Σε ένα εξαιρετικά καυστικό Editorial, η εφημερίδα New York Times ασκεί σκληρή κριτική στον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλτ Τραμπ και προειδοποιεί ότι τυχόν επανεκλογή του το 2024, επισείει πολύ μεγαλύτερους κινδύνους για την αμερικανική δημοκρατία.
Όπως σημειώνεται στο Editorial της εφημερίδας, ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος παραπέμφθηκε δύο φορές επειδή προσπάθησε να υπονομεύσει την ακεραιότητα των προεδρικών εκλογών του 2020, λέει ότι θα είναι υποψήφιος ξανά για πρόεδρος το 2024.
Η νέα του εκστρατεία ξεκίνησε με την ίδια ασχήμια, ψέματα και χάος όπως η προηγούμενη, αλλά εγκυμονεί ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους για την αμερικανική δημοκρατία.
Η άρνηση αποδοχής των αρνητικών εκλογικών αποτελεσμάτων
Ακατάλληλος για δημόσια αξιώματα
Ο κ. Τραμπ είναι ακατάλληλος για δημόσια αξιώματα. Ως πρόεδρος, έδειξε ότι είναι ανίκανος . Θα έπρεπε να είχε καταδικαστεί από τη Γερουσία το 2019 για κατάχρηση εξουσίας και το 2021 για υποκίνηση εξέγερσης.
Οι ψηφοφόροι τον απέρριψαν στην κάλπη μετά τη δεύτερη εκστρατεία του, αλλά έχει το νόμιμο δικαίωμα να προσπαθήσει ξανά, επομένως οι Αμερικανοί πρέπει να αντέξουν τη δοκιμασία μιας τρίτης υποψηφιότητας.
Εάν εξακολουθεί να είναι στην κούρσα όταν θα γίνουν οι πρώτες ψηφοφορίες το 2024, οι εκλογές θα είναι και πάλι ένα δημοψήφισμα για την αμερικανική δημοκρατία, γιατί εάν το σύστημα διακυβέρνησής μας θέλει να επιβιώσει, οι ψηφοφόροι πρέπει να επιλέξουν ηγέτες που αποδέχονται και υποτάσσονται στον κανόνα του νόμου.
Οι πρώτες πολιτειακές προκριματικές εκλογές, ωστόσο, απέχουν ακόμη περισσότερο από ένα χρόνο και μέχρι τότε, υπάρχει δουλειά που πρέπει να γίνει.
Αναθεώρηση του νόμου για την καταμέτρηση των ψήφων
Το Κογκρέσο πρέπει να εγκρίνει ένα νομοσχέδιο για την αναθεώρηση του νόμου για την καταμέτρηση των εκλογών πριν από το τέλος του έτους, ώστε να καταστήσει πιο δύσκολο για τους υποστηρικτές του Κογκρέσου του κ. Τραμπ, ή οποιονδήποτε άλλο υποψήφιο για την προεδρία, να αμφισβητήσουν τα εκλογικά αποτελέσματα που υποβάλλονται από τις πολιτείες.
Η νομοθεσία περιλαμβάνει επίσης άλλες διασφαλίσεις. Για παράδειγμα, θα κατευθύνει τις διαφωνίες για την καταμέτρηση ψήφων στα δικαστήρια, δίνοντας τον τελευταίο λόγο στους δικαστές και όχι στους κομματικούς αξιωματούχους.
Οι ψηφοφόροι απέρριψαν τους επικίνδυνους αρνητές των εκλογών
Το να του επιτραπεί να αποφύγει τη νομική ευθύνη δηλώνοντας τον εαυτό του υποψήφιο για το αξίωμα θα ήταν επικίνδυνο.
Ο ρόλος των Ρεπουμπλικανών
Ο κ. Τραμπ έχει πολλούς πιστούς υποστηρικτές, οι οποίοι τον θεωρούν έναν ελαττωματικό αλλά αποτελεσματικό πρωταθλητή.
Η άνοδός του στην εξουσία βασίστηκε στην ιδέα ότι είναι νικητής και, για πολλούς Ρεπουμπλικάνους, η νίκη του το 2016 ήταν επαρκής δικαιολογία για τον υποστήριξή του.
Επέτρεψε στο κόμμα να μειώσει τους φόρους και να αναλάβει τον σταθερό έλεγχο του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ανοίγοντας μια εποχή συντηρητικής νομολογίας, συμπεριλαμβανομένης της ανατροπής του Roe εναντίον Wade φέτος.
Πώς μπορεί να καταρρεύσει η αμερικανική δημοκρατία
Αλλά οι Ρεπουμπλικάνοι, ακόμη και εκείνοι που συμμερίζονται τις απόψεις του κ. Τραμπ για θέματα όπως η Κίνα, το εμπόριο και η μετανάστευση, θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι είναι κοντόφθαλμη η επιδίωξη τέτοιων στόχων υπονομεύοντας την ακεραιότητα της πολιτικής διαδικασίας.
Εάν οι Αμερικανοί αμφιβάλλουν για τη νομιμότητα των εκλογών και οι ηγέτες τους τροφοδοτούν και πυροδοτούν αυτές τις αμφιβολίες, δεν θα αποδέχονται πλέον τη νομιμότητα των αποφάσεων ή των πολιτικών της ομοσπονδιακής κυβέρνησης που έρχονται σε αντίθεση με τις απόψεις τους. Χωρίς αυτή τη θεμελιώδη αρχή της δημοκρατικής διακυβέρνησης, η αμερικανική δημοκρατία καταρρέει.
Η ηγεσία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος αρχικά προσπάθησε να αποτρέψει την άνοδό του, αλλά στα τέσσερα χρόνια της προεδρίας του κ. Τραμπ δεν κατάφεραν να τον θέσουν υπόλογο κάθε φορά που είχαν την ευκαιρία να το κάνουν.
Από τότε που έφυγε από το αξίωμα, συνέχισαν να αφήνουν τη λατρεία της προσωπικότητας γύρω του να αναπτύσσεται ανεξέλεγκτα, ακόμη και όταν απαιτεί προσωπική πίστη και τιμωρεί όσους από το κόμμα τον αψηφούν, και πολλοί αρνήθηκαν να καταδικάσουν ακόμη και τις χειρότερες υπερβολές του.
Επιζήμια και διχαστική δύναμη ο Τραμπισμός
Για να δουν την έκταση της ζημιάς που έχει προκαλέσει η υποστήριξη στον κ. Τραμπ, οι Ρεπουμπλικάνοι μπορεί να κοιτάξουν σε οποιαδήποτε από τις κοινότητες και τους θεσμούς – σχολεία, πανεπιστήμια, εκκλησίες και ένοπλες δυνάμεις, μεταξύ άλλων – στις οποίες ανήκουν οι υποστηρικτές τους.
Ο Τραμπισμός έχει αποδειχθεί ότι είναι επιζήμια και διχαστική δύναμη ακόμη και μεταξύ των συντηρητικών ισχυρών. Οι Ευαγγελικοί Χριστιανοί, για παράδειγμα, έχουν διχαστεί βαθιά, όχι βάσει κομματικών γραμμών, αλλά επειδή, όπως έγραψε ο Peter Wehner πέρυσι στο The Atlantic, σε πολλές εκκλησίες, το να θεωρούνται πιστοί τώρα σημαίνει ότι δηλώνουν τυφλή πίστη σε έναν πρώην πρόεδρο.
Η υποψηφιότητα του κ. Τραμπ θα πρέπει να χρησιμεύσει ως ένα ξεκάθαρο κάλεσμα προς όσους είναι πρόθυμοι να αγωνιστούν για την ψυχή του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος.
Αν και αυτό το συμβούλιο δεν υποστηρίζει πολλές από τις πολιτικές τους θέσεις, ορισμένες ηγετικές προσωπικότητες του κόμματος – όπως ο πρώην αντιπρόεδρος Μάικ Πενς, η εκπρόσωπος Λιζ Τσένι του Ουαϊόμινγκ, ο Κυβερνήτης Ρον ΝτεΣάντις της Φλόριντα, η πρώην πρέσβης των Ηνωμένων Εθνών Nikki Haley, ο γερουσιαστής Tim Scott του
Η Νότια Καρολίνα και ο κυβερνήτης Κρις Σουνούνου του Νιού Χάμσαϊρ, μεταξύ άλλων — έχουν επιδείξει αφοσίωση στο κράτος δικαίου και ικανότητα διακυβέρνησης.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
