Με όλο και πιο τολμηρές προτάσεις, η ΕΕ ετοιμάζεται για τη «μητέρα όλων των μαχών», δηλαδή τη συζήτηση για την αναθεώρηση του «ζουρλομανδύα» του Συμφώνου Σταθερότητας, το οποίο προβλέπει για τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και συνολικά της ΕΕ πληθωρισμό 3%, χρέος στο 60% του ΑΕΠ και έλλειμμα στο 3% του ΑΕΠ.
Διαφορετικό χρέος για κάθε χώρα-μέλος
Συγκεκριμένα, ο επίτροπος Οικονομίας της ΕΕ, Πάολο Τζεντιλόνι, επιθυμεί μελλοντικά το κάθε κράτος-μέλος να έχει περισσότερες αρμοδιότητες σε ό,τι αφορά τη μείωση του δημοσίου χρέους. «Το σημείο εκκίνησης διαφέρει από χώρα σε χώρα», τονίζει σε συνέντευξή του στην Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Για αυτό το λόγο δεν μπορεί όλα τα κράτη-μέλη να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο. Σύμφωνα με τον κ. Τζεντιλόνι, κάθε κράτος θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να αποφασίζει σε μεγαλύτερο βαθμό απ΄ ότι σήμερα μόνο του σε θέματα δημοσιονομικής πολιτικής. Παράλληλα θα πρέπει όμως η Κομισιόν να αποκτήσει αποτελεσματικότερα μέσα για την επιβολή δημοσιονομικών κανόνων.
Οι στόχοι της συζήτησης
Στα μέσα του 2022 σκοπεύει να καταθέσει πρόταση για τη συνολική μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας. Όπως τονίζει στη συνέντευξη, οι υπουργοί Οικονομικών των κρατών-μελών τις ΕΕ έχουν ήδη συμφωνήσει πως οι αλλαγές θα πρέπει να αφορούν τρεις κεντρικούς στόχους:
- το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο της ΕΕ θα πρέπει να γίνει πιο απλό και κατανοητό
- ο πράσινος και ψηφιακός μετασχηματισμός απαιτεί τεράστιες επενδύσεις. Το κανονιστικό πλαίσιο δεν θα πρέπει να σταθεί εμπόδιο και
- οι κανόνες θα πρέπει να είναι ρεαλιστικοί, έτσι ώστε να μπορέσουν να μειωθούν «τα πράγματι» πολύ υψηλά χρέη πολλών κρατών-μελών.
Αιχμές κατά της Γερμανίας
Αναφορικά με τη γερμανική θέση ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας έχει αποδειχθεί αρκετά ευέλικτο και ότι για αυτό το λόγο δεν χρειάζεται αλλαγές, ο κ. Τζεντιλόνι παρατηρεί πως από τη στιγμή που «μια ευέλικτη ερμηνεία των κανόνων δεν μπορεί να διακριθεί από την πλήρη περιφρόνησή τους, τότε κάτι πήγε στραβά».
Σε ότι αφορά τον νέο υπουργό Οικονομικών, Κρίστιαν Λίντνερ, ο οποίος θεωρείται υποστηρικτής της δημοσιονομικής πειθαρχίας, ο ιταλός επίτροπος εκτιμά πως πρόκειται για έναν «πεπεισμένο Ευρωπαίο», ο οποίος «όπως οι προκάτοχοί του, δεν θα εργαστεί μόνο για τη Γερμανία αλλά και για την Ευρώπη».
Διαφορές ως προς τις αλλαγές
Σημειώνεται ότι ήδη ο επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ, ο οποίος θεωρείται ότι εκφράζει την «βόρεια» προσέγγιση στο ζήτημα, πρότεινε το όριο του χρέους να αυξηθεί στο 100% του ΑΕΠ, ωστόσο επέμεινε το όριο του δημοσιονομικού ελλείμματος να παραμείνει στο 3%, δημιουργώντας εκ των πραγμάτων συνθήκες δημοσιονομικής ασφυξίας και ανοίγοντας το δρόμο για επαναφορά της λιτότητας.
Επίσης, η ΕΚΤ έχει επίσης ταχθεί υπέρ της αναθεώρησης του Συμφώνου Σταθερότητας, ζητώντας, μάλιστα, από τις Βρυξέλλες να προσαρμόσουν τους δημοσιονομικούς κανόνες κατά τρόπο που να στηρίζουν περισσότερο την ανάπτυξη και τις επενδύσεις, καθιστώντας τους απλούστερους, πιο ρεαλιστικούς και προβλέψιμους, διορθώνοντας τις μακροοικονομικές ανισορροπίες και δημιουργώντας δημοσιονομικό χώρο.
