της για την ηγεσία, όποτε κι εάν στηθούν οι κάλπες. Συσπειρώνουν γύρω του το, ευρύ, αντιΣΥΡΙΖΑ τμήμα του ΚΙΝΑΛ, ανοίγουν χώρο στην ατζέντα της «μεταρρυθμιστικής αντιπολίτευσης» που προτείνει, και τον διευκολύνουν, ηθικά και πολιτικά, να κάνει ανοιχτά πια, προσωπική προεκλογική εκστρατεία.
Το ρίσκο Γεννηματά
Για την πρόεδρο και το ίδιο το Κίνημα Αλλαγής τα πράγματα είναι λίγο πιο σύνθετα. Η αποπομπή Λοβέρδου, που τάσσεται μετωπικά κατά οποιασδήποτε «γέφυρας» με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον αποκλείει, ως ταυτισμένο με τον λαϊκισμό, από οποιαδήποτε έννοια προοδευτικής διακυβέρνησης, καθιστά την Φώφη Γεννηματά ντε φάκτο «ύποπτη» για επιχείρηση πρόσδεσης του ΚΙΝΑΛ στην ατζέντα Τσίπρα.
Το γεγονός ότι ορίζει πλέον ως κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους δύο πρόσωπα με σκληρά αντιδεξιά χαρακτηριστικά, τον Κώστα Σκανδαλίδη και τον Μιχάλη Κατρίνη, ενισχύουν τις εν λόγω υποψίες. Ειδικά, δε, ο Μιχάλης Κατρίνης τοποθετείται καθαρά υπέρ της προοδευτικής διακυβέρνησης για την οποία «συνομιλούν» δημοσίως το τελευταίο διάστημα η Φώφη Γεννηματά, ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αλέξης Τσίπρας.
Απώλεια του κέντρου
Την ίδια ώρα, η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής απομακρύνεται ακόμη περισσότερο από το πολιτικό πλαίσιο των προκατόχων της Κώστα Σημίτη και Ευάγγελου Βενιζέλου και κόβει τις γέφυρες με ένα σημαντικό κομμάτι ψηφοφόρων του κέντρου.
Όλα αυτά μπορεί να δείχνουν είτε υψηλή πολιτική αυτοπεποίθηση, είτε υψηλό βαθμό πανικού και πολιτικού αποπροσανατολισμού. Εν προκειμένω, το δεύτερο έχει περισσότερες πιθανότητες να ισχύε, εάν προσμετρηθεί ότι όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η εκλογική βάση του ΚΙΝΑΛ, σε συντριπτικά ποσοστά, απορρίπτει και την αριστερή στροφή και, πολύ περισσότερο, οποιαδήποτε απόπειρα προσέγγισης με τον ΣΥΡΙΖΑ.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
