Όποια και αν είναι τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών, είναι ήδη σαφές ότι οι ακροδεξιοί, οι λαϊκιστές και οι ευρωσκεπτικιστές της περιοχής δυσκολεύονται να αποκτήσουν τη δυναμική που επιθυμούν.
Η ανάλυση της ψήφου συχνά περιπλέκεται από την ανακριβή ορολογία που δεν έχει καμία σχέση με τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το νομοθετικό σώμα. Αυτό οργανώνεται στη βάση διακρατικών πολιτικών ομάδων. Όσο μεγαλύτερη είναι η δεξαμενή υποψηφίων, τόσο μεγαλύτερη η επιρροή της στη νομοθετική διαδικασία. Έτσι, τα κόμματα κάθε πολιτικού προσανατολισμού πρέπει να δημιουργήσουν συμμαχίες με βάση κοινές ιδεολογίες ή στόχους. Όταν πρόκειται για αυτή τη διαδικασία ευθυγράμμισης, γενικοί όροι, όπως “ακροδεξιά”, “εθνικιστές” ή “ευρωσκεπτικιστές”, έχουν μικρότερη σημασία από συγκεκριμένα σημεία συμφωνίας ή διαφωνίας.
Υπάρχουν πολλά από αυτά. Το πολιτικό σύστημα της Ευρώπης έχει σχεδιαστεί για να εξασφαλίζει τη μέγιστη εκπροσώπηση. Αυτό δημιουργεί μια πληθώρα πολιτικών γεύσεων. To γερμανικό ψηφοδέλτιο για την επερχόμενη ψηφοφορία είναι περίπου 1 μέτρο. Αυτό εξηγεί εν μέρει γιατί η προσπάθεια του Ιταλού υπουργού Εσωτερικών Matteo Salvini να συγκεντρώσει τα εθνικιστικά και ευρωσκεπτικιστικά κόμματα της περιοχής σε αυτό που ονόμασε η Ευρωπαϊκή Συμμαχία των Λαών και των Εθνών φαίνεται να είναι τόσο πολιτική όσο και οργανωτική αποτυχία.
Η μεγαλύτερη επιτυχία του Salvini είναι ότι κατάφερε να ενώσει το μεγαλύτερο μέρος της ομάδας της Ευρώπης των Εθνών και της Ελευθερίας του σημερινού κοινοβουλίου με τις ομάδες μιας άλλης ευρωσκεπτικιστικής λαϊκιστικής οργάνωσης – της Ευρώπης της Ελευθερίας και της Άμεσης Δημοκρατίας (EFDD). Ειδικότερα, ο Salvini προσέλκυσε το βασικό μέλος του EFDD, το κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία, το οποίο αναμένεται να κερδίσει πέντε επιπλέον έδρες σε σχέση με το 2014.
Αλλά εκλογικά, η ισχύς της συνδυασμένης ομάδας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη δημοτικότητα του Salvini στην Ιταλία. Αλλού, η νέα συμμαχία αναμένεται να σημειώσει μικρά κέρδη μόνο στην Τσεχική Δημοκρατία, τη Φινλανδία και την Εσθονία. Πολλά από τα πιο γνωστά κόμματα που ο Ιταλός εθνικιστής κατάφερε να προσελκύσει στη Γαλλία, την Αυστρία και τη Δανία δεν φαίνονται να σημειώνουν μεγάλη επιτυχία.
[more]
Έτσι, τα πιο πρόσφατα στοιχεία για τις ευρωπαϊκές εκλογές υποδηλώνουν ότι το επόμενο κοινοβούλιο θα έχει μεγαλύτερη ποικιλομορφία από το σημερινό – αλλά ότι οι δυνάμεις που περιγράφονται ως ακροδεξιές, εθνικιστικές ή ευρωσκεπτικιστικές δεν θα πετύχουν σημαντικά κέρδη.
Μεγαλύτερη ποικιλομορφία;
Κατανομή εδρών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (πρόβλεψη για 2019)
Ακόμη και αν προσθέσει κανείς στη συμμαχία του Salvini, την ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών, το βρετανικό κόμμα του Brexit και το Κίνημα Πέντε Αστέρων, τον εταίρο του Salvini στον κυβερνητικό συνασπισμό της Ιταλίας που δεν έχει ακόμη ενταχθεί στην ομάδα, προβλέπεται και πάλι να καταλάβουν μόνο 194 έδρες από σε σύνολο 751. Αυτές είναι περισσότερες από τις 155 που έχουν στο σημερινό κοινοβούλιο, αλλά όχι τόσο πολλές ώστε να τους δώσει αποφασιστική νομοθετική εξουσία σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου αυτά τα διαφορετικά κόμματα, που διχάζονται από αντιφατικά εθνικά συμφέροντα, μπορούν να συμφωνήσουν σε έναν κοινό σκοπό.
Και αυτό δεν θα συμβαίνει πάντα. Οι εθνικοί συντηρητικοί της Ανατολικής Ευρώπης, για παράδειγμα, δεν ενδιαφέρονται να διαταράξουν την κανονική λειτουργία της ΕΕ – που είναι ο μοναδικός στόχος των εισερχόμενων Brexiters.
Το συνδυασμένο κέντρο, το οποίο σχηματίζεται από τους μετριοπαθείς αριστερούς και δεξιούς, καθώς και από φιλελεύθερους που πρόσκειται φιλικά προς τις επιχειρήσεις, φαίνεται ότι θα χάσει έως και 45 έδρες –περίπου όσες αναμένεται να κερδίσουν οι εθνικιστές και οι λαϊκιστές. Ακόμη και αν κάποιος προσθέσει τους Πράσινους, που σημειώνουν καλύτερη επίδοση από το 2014, η απώλεια αυτή δεν πρόκειται να συρρικνωθεί πολύ.
Με δεδομένη την εξασθενούμενη στήριξη για τα μετριοπαθή κόμματα τόσο της αριστεράς όσο και της δεξιάς, η συμμαχία των κεντρώων θα πρέπει να είναι ευρύτερη από πριν. Θα πρέπει να συμπεριλάβει τη φιλελεύθερη συσπείρωση που ενεργοποιεί το κόμμα του Emmanuel Macron, αν θέλει να διατηρήσει τον έλεγχο της διαδικασίας κρατώντας πάνω από 430 έδρες. Αυτό ενέχει συνέπειες για σημαντικούς διορισμούς στην ΕΕ, ιδίως για το αξίωμα της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Θα είναι δύσκολο για το κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα να προωθήσει τον υποψήφιο, Manfred Weber, παρόλο που είναι πιθανό να παραμείνει το μεγαλύτερο κόμμα. Κάποια συμβιβαστική απόφαση μπορεί να κριθεί απαραίτητη.
Το ευρωπαϊκό εγχείρημα ήταν πάντα ένας ανηφορικός δρόμος, δεδομένης της πολιτικής πολυμορφίας της ηπείρου. Οι εκλογές αυτές δεν θα δώσουν κανένα λόγο να αμφισβητηθεί η βιωσιμότητά του. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι περίπου το ένα τέταρτο του κοινοβουλίου είναι πιθανό να εκπροσωπεί ψηφοφόρους που εστιάζουν στην εθνική ταυτότητα. Είναι ενθαρρυντικό, ωστόσο, ότι η πλειοψηφία είναι πιθανό να έχει άλλες προτεραιότητες.
Πηγή: Bloomberg
[/more]
Περισσότερα νέα, ρεπορτάζ και αναλύσεις:ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
