Έχει προτείνει το χόκεϊ επί πάγου, τη βότκα, τη σάουνα και την οδήγηση τρακτέρ ως θεραπείες για την Covid-19.
Εντολή να χαιρετούν στρατιωτικά τον έφηβο γιό του
Έστειλε πολεμικό αεροσκάφος για να υποχρεώσει ευρωπαϊκή πτήση από την Αθήνα προς τη Λιθουανία να προσγειωθεί στο Μινσκ για να συλλάβει αντίπαλο του καθεστώτος του, έχει υποχρεώσει τους στρατηγούς της χώρας να χαιρετούν στρατιωτικά τον έφηβο γιο του.
Επονομαζόμενος και ως ο τελευταίος δικτάτορας της Ευρώπης, ο Λευκορώσος πρόεδρος Αλεξάντερ Λουκασένκο βρίσκεται στο επίκεντρο της συνοριακής διαμάχης της χώρας του με την Πολωνία και τη Λιθουανία έχοντας μακρά ιστορία αντιπαράθεσης με τη Δύση.
Σε μια περιοχή που έχει παράδοση… δεκαετιών στα αυταρχικά καθεστώτα, ο κ. Λουκασένκο έχει αποδειχθεί ο πλέον βάναυσα ανθεκτικός ηγέτης χώρας της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, στηριζόμενος από ένα πανίσχυρο και απειλητικό εγχώριο σύστημα ασφαλείας, αλλά και από το Κρεμλίνο.
Σχεδόν τρεις δεκαετίες βάναυσης εξουσίας και η εκλογική νοθεία
Σε σχεδόν τρεις δεκαετίες εξουσίας ο 67χρονος κ. Λουκασένκο, πρώην διευθυντής σοβιετικής κτηνοτροφικής κολεκτίβας, έχει καλλιεργήσει την προσωπικότητα του «Μπάτκα», δηλαδή του… «μπαμπάκα» του λευκορωσικού λαού. έχει επίσης καταστήσει τη χώρα του αξιόπιστη ζώνη ασφαλείας μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης (του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης).
Ωστόσο η μακροχρόνια τακτική της νοθείας στις εκλογές, της καταπίεσης των αντιπάλων και της αποσιώπησης κάθε κριτικής και αντίστασης έχει το τίμημά της.
Πέρσι τον Αύγουστο ξέσπασαν μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας μετά την ανακήρυξή του ως νικητής στις προεδρικές εκλογές με μεγάλη διαφορά, πράγμα που πολλοί είδαν ως απλή φαντασία. Ο ξεσηκωμός αυτός δοκίμασε την εξουσία όσο ποτέ άλλοτε.
Πώς ανήλθε στην εξουσία;
Ο κ. Λουκασένκο (ή Λουκασιένκα κατά την τοπική προφορά), ανελίχθηκε μπροστά στα μάτια των Λευκορώσων στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ως λαϊκός ήρωας απέναντι σε μια διεφθαρμένη, ανήθικη και καταπιεστική ελίτ.
Οπλισμένος με μια σκληρή, επαρχιακή προφορά, ο κ. Λουκασένκο βρέθηκε στο λευκορωσικό κοινοβούλιο τον Δεκέμβριο του 1993 κατηγορώντας το «χάος» και τους «απατεώνες» στη χώρα.
Η άνοδός του υπήρξε ταχεία, φτάνοντας λιγότερο από έναν χρόνο αργότερα να γίνει ο πρώτος εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας.
Ακόμη και σήμερα ο Λευκορώσος πρόεδρος ακόμη επαίρεται ότι είναι ο προστάτης των αδυνάμων. Ωστόσο η κυβέρνησή του καθημερινά απειλεί, φυλακίζει, ακόμη και βασανίζει τους επικριτές της:
Κάποιοι από αυτούς έχουν εξαφανιστεί και άλλοι έχουν αυτοεξοριστεί για να αποφύγουν τη φυλακή. Παράλληλα συλλαμβάνονται δημοσιογράφοι και κλείνουν ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης.
Πολλοί μάλιστα ήδη θεωρούν τον 17χρονο γιο του Νικολάι ως τον προφανή διάδοχο στην εξουσία.
Αναρίθμητα περιστατικά αυταρχικής εξουσίας
Τα περιστατικά αυταρχικής εξουσίας είναι αναρίθμητα. Πιο χαρακτηριστικά είναι η νοθεία στις εκλογές του 2020 και η καταπίεση των επακόλουθων διαδηλώσεων με χιλιάδες συλλήψεις, η κρατική αεροπειρατεία τον περασμένο Μάιο, με την πτήση της Ryanair από το «Ελευθέριος Βενιζέλος» να υποχρεώνεται σε προσγείωση στο Μινσκ για να συλληφθεί ο δημοσιογράφος Ρόμαν Προτασέβιτς, και βεβαίως η εργαλειοποίηση μεταναστών στα σύνορα της Λευκορωσίας με την Πολωνία και τη Λιθουανία σήμερα.
Κατά την τρέχουσα κρίση ο κ. Λουκασένκο έχει για μια ακόμη φορά αυτοπροβληθεί ως ο υπερασπιστής των συμφερόντων και της τιμής της Λευκορωσίας. Ωστόσο ο Γκούσταβ Γκρέσελ, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, εκτιμά ότι πλέον η αυτομυθοποίησή του αποψιλώνεται.
Ενώ άλλοι Ευρωπαίοι αυταρχικοί ηγέτες είχαν βάλει με επιτυχία τους εαυτούς τους σε μεγαλειώδη αφηγήματα (ο Βλαντίμιρ Πούτιν ως ανορθωτής του ρωσικού κύρους που είχε επί Σοβιετικής Ένωσης, ο Ούγγρος Βίκτορ Όρμπαν ως υπερασπιστής του ευρωπαϊκού Χριστιανισμού και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ως… ενσάρκωση του οθωμανικού μεγαλείου), «ο Λουκασένκο δεν διαθέτει τέτοιο αφήγημα», αναφέρει ο κ. Γκρέσελ.
