H Daimler, η «ναυαρχίδα» της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας και μητρική εταιρία της Mercedes-Benz, αντλεί πλέον το 32% του συνολικού τζίρου της από την κινεζική αγορά.
Στο διάστημα 2014-’20, οι πωλήσεις της στην Κίνα τριπλασιάστηκαν, για να φτάσουν πέρυσι στα 774.000αυτοκίνητα – ένα νούμερο, που κάνει πια την Κίνα πολύ πιο σημαντική αγορά για την Daimler απ’ ό,τι εκείνη των ΗΠΑ.
Κίνα: Η “χρυσή” αγορά της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας
Η Daimler δεν είναι η μόνη. Σύμφωνα με την γερμανική εφημερίδα Handelsblatt σχεδόν το ήμισυ των πωλήσεων της Volkswagen (49,3% για την ακρίβεια) για το πρώτο μισό του 2021 προήλθε από την Κίνα. Ανάλογη εικόνα δίνουν και τα στοιχεία για την Audi, της οποίας το 42,7% των πωλήσεων αφορά στη συγκεκριμένη αγορά, αλλά και την BMW, με μερίδιο 34,8%.
Η εικόνα αυτή, όπως επισημαίνει η Handelsblatt έχει αντίκρυσμα και στην πολιτική. ‘Ητοι, κατά πολλούς, τα υπερκέρδη των γερμανικών αυτοκινητοβιομηχανιών από την κινεζική αγορά είναι ικανός λόγος για να ωθεί την κυβέρνηση του Βερολίνου να τηρεί στάση υψηλής ανοχής έναντι της Κίνας τα τελευταία χρόνια.
«Δεν αγοράζουμε την ανάπτυξή μας. Κερδίζουμε μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς, ενώ ταυτόχρονα αυξάνουμε την κερδοφορία μας. Γιατί, λοιπόν, πρέπει να τραβήξουμε φρένο στην Κίνα;», αναρωτήθηκε σε συνέντευξή του στην Handelsblatt ο επικεφαλής της BMW, Όλιβερ Τσίπσε, σχολιάζοντας τη συζήτηση που γίνεται περί κυρώσεων, λόγω παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών από το καθεστώς του Πεκίνου.
Business και πολιτική
Ενδεχομένως, ανάλογο σκεπτικό είχε υιοθετήσει τα τελευταία χρόνια και η Άνγκελα Μέρκελ και γι αυτό – παρά τις αντιδράσεις και τις ισχυρές πιέσεις κυρίως από την Ουάσιγκτον – φρόντισε να τηρήσει μια σχετικά ισορροπημένη πολιτική απέναντι στην Κίνα.. Και το Πεκίνο, με τη σειρά του, το αναγνωρίζει και εύχεται ανάλογη συνέχεια και με την νέα κυβέρνηση που θα σχηματιστεί στην Γερμανίας.
«Ανεξαρτήτως της σύνθεσης της νέας κυβέρνησης, η Κίνα ελπίζει ότι τα πολιτικά κόμματα της Γερμανίας θα συνεχίσουν την πραγματιστική και συνεργατική πολιτική απέναντι στην Κίνα», είπε αυτή την εβδομάδα ο κινέζος πρέσβης στο Βερολίνο. Και, πιθανώς, δεν έχει άδικο το Politico που ερμήνευσε την δήλωση αυτή ως προτροπή προς τον Όλαφ Σολτς να «είναι όσο περισσότερο Μέρκελ μπορεί».
Οι “σχέσεις στοργής” με την Τουρκία και ο επόμενος καγκελάριος
Το Βερολίνο, άλλωστε, έχει μακρά παράδοση στην σύνδεση πολιτικής και business: Η Τουρκία είναι ένα ακόμη δείγμα αυτής της πρακτικής και, κατά πολλούς, τα τεράστια συμφέροντα των γερμανικών επιχειρήσεων στην τουρκική επικράτεια εξηγούν και την πάγια ανοχή της Μέρκελ προς τον Ταγίπ Ερντογάν όλα τα τελευταία χρόνια.
Οι αριθμοί είναι και εδώ εύγλωττοι: Η Γερμανία αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια τον κυριότερο εμπορικό εταίρο της Τουρκίας, ενώ ο στόχος είναι φέτος η αξία των διμερών συναλλαγών να ξεπεράσει τα 40 δισ. ευρώ (έναντι 37 δισ. το 2020). Επίσης, πάνω από 7.400 γερμανικές επιχειρήσεις ή τουρκικές σε συνεργασία με γερμανικές δραστηριοποιούνται σήμερα στην Τουρκία.
Εάν σε αυτά προστεθεί και η παράμετρος του προσφυγικού, μάλλον προκύπτουν εύκολα και τα συμπεράσματα για τις «σχέσεις στοργής» Βερολίνου και Αγκυρας. Κι αυτές οι σχέσεις φαίνεται πως δύσκολα θα διαρραγούν, όποιος κι εάν είναι ο επόμενος καγκελάριος της Γερμανίας.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
