«Νυν υπέρ πάντων η εξουσία» – Αγωνιώδης προσπάθεια Τσίπρα να διατηρηθεί «με νύχια και με δόντια» στα «πράγματα». Ακραία πολιτικά φαινόμενα «στενεύουν» τον πολιτικό χώρο και τροφοδοτούν το δικομματισμό.

Τσίπρας βουλή

 

«Νυν υπέρ πάντων η εξουσία» για τον Αλέξη Τσίπρα και την παρέα του Μαξίμου, που δείχνει αποφασισμένη να παραμείνει «πάση θυσία» στα … «πράγματα», να τελειώσει την υποχρέωση που έχει αναλάβει για τη Συμφωνία των Πρεσπών, να διεκπεραιώσει τις εκκρεμότητες σε διάφορες «δουλειές» και να προχωρήσει στους πολιτικούς σχεδιασμούς μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα (αρχηγικό) δεξιό ΠΑΣΟΚ, που θα ικανοποιεί τη νέα Ευρωπαϊκή «Κεντροαριστερά».

Και αυτό παρά τον ευτελισμό της δημόσιας ζωής και τις μεγάλες παρενέργειες που προκαλούνται στους δημοκρατικούς θεσμούς αλλά και την οικονομία της χώρας.

Η επιχείρηση αυτή του κ. Τσίπρα στηρίζεται πλέον στην ισχνή πλειοψηφία που του προσφέρουν βουλευτές που εκλέχτηκαν με … πέντε διαφορετικά κόμματα και συμπορεύονται στις τελευταίες ημέρες της κυβέρνησης, με όρους ευτελούς συνδιαλαγής – προϊόν ενός πολιτικά ανήθικου παζαριού που θυμίζει άλλες σκοτεινές εποχές εξαγοράς συνειδήσεων.

Απόψε, μεσάνυχτα Τετάρτης, ολοκληρώνεται η διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και αρχίζει η προετοιμασία για την κοινοβουλευτική έγκριση της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Ωστόσο από τη χθεσινή πρώτη ημέρα της συζήτησης στη Βουλή έγινε σαφές ότι τα … «ακραία πολιτικά φαινόμενα» που ξεσπούν διαδοχικά τόσο στο προσκήνιο της Βουλής όσο και -ιδιαιτέρως- στα κομματικά παρασκήνια, οδηγούν την πολιτική ζωή σε στενά μονοπάτια σκληρής δικομματικής πόλωσης όπου ελάχιστα περιθώρια αφήνονται για τους υπόλοιπους πολιτικούς χώρους.

Στο εθνικό πολιτικό «καφενείο» άπαντες αναγνωρίζουν ότι αυτές τις ώρες βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η διαδικασία αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού, χωρίς κάποιος να μπορεί να πει μετά βεβαιότητας ποιά θα είναι η τελική μορφή του κομματικού χάρτη, ειδικά ενόψει των εθνικών εκλογών.

Πολιτικοί παρατηρητές σημειώνουν ότι συντελείται ένα  «στένεμα» του πολιτικού χώρου, με τάση σύγκλησης στον πυρήνα της έξωθεν καθοδηγούμενης πολιτικής. Οι αντιπαραθέσεις τείνουν να εντοπίζονται σε ζητήματα «πολιτικής ταυτοτήτας» των μομομάχων αφού η πολιτική και οικονομική ζωή καθορίζεται από τις οικονομικές δεσμεύσεις της μεταμνημονιακής περιόδου και τις υποχρεώσεις της γεωπολιτικής συγκυρίας.

 

Καμία δημοσίευση για προβολή