Νέο χτύπημα στα μαξιμαλιστικά όνειρα του Ερντογάν δίνει η Ουάσινγκτον, η οποία, σε πλήρη ταύτιση με την ΕΕ, αλλά και με την προσωρινή κυβέρνηση της χώρας, ζητά να φύγουν από τη Λιβύη όλα τα ξένα στρατεύματα και μισθοφόροι μαχητές.
Πιέσεις και από τις ΗΠΑ
Όπως ανακοίνωσε τη Δευτέρα ο απεσταλμένος της Ουάσινγκτον στην Τρίπολη, Ρίτσαρντ Νόρλαντ, οι ΗΠΑ βρίσκονται σε συνομιλίες με μερικούς από τους πιο σημαντικούς παράγοντες στη Λιβύη, αναφορικά με την αποχώρηση των ξένων δυνάμεων πριν από τη διεξαγωγή των εκλογών που έχουν προγραμματιστεί για το Δεκέμβριο. Ο Νόρλαντ δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι οι εκλογές στη Λιβύη είναι σημαντικές, εν μέρει επειδή μια κυβέρνηση με πλήρη εξουσία, αξιοπιστία και νομιμότητα θα μπορούσε να πιέσει τις ξένες δυνάμεις να αποσύρουν τους στρατιώτες τους.
Στο παρά πέντε της Διάσκεψης του Βερολίνου
«Αυτό θα είναι μία πολύ σημαντική εξέλιξη…, που θα ασκήσει ουσιαστική επιρροή, αλλά δεν προτείνουμε ότι θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι τον επόμενο χρόνο για να προσπαθήσουμε να κάνουμε κάποια πρόοδο», δήλωσε ο Νόρλαντ πριν από τη συμμετοχή του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν στη Δεύτερη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη, που θα πραγματοποιηθεί αυτή την εβδομάδα. «Βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις με μερικούς από τους σημαντικούς παράγοντες, με στόχο την προσπάθεια απομάκρυνσης μερικών από τους μισθοφόρους, των ξένων μαχητών», πρόσθεσε ο Νόρλαντ.
Μεγάλες προκλήσεις
Η Λιβύη έχει υποφέρει μία δεκαετία χάους και βίας από την εξέγερση του 2011 που υποστήριξε το ΝΑΤΟ, προκαλώντας την απομάκρυνση του Μουάμαρ Καντάφι, αλλά οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές φέτος συναίνεσαν στο σχηματισμό μιας νέας κυβέρνησης. Παρά το γεγονός ότι ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης ενότητας και η προώθηση της διεξαγωγής εθνικών εκλογών το Δεκέμβριο θεωρούνται η καλύτερη ελπίδα εδώ και χρόνια για μία βιώσιμη πολιτική λύση, η όλη διαδικασία βρίσκεται ακόμη αντιμέτωπη με προκλήσεις.
Υπενθυμίζεται εδώ ότι οι ξένες δυνάμεις στη Λιβύη προέρχονται κυρίως από την Τουρκία, η οποία έχει στείλει αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων και μισθοφόρους μαχητές από τη Συρία (κυρίως) για την ενίσχυση της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, το Κατάρ -το οποίο μάλλον βρίσκεται στο πλευρό της Τουρκίας- και τη Ρωσία, η οποία εκτιμάται ότι έστειλε στη Λιβύη, στο πλευρό του Χαλίφα Χαφτάρ, και την διαβόητη μισθοφορική Ομάδα Βάγκνερ.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
