Αν το 2008 η νίκη του Μπαράκ Ομπάμα επί του Τζον Μακέιν στις προεδρικές εκλογές αποδόθηκε στην επικράτηση της ψηφιακής εποχής επί της αναλογικής και στη συνέχεια οι Ρεπουμπλικανοί αποδύθηκαν σε αγώνα δρόμου για να φτάσουν τους Δημοκρατικούς σε επίπεδο χειρισμού των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η εικόνα πλέον έχει αλλάξει δραματικά. Η απόλυτη κυριαρχία του Ντόναλντ Τραμπ στο Twitter είναι πιθανό να αποδειχθεί ο βασικότερος λόγος για μια ακόμη ήττα των Δημοκρατικών στην αναμέτρηση του 2020.
Πρόσφατη έρευνα και ανάλυση των προεδρικών tweets από τους New York Times, δείχνει ότι αυτό που αρχικά τρόμαζε τους συμβούλους του προέδρου, ένας ανεξέλεγκτος Τραμπ μόνος στον Λευκό Οίκο με ένα smartphone ανά χείρας, νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ, εξελίσσεται στο ισχυρότερο επικοινωνιακό όπλο του. Ο αδιαμεσολάβητος αυθορμητισμός, οι ανορθογραφίες και η κατάχρηση των σημείων στίξης, οι ανοίκειες επιθέσεις, οι κομπασμοί και οι ναρκισσιστικές εκρήξεις, τα χοντροκομμένα εφηβικά memes, ενίοτε η αναπαραγωγή ψεύτικων ειδήσεων-βίντεο και θεωριών συνωμοσίας, όλα λειτουργούν υπέρ του.
Η κοινή γνώμη στις Ηνωμένες Πολιτείες μοιάζει να διψάει για το newsfeed του, ξυπνάει και κοιμάται με τα προεδρικά τιτιβίσματα, ενώ οι δημοσιογράφοι, ακόμη και οι σοβαροί, συνειδητοποιούν πλέον ότι η πολιτική του Λευκού Οίκου συχνά χαράσσεται στο πληκτρολόγιο του κινητού του Τραμπ.
Δεν μπορούν να αγνοήσουν τα tweets του, όσο παιδιάστικα και εξοργιστικά κι αν ηχούν, όση τροφή κι αν προσφέρουν στα δημοφιλή late night shows της χώρας. Εστω και όταν αφορούν ένα «covfefe», την αινιγματική λέξη, προϊόν πιθανότατα λανθασμένης πληκτρολόγησης που πυροδότησε σωρεία ανεκδότων και εικασιών για την ερμηνεία της.
Οι αναρτήσεις του να πυκνώνουν από μήνα σε μήνα
Οι επικοινωνιολόγοι του, ίσως και ο ίδιος ο Τραμπ, έχουν συνειδητοποιήσει πόσο αποτελεσματικό εργαλείο είναι ο λογαριασμός του στο Twitter, με αποτέλεσμα οι αναρτήσεις του να πυκνώνουν από μήνα σε μήνα στη διάρκεια της θητείας του. Αυτό που προβληματίζει το αντίπαλο στρατόπεδο είναι ότι δύσκολα οι Δημοκρατικοί μπορούν να ανταγωνιστούν το περιεχόμενο των ποστ του και να παράγουν εξίσου εξωφρενικά και ξεδιάντροπα tweets – προορισμένα να γίνουν viral.
Αυτή τη στιγμή ο Τραμπ είναι λες κι έχει μονοπώλιο στην οργή. Οργή για το «κυνήγι μαγισσών» των Δημοκρατικών, όπως αρέσκεται να αποκαλεί τις έρευνες για την ανάμειξη της Ρωσίας στις προηγούμενες εκλογές και τον εκβιασμό του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι με στόχο την απαξίωση του πιθανότερου αντιπάλου του, Τζο Μπάιντεν, οργή για τη στάση των ΜΜΕ, ακόμη και κατά του φίλα προσκείμενου Fox News, οργή για τη Νέα Υόρκη που δεν τον υποδέχθηκε όπως θα ήθελε και γι’ αυτό αποφάσισε να μετακομίσει στη Φλόριντα, οργή για στελέχη της κυβέρνησής του που τον αμφισβητούν.
Παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως αέναο θύμα σκοτεινών δυνάμεων, ο κάτοχος της εξουσίας στις Ηνωμένες Πολιτείες κατορθώνει ταυτόχρονα να υιοθετεί αντιεξουσιαστικό λόγο, να ενσωματώνει το κατεστημένο αλλά και την αντίσταση στο κατεστημένο.
ΠΗΓΗ: Καθημερινή (ρεπορτάζ Ξένια Κουναλάκη)
