Του Θοδωρή Καλούδη
Η αήθης επίθεση Κουρουμπλή στη Βουλή κατά του συνόλου των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας με επαίσχυντες ύβρεις και ανοίκουστους χαρακτηρισμούς (“δολοφονήσατε τους ανθρώπους…”) ήταν η κορύφωση μιας κλιμάκωσης της επίθεσης του ΣΥΡΙΖΑ κατά της κυβέρνησης με την αξιοποίηση της δυστυχούς επικαιρότητας της πανδημίας.
Μόνο που το ταμπεραμέντο του κ. Κουρουπλή και το γεγονός ότι έχασε την ψυχραιμία του και εξέφρασε τον εσωτερικό του κόσμο, μεταβάλοντας το Κοινοβούλιο σε χαμαιτυπείο, ακύρωσε την … αντιπολιτευτική κλιμάκωση και – για μια ακόμα φορά – εξέθεσε ανεπανόρθωτα τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Τσίπρα σε ένα ζήτημα που, ενώ θα μπορούσαν να ασκήσουν θεμιτή και αξιόλογη αντιπολίτευση, εμφανίζονται να ασκούν πολιτική πεζοδρομίου.
Η διαγραφή του κ. Κουρουμπλή από το ΣΥΡΙΖΑ σώζει μεν τα κοινοβουλευτικά προσχήματα του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αλλά δεν διαγράφει την διαρκή καταχρηστική αξιοποίηση της πανδημίας και του ζοφερού κλίματος που ζούμε από τον κ. Τσίπρα και την παρέα του. Αντίθετα, τη φωτίζει. Γιατί είναι υπότροποι. Δεν είναι η πρώτη φορά που στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ (και τ. υπουργός του) αποκαλεί “δολοφόνους’ τους πολιτικούς αντιπάλους του. Το έκανε κι ο κ. Πολάκης στις 29 Νοεμβρίου χωρίς να ιδρώσει το αυτί του κ. Τσίπρα.
Αυτό επέτρεψε στον κυβερνητικό εκπρόσωπο κ. Οικονόμου να περάσει στην αντεπίθεση και να καταγγείλει ότι «όσα είπε ο κ. Κουρουμπλής δεν συνιστούν μεμονωμένη συμπεριφορά. Είναι η κορυφή του παγόβουνου της ευτελούς και εξαχρειωμένης αντιπολίτευσης που ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ, με εμπνευστή και πρωτεργάτη τον ίδιο τον κ. Τσίπρα».
Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους: Στην υπόθεση της έρευνας Τσιόδρα – Λύτρα για τις ΜΕΘ η κυβέρνηση αιφνιδιάστηκε. Ανεξάρτητα από την ορθότητα των επιστημονικών ευρήμάτων της έρευνας, η επικοινωνιακή αντίδραση της κυβέρνησης – για μια μελέτη που είχε επί μήνες στα συρτάρια της – δημιουργεί εικόνα και αίσθηση “κουκουλώματος”, ανεξάρτητα αν είναι ή δεν είναι αυτή η πρόθεση της.
Η αντίδραση ωστόσο του ΣΥΡΙΖΑ (πολύ περισσότερο με το κλίμα που δημιουργήθηκε χθες από τις … “δολοφονικές” κορώνες Κουρουμπλή) δεν του επιτρέπουν να αξιοποιήσει πολιτικά ούτε αυτή την κυβερνητική αδυναμία. Όπως και κάθε άλλη αδυναμία της κυβέρνησης που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μας έχει συνηθίσει να αντιμετωπίζει με νηφαλιότητα, επικοδομητικά επιχειρήματα, και εναλλακτικές προτάσεις, αλλά με άναρθρες κραυγές καταστροφολογίας, πολεμικής και ισοπεδωτικής αντιπολίτευσης.
Ο κόσμος αντιλαμβάνεται βέβαια ότι δυστυχώς η χώρα δεν έχει σοβαρή αξιωματική αντιπολίτευση (δηλαδή αξιόπιστη εναλλακτική κυβερνητική λύση) αλλά ένα πρώην αποτυχημένο κυβερνητικό ετερόκλητο σχήμα που μετέρχεται ακραίων συμπεριφορών με μόνη επιδίωξη να επιβιώσει πολιτικά.
Αυτό άλλωστε είναι μία ακόμα εξήγηση – πέραν των καλών επιδόσεων του κ. Μητσοτάκη και του επιτελείου του – γιατί η κυβέρνηση, στο μέσο της θητείας της, εμφανίζεται ανθεκτική στις φθορές μιας δυσάρεστης συγκυρίας, αλλά και ορισμένων ατοπημάτων της. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει τις δυνάμεις του από στάσιμες έως μειούμενες, φαινόμενο που δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα ρευστότητα στον χώρο της ευρύτερης αντιπολίτευσης.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
