Οι δημοσκοπήσεις αυτής της περιόδου είναι κακές για τη Νέα Δημοκρατία. Αλλά είναι χειρότερες για τους βασικούς αντιπάλους της

Του Θοδωρή Καλούδη

Τελικά, οι δημοσκοπήσεις, για τη Νέα Δημοκρατία, δεν είναι τόσο κακές όσο φαίνονται…   Όσοι έχουν τη δυνατότητα και την εμπειρία να διαβάζουν σε βάθος τις μετρήσεις της Κοινής Γνώμης, που πραγματοποιούνται σήμερα με τους (νεαρούς κυρίως) πολίτες στα “κάγκελα”, πιστεύουν ότι, σε πρώτη ανάγνωση, κάνουν μεν ζημιά στο κυβερνών κόμμα,  αλλά δεν του αφαιρούν τη δυνατότητα να θεωρεί ότι θα κερδίσει τις εκλογές της απλής αναλογικής και θα πάει μετά να διεκδικήσει το ντέρμπι της “αυτοδυναμίας που είναι πλέον δύσκολο.

Τα βασικά ευρήματα των δύο μετρήσεων

Κατ’ αρχάς, να δούμε τι μας λένε οι δύο δημοσκοπήσεις που εμφανίστηκαν χθες:

1. H Metron Analysis δίνει ισχυρό προβάδισμα 7,4 μονάδων στη ΝΔ, στην αναγωγή επί των εγκύρων, ενώ η Pulse καταγράφει διαφορά 4 μονάδων μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
2. Η Metron Analysis δίνει την διαφορά στις 5,8 μονάδες στην «καθαρή» πρόθεση ψήφου, με τις απώλειες για τη ΝΔ να είναι 3,2 μονάδες σε σχέση με την προηγούμενη μέτρηση , τον ΣΥΡΙΖΑ να καταγράφει απώλεια 2 μονάδων και το ΠΑΣΟΚ να χάνει 0,8 της μονάδας. Σε μία «έκρηξη» αντισυστημικής ψήφου, όλα τα μικρότερα κόμματα καταγράφουν άνοδο – το ΚΚΕ παραμένει σταθερό στο 5,9%, η Ελληνική Λύση από το 2,9% στο 4%, το ΜεΡΑ25 από το 2,9% πάει στο 3,5% και το κόμμα Kασιδιάρη από το 1,8 % στο 3,6%. Δώδεκα στους εκατό πολίτες έχουν μετακινηθεί στην “αδιευκρίνιστη ψήφο”.
3. Το 80% στη Metron Analysis βλέπει διαχρονικές ευθύνες πίσω από την τραγωδία των Τεμπών , ενώ το «πολιτικό σύστημα» μπαίνει στην ατζέντα ως ένα από τη σημαντικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, μετά από την κατάσταση της Οικονομίας και την ακρίβεια. Στην μέτρηση της Pulse, ένας στους δύο ψηφοφόρους δηλώνει ότι θεωρεί όλες τις κυβερνήσεις υπεύθυνες για την τραγωδία στα Τέμπη, ενώ το 28% θεωρεί ότι την αποκλειστική ευθύνη έχει η κυβέρνηση της ΝΔ. Το 12% αναφέρει ως υπεύθυνες τόσο την ΝΔ, όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ενδιαφέρον ότι στις νεαρές ηλικίες – από 17 ως 29 ετών – το 55% μιλά για διαχρονικές ευθύνες, όπως και το γεγονός ότι το 21% των άνω των 60 ετών ρίχνουν την ευθύνη στη σημερινή και την προηγούμενη κυβέρνηση.
4. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξακολουθεί να προηγείται στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός με 32% έναντι 16% του Αλέξη Τσίπρα, με απώλεια επτά μονάδων, ενώ ο αρχηγός της αντιπολίτευσης χάνει και αυτός τρεις μονάδες. Στην παράσταση νίκης η ΝΔ η ΝΔ διατηρεί πολύ μεγάλο προβάδισμα με 60% προς 22% , παρά το γεγονός ότι χάνει 11 μονάδες σε σχέση με την προηγούμενη μέτρηση.
5. Σε ό,τι αφορά το τι είδους κυβέρνηση προτιμούν, σήμερα οι πολίτες,  το 37% θέλει είτε αυτοδυναμία ΝΔ είτε κυβέρνηση συνεργασίας με κορμό το κυβερνών κόμμα, ενώ το 30% θέλει είτε αυτοδύναμη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ , είτε κυβέρνηση συνεργασίας με κορμό το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Τα βασικά συμπεράσματα

Τα στοιχεία και αυτών των μετρήσεων δείχνουν πως ο δικαιολογημένος θυμός του κόσμου (ιδίως των νέων) για το εγκληματικά ακατάλληλο κράτος παίρνει μεν “μπάλα” την κυβέρνηση, αλλά λαβώνουν παράλληλα και τα δύο μεγάλα κόμματα της αντιπολίτευσης που κυβέρνησαν για χρόνια και δεν είναι αθώα του αίματος.

Η διάχυση αυτή του θυμού δεν επιτρέπει εκτιμήσεις “ανατροπής” του πολιτικού σκηνικού, όπως είχε διαμορφωθεί πριν τα Τέμπη, αλλά οδηγούν ενδεχομένως σε έντονο προβληματισμό για την πολιτική σταθερότητα μετά τις εκλογές της ενισχυμένης αναλογικής, γιατί η αυτοδυναμία της ΝΔ (που τα γκάλοπ του Μαξίμου την είχαν σίγουρη), τώρα αμφισβητείται. Και η εξίσωση ενδεχόμενης κυβερνητικής συνεργασίας (προφανώς με το ΠΑΣΟΚ) έχει πολλές παραμέτρους, ενώ με οτιδήποτε άλλο χαλάει τη κεντροδεξιά γραμμή του πρωθυπουργού.

Το γεγονός ότι ο ένας στους δύο πολίτες (46%) δηλώνει ότι προτιμά αυτοδύναμη κυβέρνηση, σε συνδυασμό ότι το 37% επιθυμεί κυβέρνηση με κορμό τη ΝΔ έναντι του 30% που θέλει κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, βέβαια δείχνει με σαφήνεια την τάση.

Ο τυχερός άτυχος πρωθυπουργός

Ο κ. Μητσοτάκης μέσα στην ατυχία του – το επιτελικό κράτος, που επιδιώκει, μπάζει νερά (και τον εκθέτει) από την αδυναμία κυρίως κάποιων συνεργατών του να σταθούν στο ύψος τους ή τουλάχιστον να πάνε “by the book” – έχει και την τύχη να έχει απέναντί του είτε αποτυχημένους είτε αδύναμους πολιτικούς αντιπάλους. Που, στα μάτια του κόσμου, είναι και αυτοί “βουτηγμένοι” στο σύστημα.

Ο κ. Τσίπρας έχει το παρελθόν που γνωρίζουμε και που ο λαός απέρριψε αποφασιστικά στις προηγούμενες εκλογές. Η εμπειρία αυτή αλλά και ο απολογισμός της θητείας του στην αντιπολίτευση δεν μας επιτρέπει να τον … νοσταλγούμε. Ο άχρωμος κ. Ανδρουλάκης έχει διαψεύσει, για την ώρα, τις ελπίδες κάποιων “συνεπών κεντρώων”, με συνέπεια το κόμμα του – παρά την ανικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ να καρπωθεί τις απώλειες της ΝΔ – να μην μπορεί να επαναπατρίσει όσους έφυγαν για άλλους (πολιτικούς) τόπους. Το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη βρίσκεται δημοσκοπικά σε χαμηλές πτήσεις, εκεί που το άφησε η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά.

Παράλληλα, πρωθυπουργός, μόλις περάσει η “μπόρα” θα μπορέσει να επικαλεστεί τις επιτυχίες και τα αποτελέσματα του κυβερνητικού έργου και θα καλέσει τους πολίτες σε συγκρίσεις. Πολλοί από όσους σήμερα απομακρύνονται από τη ΝΔ, από θυμό, θα υποκύψουν στα ισχυρά διλήμματα.

Οι δημοσκοπήσεις αυτής της περιόδου είναι κακές για τη Νέα Δημοκρατία. Αλλά όχι τόσο κακές όσο φαίνονται  γιατί, κατά βάθος, είναι χειρότερες για τους βασικούς αντιπάλους της.