Σε νέα μελέτη διερευνήθηκε το πώς ο χορός στη μουσική επηρεάζει διάφορα συμπτώματα της νόσου του Πάρκινσον.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο χορός στη μουσική μπορεί να επιβραδύνει την εξέλιξη των σωματικών και ψυχολογικών συμπτωμάτων της νόσου.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη μακροπρόθεσμων προγραμμάτων αποκατάστασης για να βοηθήσουν τους ασθενείς να διαχειριστούν την κατάσταση.
Η νόσος του Πάρκινσον (PD) είναι μια εγκεφαλική διαταραχή που επηρεάζει την κίνηση. Τα συμπτώματά του συνήθως ξεκινούν σταδιακά και επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου.
Οι ασθενείς μπορεί να βιώσουν τρέμουλο, δυσκαμψία και δυσκολία με το περπάτημα, την ισορροπία και τον συντονισμό στα αρχικά στάδια της νόσου. Καθώς η κατάσταση εξελίσσεται, τα άτομα μπορεί επίσης να αντιμετωπίσουν προβλήματα με την ομιλία, τη μνήμη και την αντοχή.
Προηγούμενη έρευνα έχει δείξει ότι τα μαθήματα χορού μπορεί να βελτιώσουν την ταχύτητα περπατήματος, την ισορροπία και την κίνηση σε άτομα με νόσο του Πάρκινσον. Ωστόσο, οι περισσότερες από αυτές τις μελέτες πραγματοποιήθηκαν σε σύντομες περιόδους και δεν περιλάμβαναν ευρέως χρησιμοποιούμενα εργαλεία για τη διάγνωση της πάθησης, όπως το Unified Parkinson’s Disease Rating Scale (UPDRS).
Η γνώση του τρόπου με τον οποίο τα μαθήματα χορού επηρεάζουν την εξέλιξη της νόσου, για μεγάλες χρονικές περιόδους θα μπορούσε να επιτρέψει στους ερευνητές να δημιουργήσουν μακροπρόθεσμα προγράμματα αποκατάστασης που βοηθούν τους ανθρώπους να διαχειριστούν τα συμπτώματα της πάθησης
Πρόσφατα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του York στον Καναδά διεξήγαγαν μια μελέτη για να δουν πώς η εβδομαδιαία άσκηση χορού επηρεάζει μακροπρόθεσμα τα κινητικά και άλλα συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον.
«Γενικά, αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι ο χορός ενεργοποιεί τις περιοχές του εγκεφάλου σε εκείνους που δεν πάσχουν από τη νόσο. Για όσους πάσχουν από τη νόσο του Πάρκινσον, ακόμη και όταν είναι ήπια, η κινητική βλάβη μπορεί να επηρεάσει την καθημερινή λειτουργία τους και το πώς αισθάνονται για τον εαυτό τους », εξηγεί ο επικεφαλής συγγραφέας της δημοσίευσης, Δρ. Joseph DeSouza.
«Πολλά από αυτά τα κινητικά συμπτώματα οδηγούν σε απομόνωση, επειδή όταν γίνουν αρκετά έντονα, αυτοί οι άνθρωποι δεν θέλουν να βγουν έξω. Αυτά τα κινητικά συμπτώματα οδηγούν σε περαιτέρω ψυχολογικά προβλήματα, κατάθλιψη, κοινωνική απομόνωση, και τελικά, τα συμπτώματα επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου. Η μελέτη μας δείχνει ότι η εκπαίδευση με χορό και μουσική μπορεί να επιβραδύνει αυτή την κατάσταση και να βελτιώσει την καθημερινή ζωή τους», προσθέτει.
Η έρευνα έχει δημοσιευθεί στο Brain Sciences.
Εβδομαδιαία μαθήματα χορού
Στην έρευνα συμμετείχαν 16 άτομα με μέση ηλικία 69 ετών στο Τορόντο του Οντάριο, οι οποίοι αντιμετώπιζαν ήπια συμπτώματα της νόσου. Οι συμμετέχοντες παρακολούθησαν εβδομαδιαία μαθήματα χορού διάρκειας 1,25 ωρών το καθένα για 3 έτη μεταξύ 2014 και 2017.
Οι ασκήσεις χορού περιελάμβαναν αερόβιες και αναερόβιες κινήσεις από διαφορετικά στυλ χορού, όπως μοντέρνο, μπαλέτο, λαϊκό και ballroom χορό.
Η αερόβια άσκηση περιλαμβάνει κίνηση που αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό για παρατεταμένο χρόνο, όπως είναι το τρέξιμο ή η ποδηλασία. Αντίθετα, οι αναερόβιες ασκήσεις επικεντρώνονται σε γρήγορες, έντονες εκρήξεις ενέργειας σε σύντομο χρονικό διάστημα – παραδείγματα περιλαμβάνουν άλματα και άρση βαρών.
Οι επιστήμονες παρακολούθησαν επίσης 16 άτομα που δεν συμμετείχαν σε μαθήματα χορού από το Parkinson’s Progression Marker Initiative, ένα διαχρονικό ερευνητικό έργο που επιδιώκει να εντοπίσει δείκτες της νόσου. Ταίριαζαν κάθε συμμετέχοντα σε αυτήν την ομάδα με εκείνους της ομάδας χορού κατά ηλικία, φύλο, σοβαρότητα των συμπτωμάτων και διάρκεια της νόσου.
Καθ ‘όλη τη διάρκεια της μελέτης, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν το UPDRS για να αξιολογήσουν τα ψυχολογικά και κινητικά συμπτώματα και τις πτυχές της καθημερινής ζωής των συμμετεχόντων, όπως ομιλία, μάσηση και κατάποση.
Οι ερευνητές μέτρησαν τις κινητικές δεξιότητες της ομάδας χορού πριν ξεκινήσουν μαθήματα για να καθορίσουν ένα σημείο αναφοράς. Μετά την έναρξη των συνεδριών, ζήτησαν από τους συμμετέχοντες στο χορό να συμπληρώσουν εβδομαδιαίες έρευνες για να αξιολογήσουν τις κινητικές και ψυχολογικές πτυχές της καθημερινής ζωής τους. Αξιολόγησαν επίσης κινητικές επιπλοκές όπως δυσκινησία – ακούσιες, ακανόνιστες κινήσεις στο πρόσωπο και το σώμα – και τα επίπεδα άσκησης.
Οι συμμετέχοντες που έλαβαν μέρος σε εβδομαδιαία μαθήματα χορού είδαν σημαντικές βελτιώσεις στην ομιλία, το τρέμουλο, την ισορροπία και την ακαμψία. Σε αντίθεση με αυτά της ομάδας nondance, τόσο τα κινητικά, όσο και τα ψυχολογικά συμπτώματα δεν επιδεινώθηκαν σε διάστημα 3 ετών.
Οι ερευνητές αναλύοντας τα δεδομένα που συλλέχθηκαν, διαπίστωσαν ότι οι κινητικές λειτουργίες των συμμετεχόντων πιθανότατα θα παραμείνουν περίπου οι ίδιες μετά από 5 χρόνια εκπαίδευσης χορού.
Νευροπροστατευτικά αποτελέσματα της άσκησης
Για να εξηγήσουν τα αποτελέσματά τους, οι ερευνητές λένε ότι ο χορός μπορεί να έχει παρόμοια αποτελέσματα με τις προπονήσεις υψηλής έντασης (HIIT). Η ResearchTrusted Source έχει δείξει ότι το HIIT μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα του νευροτροφικού παράγοντα που προέρχεται από τον εγκέφαλο στο αίμα, μια πρωτεΐνη που μπορεί να έχει προστατευτικά αποτελέσματα έναντι του νευροεκφυλισμού που χαρακτηρίζει τη νόσο Πάρκινσον.
Οι ερευνητές πρόσθεσαν ότι η κοινωνικοποίηση, η υποστήριξη και η δυναμική της ομάδας κατά τη διάρκεια των μαθημάτων μπορεί να είχαν θετικό αντίκτυπο στα ψυχολογικά συμπτώματα των ασθενών.
Οι επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο χορός με τη μουσική μπορεί να είναι ευεργετικός ως πρόσθετο στα υπάρχοντα θεραπευτικά σχήματα για τη νόσο Πάρκινσον.
«Αυτή η μελέτη περιελάμβανε μόνο άτομα με ήπια έως μέτρια νόσο του Πάρκινσον και, ως εκ τούτου, τα συμπεράσματα ισχύουν μόνο για όσους έχουν ήδη διαγνωστεί με τη νόσο. Αυτά τα συμπεράσματα δεν μπορούν να γενικευθούν. Ωστόσο, για τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον, αυτά είναι πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα, συνιστώντας δυνητικά μια επιλογή μη φαρμακολογικής θεραπείας για την επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου».
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
