Του Θοδωρή Καλούδη
Η χώρα βολοδέρνει στα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά της προβλήματα. Αναστενάζει στα κρίσιμα εθνικά της ζητήματα.
Στο μέτωπο της κοινωνίας και της οικονομίας οι κρίσιμες λύσεις στόμωσαν στο κακότεχνο λαιμό του κυβερνητικού μπουκαλιού:
– Ένας στους δύο πολίτες είναι «κοκκινισμένοι» στην εφορία και στα Ταμεία και, από αυτούς, οι μισοί κινδυνεύουν με αναγκαστικά μέτρα. Στρατιές μικρών και μεσαίων επιχειρηματιών δεν μπορούν να βγάλουν φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα. Εγκλωβίστηκαν στη μιζέρια. Πολλά νοικοκυριά δεν βγάζουν το μήνα. Η πολυδιαφημισμένη «προστασία» της πρώτης κατοικίας αφήνει απ’ έξω χιλιάδες χτυπημένους από την κρίση δανειολήπτες. Ο κόσμος βρίσκεται στα κάγκελα.
-Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια απειλούν το τραπεζικό σύστημα και την χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας. Η διεθνής επενδυτική θέση της χώρας παραμένει ιδιαίτερα αρνητική, εμφανίζοντας χαώδη διαφορά με τους ανταγωνιστές μας. Οι κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες αποτελούν μέγα εθνικό στίγμα. Οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις λιμνάζουν στις καλένδες του κρατισμού, το δημόσιο χρέος παραμένει μη βιώσιμο και το ιδιωτικό αναδεικνύεται σε βραδυφλεγή βόμβα.
-Οι κυβερνητικές «μεταμνημονιακές» δεσμεύσεις υποθηκεύουν την οικονομία και οδηγούν την κοινωνία σε μια «παγίδα φτώχιας». Τα προικιά της χώρας, ακόμα και τα … αρχαία, μπήκαν ενέχυρο στους δανειστές, μέχρι τα σημερινά νεογέννητα να γίνουν εξηντάρηδες…
Στο μέτωπο των εθνικών θεμάτων, ενώ δεν έχει σβήσει η φωτιά των «Πρεσπών», παρακολουθούμε την «πρόβα πολέμου» του Ερντογάν να εξελίσσεται … στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, τρείς εβδομάδες μετά τις «φιλικές» συνομιλίες του με τον Έλληνα πρωθυπουργό (που ποτέ δεν μάθαμε το αληθινό περιεχόμενό τους).
Η Τουρκία αμφισβητεί, με λόγια και έργα, την ιστορική πραγματικότητα και τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου. Διεκδικεί, με τσαμπουκά, μερίδιο στις προοπτικές που ανοίγονται στην ενεργειακή σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου, επιδιώκοντας την αλλοίωση ή κατάργηση των διεθνών δεδομένων σε θέματα χωρικών υδάτων, υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Η ομπρέλα ασφαλείας που θεωρούμε ότι μας προσφέρουν (έναντι σοβαρών ανταλλαγμάτων) οι ΗΠΑ, εξαρτάται από την έκβαση του bras-de-fer του Τραμπ και του Ερντογάν.
Σε αυτό το κλίμα που η κοινωνία βρίσκεται πάνω στα κάρβουνα και η χώρα βιώνει κρίσιμες εθνικές προκλήσεις, ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του στην κυβέρνηση ασχολούνται, σχεδόν αποκλειστικά, με την πολιτική επιβίωσή τους.
Κορυφαία προτεραιότητα σήμερα του Αλέξη Τσίπρα – την οποία επιχειρεί να επιβάλει στην επικαιρότητα – είναι η δημιουργία «ιδεολογικής» ατζέντας, με την περίφημη στροφή στην λεγόμενη «Κεντροαριστερά» και επιδίωξη τη συγκρότηση δήθεν «προοδευτικού μετώπου», απέναντι στη «συντήρηση».
Και μη έχοντας την παραμικρή ανταπόκριση από την κοινωνία και τους εκλεγμένους φορείς της λεγόμενης “Δημοκρατικής Παράταξης”, το πράττει δημιουργώντας θόρυβο με το τίποτα: Και αυτό πως;
Με τη θλιβερή απόπειρα ανάδειξης σε «παράγοντες εξελίξεων» κάποιων περιθωριακών τύπων, από τα πανέρια της πολιτικής και της παραπολιτικής, που θα συντροφεύσουν τα ορφανά του Πάνου Καμμένου, σε μία σούπα ακραίου αριστεροδέξιου λαϊκισμού με κεντροαριστερά καρυκεύματα…
Αντί ο κ. Τσίπρας να ασχολείται με τα σοβαρά, που καίνε τον τόπο, επιχειρεί δημόσιες πιρουέτες αποπροσανατολισμού και δημιουργίας εντυπώσεων. Με άλλα λόγια, σε παράφραση γνωστής αγοραίας ρήσης, «ο κόσμος καίγεται και ο Αλέξης … χτενίζεται».
Περισσότερες ειδήσεις, ρεπορτάζ και αναλύσεις: [home]
