Στις 6 Μαίου του 2012 ο Αλέξης Τσίπρας ξεκίνησε την πορεία του προς την πρωθυπουργία και ο ΣΥΡΙΖΑ μετατράπηκε βιαίως από κόμμα του περιθωρίου σε κόμμα με προοπτική εξουσίας: Στις εκλογές που έγιναν πριν ακριβώς από εννιά χρόνια, ο ΣΥΡΙΖΑ τετραπλασίασε τα ποσοστά του, πήρε 16,78%, και αναδείχθηκε δεύτερο κόμμα αφήνοντας στην τρίτη θέση το ΠΑΣΟΚ με 13,18%.
Στην Κουμουνδούρου, ή τουλάχιστον στα προεδρικά γραφεία του 7ου ορόφου, αρκετοί είναι εκείνοι που ελπίζουν ότι η φετινή 6η Μαίου και η επέτειος εκείνων των εκλογών μπορεί να σηματοδοτήσει την αφετηρία μιας αντίστοιχης πορείας. Και ετοιμάζονται να δώσουν το σύνθημα κατεβαίνοντας μαζικά στους δρόμους, με πρώτο τον Αλέξη Τσίπρα:
- Η εργατική Πρωτομαγιά έχει επιλεγεί από τον ίδιο τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ως η αφετηρία του μεγάλου πολέμου, της «μάχης των μαχών», όπως την χαρακτήρισε, κόντρα στο εργασιακό νομοσχέδιο της κυβέρνησης.
Ο Τσίπρας στήνει “νέους αγανακτισμένους”
Ο στόχος του Αλέξη Τσίπρα μέσα από αυτή την επιλογή της μετωπικής και πολεμικής σύγκρουσης με την κυβέρνηση είναι τριπλός:
- Να αναδείξει τον ΣΥΡΙΖΑ ως «το κόμμα των εργαζομένων», κόντρα στην κυβέρνηση των «συμφερόντων» και των «ελίτ»
- Να κινητοποιήσει την, κατά την άποψη της ηγεσίας του, «λαϊκή και κοινωνική αντίδραση» – που, κατά πολλούς θα παραπέμπει στις εποχές του πρώτου Μνημονίου και των αγανακτισμένων -, προκειμένου να αμφισβητηθεί εμπράκτως η επιστροφή στην κανονικότητα που δρομολογεί η κυβέρνηση.
- Να θέσει τον ΣΥΡΙΖΑ επικεφαλής των κινητοποιήσεων, δημιουργώντας ένα «αντιδεξιό μέτωπο» από την βάση, αναγκάζοντας σε συστράτευση με την Κουμουνδούρου τόσο τα συνδικάτα όσο και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Οι παγίδες για τον ΣΥΡΙΖΑ
Το πρόβλημά του όμως είναι επίσης τριπλό:
- Την ώρα που θεωρητικά κάνει στροφή στην κεντροαριστερά και την σοσιαλδημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται να επιστρέφει σε πρώιμες και παρωχημένες μορφές πολιτικού ακτιβισμού. Μόλις χθες ο Αλέξης Τσίπρας μετείχε σε ημερίδα του κόμματος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών για το Μέλλον της Ευρώπης μαζί με τον γερμανό υπουργό Οικονομικών Ολαφ Σολτς και τον πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας Ρομάνο Πρόντι, και θα μετέχει σε «μάχη πεζοδρομίου» μαζί με το ΠΑΜΕ και την εξωκοινοβουλευτική αριστερά. Σίγουρα, δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να περάσει καθαρό μήνυμα στους ψηφοφόρους του κέντρου.
- Ο ΣΥΡΙΖΑ κηρύσσει ανένδοτο κατά ενός νομοσχεδίου που ακόμη δεν υπάρχει. Καταγγέλλει την κυβέρνηση ότι στέλνει οδοστρωτήρα στα εργασιακά, αλλά ουδείς γνωρίζει ακόμη ποιος ακριβώς είναι αυτός ο οδοστρωτήρας. Και παραμένει αμφίβολο εάν οι εργαζόμενοι, που αγωνιούν πραγματικά για την επόμενη ημέρα της πανδημίας, θα τον ακολουθήσουν στον πόλεμο κόντρα σε έναν αόρατο εχθρό.
- Ο ηγεμονικός ρόλος που οραματίζεται ο Αλέξης Τσίπρας για τον ΣΥΡΙΖΑ στην μάχη των εργασιακών δύσκολα μπορεί να έρθει με δεδομένη την πλήρη απουσία επιρροής και ερεισμάτων του κόμματος στα συνδικάτα. Εκεί εξακολουθεί να κυριαρχεί το παλαιό ΠΑΣΟΚ και νυν ΚΙΝΑΛ, ενώ σε ό,τι αφορά την ευρύτερη αριστερά είναι σοβαρό ερώτημα το πώς ακριβώς θεωρεί ότι μπορεί να «καπελώσει» το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
