Μια πρώτη ανασκόπηση/αποτίμηση των πρώτων τριών μηνών της κυβέρνησης συνεργασίας Σοσιαλδημοκρατών, Πράσινων και Φιλελεύθερων στην Γερμανία επιχειρεί η Deutsche Welle.
Πρόκειται για μια παραδοσιακή συνήθεια να κρίνεται μια νέα κυβέρνηση τις πρώτες εκατό ημέρες διακυβέρνησής της. Για τη γερμανική κυβέρνηση έπρεπε να φτάσει η 96η για να εμφανιστεί το πρώτο ρήγμα στην ενότητα του κυβερνητικού συνασπισμού, που για πολλούς επρόκειτο για μια «ανίερη συμμαχία» σε κόμματα με αντιδιαμετρικά προγράμματα, όπως οι Φιλελεύθεροι και οι Πράσινοι.
H πρώτη κόντρα
Η αφορμή η εκτόξευση της τιμής βενζίνης και πετρελαίου κίνησης. Ο υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ, από το κόμμα των Φιλελευθέρων, προώθησε στα ΜΜΕ την ιδέα να δοθεί στους κατόχους αυτοκινήτων μια λεγόμενη «έκπτωση στα ρεζερβουάρ».Την ίδια ημέρα ρωτήθηκε ο Πράσινος αντικαγκελάριος Ρόμπερτ Χάμπεκ για τη γνώμη του. Στην αρχή δεν ήθελε να σχολιάσει, αλλά δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί λέγοντας ότι «κυκλοφορούν όλων των ειδών οι προτάσεις στην αγορά, και όλοι λένε απόψεις που έχουν νόημα τη συγκεκριμένη στιγμή. Θα ήταν σοφό να τις επεξεργαστούμε συστηματικά και να αντιμετωπίσουμε το θέμα καλύτερα».
Πιο κοντά με Λίντνερ
Εκείνη τη στιγμή χτύπησε ο κώδωνας κινδύνου για το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα. Γιατί μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχαν συζητηθεί δημόσια σημεία διαφωνίας ανάμεσα στους τρεις κυβερνητικούς εταίρους. Η συνταγή επιτυχίας τους ήταν δημόσιες ανακοινώσεις μόνο λύσεων και όχι ενδιάμεσων βημάτων. Αλλά είναι ολοφάνερο ότι ο καγκελάριος Σολτς με τον υπουργό του Οικονομικών έχουν σημεία επικοινωνίας που ξεπερνούν τα όρια κατά την άποψη των Πρασίνων. Ίσως επειδή κι αυτός πριν γίνει καγκελάριος, είχε το ίδιο αξίωμα στην κυβέρνηση Μέρκελ.
Ο… αιφνιδιασμός
Ενδεικτικό επ’ αυτού είναι ότι όταν ρωτήθηκε ο Λίντνερ πόσες πιθανότητες υπάρχουν ο καγκελάριος να αποδεχθεί το μέτρο της «έκπτωσης στο ρεζερβουάρ» απάντησε: «Πολλές». Οι φήμες λένε ότι σημεία αρχόμενης ρήξης στους κόλπους του τρικομματικού συνασπισμού, του πρώτου στην ιστορία της μεταπολεμικής Γερμανίας, ξεκίνησαν στις 27 Φεβρουαρίου, όταν ο Σολτς, τρεις ημέρες μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία εξήγγειλε πρόγραμμα-μαμούθ 100 δισ. ευρώ για τον εκσυγχρονισμό των γερμανικών ενόπλων δυνάμενων. Ενώ ο υπουργός Οικονομικών ήταν ενημερωμένος, υπήρχαν πολλοί στο SPD και στους Πράσινους που το άκουγαν για πρώτη φορά.
Ο… αόρατος Σολτς
Αλλά και στην διαχείριση της πανδημίας υπάρχει μεγάλη γκρίνια. Οι Φιλελεύθεροι είναι εναντίον του υποχρεωτικού εμβολιασμού με αποτέλεσμα ο Σοσιαλδημοκράτης υπουργός Υγείας Καρλ Λάουτερμπαχ να μην μπορεί να καταθέσει σχέδιο νόμου. Το θέμα να παραμένει ακόμη ανοιχτό παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις του. «Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που την χαρακτηρίζω ως κρίσιμη και μου προκαλεί μεγάλη ανησυχία». Και μέσα σε όλα αυτά το πρώτο διάστημα ο καγκελάριος Σολτς ήταν εξαφανισμένος, αθέατος, σαν να ήθελε να αποφύγει τη δημοσιότητα, κάτι που έγινε πιο εμφανές με την κρίση στην Ουκρανία. Αλλά μετά άρχισε να ταξιδεύει και να διαμεσολαβεί προκαλώντας έκπληξη όταν ανακοίνωσε ότι ο αγωγός φυσικού αερίου Nord Stream 2 δεν θα τεθεί σε λειτουργία.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
