Σε 52 ημέρες έγιναν 623 συναθροίσεις, οι μισές από τις οποίες για τον Κουφοντίνα, δήλωσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, ενώ τόνισε πως μόνο σε 25 εξ αυτών σημειώθηκαν επεισόδια, κάτι που -όπως πρόσθεσε- δείχνει ότι δεν υπάρχει κλιμακούμενη βία.
“Ζητώ συγγνώμη απ’ όποιον έχει υποστεί αυθαιρεσία”
Τόνισε επίσης πως «στόχος μας με τις νομοθετικές και θεσμικές παρεμβάσεις που κάνουμε όλο αυτό το χρονικό διάστημα είναι να περιορίσουμε στο ελάχιστο και να αναδείξουμε όλα τα ζητήματα αστυνομικής αυθαιρεσίας και βίας, ώστε να αποδοθούν ευθύνες εκεί που πρέπει, με τρόπο απόλυτα αντικειμενικό και γρήγορα».
Αναφερόμενος στα γεγονότα της Νέας Σμύρνης είπε πως «η άσκοπη βία που ασκήθηκε, με ό,τι προηγήθηκε, είναι προφανές ότι είναι απολύτως καταδικαστέα, δεν είναι ανεκτή». «Δεν υποτιμώ σαν γεγονός αυτό που έγινε στη Νέα Σμύρνη, είναι αποκρουστικό, αλλά αδικούμε τους εαυτούς μας και την κοινή λογική αν λέμε ότι είναι κανόνας» προσέθεσε, σημειώνοντας ότι «κλιμακούμενη κρατική καταστολή θα είχαμε αν ήταν κανόνας» και υπογράμμισε: «Είναι εξαίρεση και μάλιστα ποσοτικά -όχι ποιοτικά- ασήμαντη».
Ο κ. Χρυσοχοΐδης απέρριψε τις επικρίσεις πως η ΕΛΑΣ στις ανακοινώσεις της προσπαθεί «να κάνει το άσπρο μαύρο», λέγοντας πως «η Αστυνομία περιγράφει μόνο γεγονότα, τίποτα άλλο».
Στην Ελλάδα τα πιο ήπια μέσα καταστολής
“Να μην γίνονται οι νέοι καύσιμο διαμαρτυρίας”
Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη απευθύνθηκε και στους νέους λέγοντας πως δεν θα πρέπει να αφήσουν να μετατρέπονται «σε καύσιμο διαμαρτυρίας» και να γίνονται «κρέας για τα κανόνια της πολιτικής αντιπαράθεσης».
Είπε πως «κάθε φορά που υπάρχουν συγκρούσεις με νέους, πάμε δυο βήματα πίσω», τόνισε πως «τους νέους τους χρειαζόμαστε για να χτίσουμε μια νέα Ελλάδα», ενώ σημείωσε: «Μερικοί νέοι, όχι μόνο φοιτητές, έχουν χάσει την πίστη τους στην Πολιτεία, οδηγούνται πολλές φορές σε ακραίες αντιδημοκρατικές και αντικοινωνικές συμπεριφορές.
Βρίσκουν καταφύγιο στην άρνηση και χτίζουν ταυτότητα στην αυθαιρεσία. Τα γήπεδα, η συμπάθεια στην τρομοκρατία, οι βίαιες ομάδες, ορισμένες φορές και στα πανεπιστήμια, είναι “μάρτυρες” αυτής της κατάστασης. Δεν μπορούμε και δεν έχουμε το δικαίωμα να τους αφήσουμε ελεύθερους να παρανομούν».