Οι σχέσεις (οικονομικής) στοργής Μέρκελ και Ερντογάν

Γιατί η Τουρκία δεν ήταν, και δεν είναι, τόσο μόνη όσο φαίνεται

Ο Ερντογάν έχει ισχυρούς συμμάχους, στην Ευρώπη
Της Νικόλ Λειβαδάρη

Πριν από περίπου έναν μήνα η γερμανική Die Welt έγραφε ότι ο Ταγίπ Ερντογάν δεν είναι τόσο… μόνος όσο φαίνεται. Και πως τα «σημερινά οικονομικά προβλήματα της Τουρκίας μπορεί να οφείλονται στην ίδια, αλλά μπορούν εύκολα να διαχυθούν στην Ευρώπη και να γίνουν μεγάλο πρόβλημα για την Δύση».

«Στην πρώτη ματιά», έγραφε στην Die Welt ο Holger Zschäpitz, «ο Ταγίπ Ερντογάν είναι ολομόναχος. Εντελώς μόνος απέναντι στην δύναμη των αγορών, που καθόλου καλή άποψη δεν έχουν γι αυτόν και την οικονομική του πολιτική και που, εδώ και πολύ καιρό, έχουν υποβαθμίσει την χώρα του σε επίπεδο επενδυτικού «σκουπιδιού».

Όμως, στην πραγματικότητα υπάρχουν δυνατοί παίκτες που τον στηρίζουν έμμεσα. Και τον στηρίζουν διότι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Διότι, πολύ απλά, η μοίρα τους είναι συνδεδεμένη μαζί του».

“Ο Ερντογάν έχει ισχυρούς συμμάχους στην Ευρώπη”

Ο τίτλος εκείνου του άρθρου ήταν «Ο Ερντογάν έχει ισχυρούς συμμάχους, κυρίως στην Ευρώπη», και ο υπότιτλός του έλεγε: «Οι ευρωπαίοι πρέπει να φοβούνται μια κατάρρευση της Τουρκίας. Πολλοί από αυτούς, και ειδικά η Γερμανία, έχουν ανοίγματα δισεκατομμυρίων ευρώ εκεί, κι η Δύση έχει πολλά να χάσει. Γι αυτό είναι πολύ δύσκολο να υπάρξουν κυρώσεις κατά της Αγκυρας…».

  • Η Ευρώπη, όντως, «ξέχασε» τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας στην χθεσινή σύνοδο κορυφής. Κι εάν το deal του προσφυγικού και οι πολιτικές εμμονές της Μέρκελ ήταν η μία αιτία γι αυτό, η άλλη μπορεί και να βρίσκεται στις σχέσεις οικονομικής… στοργής της Γερμανίας – και αρκετών ακόμη χωρών της ευρωζώνης – με την Αγκυρα.

Οι γερμανικές και οι ισπανικές τράπεζες

Πρώτες απ΄ όλες, οι ευρωπαϊκές τράπεζες – ισπανικές, γαλλικές και γερμανικές -, μπορεί να έχουν μειώσει σχετικά την έκθεσή τους στην Τουρκία τα τελευταία χρόνια, αλλά εξακολουθούν να έχουν επενδεδυμένα στην χώρα εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια.

Το άνοιγμα των γερμανικών τραπεζών στην Τουρκία, με βάση τα στοιχεία του Bloomberg, φθάνει στα 11 δις δολάρια. Οι γαλλικές τράπεζες είναι εκτεθειμένες με 29 δις δολάρια, ενώ το άνοιγμα των ισπανικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στην Τουρκία φθάνει στα 62 δις δολάρια.

  • Και, προφανώς, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο σοσιαλιστής ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ ήταν ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της Ανγκελα Μέρκελ στην άρνησή της ακόμη και να συζητήσει την προοπτική κυρώσεων κατά της Αγκυρας.

Η Γερμανία είναι ο πρώτος οικονομικός εταίρος της Τουρκίας

Πέραν των τραπεζών, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος οικονομικός εταίρος της Τουρκίας, με το διμερές εμπόριο να αγγίζει τα 35 δις δολάρια ετησίως και να ακολουθεί σταθερά ανοδική πορεία.

Περισσότερες από 7.000 επιχειρήσεις γερμανικών συμφερόντων (θυγατρικές ή κοινοπραξίες με τουρκικές) δραστηριοποιούνται στην τουρκική αγορά και μάλιστα σε ιδιαιτέρως κρίσιμους τομείς. Επίσης, οι άμεσες επενδύσεις από τη Γερμανία προς την Τουρκία αντιπροσωπεύουν το 7% έως 8% των συνολικών επενδυτικών ροών προς την Αγκυρα.

Στην Γερμανία επίσης, λειτουργούν σχεδόν 75.000 τουρκικές επιχειρήσεις – κυρίως μικρές και μεσαίες, έχοντας ιδρυθεί από μέλη της πολυπληθούς κοινότητας των 3 και πλέον εκατομμυρίων Τούρκων που ζουν στη χώρα. Ο κύκλος εργασιών τους ξεπερνά τα 35 δισ. ευρώ ετησίως και συνεισφέρει σημαντικά στο γερμανικό ΑΕΠ.

Τούτων δοθέντων μάλλον έχει την δική της αξία η επισήμανση ανάλυσης του Brookings Institute. To οποίο σημειώνει ότι στα γερμανικά η λέξη «Τeilnehmer» (εταίρος) έχει αυστηρά οικονομική, εμπορική έννοια και δεν προϋποθέτει σε καμία περίπτωση αισθήματα φιλίας ή αλληλεγγύης.

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο

Καμία δημοσίευση για προβολή